Klachten ontstaan meestal voor de 8e week van de zwangerschap. Je kunt last hebben van een of meer van deze verschijnselen: Buikpijn en/of bloed uit de vagina. Buikpijn die anders of erger is dan bij je menstruatie.
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is in de eerste weken moeilijk te herkennen. Je kunt last hebben van vage klachten zoals vaginaal bloedverlies, lichte tot hevige buikpijn, misselijkheid of braken. Ondanks het uitblijven van de menstruatie kan een zwangerschapstest nog negatief zijn.
Je arts zal aan een buitenbaarmoederlijk zwangerschap denken wanneer een vruchtbare vrouw last heeft van abnormaal vaginaal bloedverlies en/of terugkerende pijn in de onderbuik (aan één kant). Hij zal dan eerst een zwangerschapstest uitvoeren via een bloedname met bepaling van serum-hCG (het zwangerschapshormoon).
In het begin merkt u niet veel van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Tussen week 5 en 12 van de zwangerschap kunt u bloed verliezen en pijn hebben in uw onderbuik. Dit kan lijken op een abnormale of late menstruatie of op een miskraam. Het is gevaarlijk als de eileider scheurt waardoor bloed in de buikholte komt.
Mogelijk heb je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap die vanzelf verdwijnt. Als het HCG stijgt of onvoldoende daalt, heb je een behandeling nodig. Je gaat een onzekere tijd tegemoet. Mogelijk weet je na twee dagen al waar je aan toe bent, maar mogelijk duurt het langer.
Tegen pijn kun je pijnstillers nemen, zoals paracetamol en ibuprofen . De pijn vermindert meestal de eerste uren na de operatie. Sommige vrouwen hebben er nog een paar dagen last van. Je kunt last hebben van schouderpijn.
Klachten bij een zwangerschap buiten de baarmoeder
Zwangerschapsweefsel heeft buiten de baarmoeder niet genoeg ruimte om te groeien. Dit kan zorgen voor klachten als: Wisselende klachten van buikpijn, vaak op de plaats van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dat is links of rechts onderin de buik.
Naast het blije gevoel dat je hebt van de positieve test en je zwangerschap, kunnen deze week de eerste zwangerschapskwaaltjes al opspelen. Misselijkheid en vermoeidheid zijn de meest voorkomende verschijnselen. Ook pijnlijke borsten horen hier bij.
Een zwangerschap buiten de baarmoeder kan weggehaald worden met een operatie. Dit gebeurt onder narcose. Meestal haalt de gynaecoloog de hele eileider weg waarin de bevruchte eicel zit. Soms alleen de bevruchte eicel (dan blijft de eileider zitten).
De arts kan zien of er een eisprong is geweest en of de voorwaarden voor een normale bevruchting en zwangerschap aanwezig zijn. Een prille zwangerschap zal steeds met een inwendige gynaecologische echografie worden bekeken. Vanaf de 5de week van de zwangerschap is een vruchtzak met dooierzak zichtbaar in de baarmoeder.
Er kan vaginaal bloedverlies optreden en/of u kunt pijn aan één kant van de buik krijgen. Een abnormale of late menstruatie kunnen passen bij de klachten. Wanneer de eileider scheurt ontstaat er een ernstige situatie. U krijgt acuut klachten als hevige buikpijn met schouderpijn.
Vaak gaat het om een zeurende pijn in de onderbuik, meestal meer naar links of rechts, richting je liezen. Ook ervaren zwangeren soms een kortdurende stekende pijn in dat gebied, bijvoorbeeld bij snel opstaan, hoesten of niezen. Wat vaak voldoende helpt tegen bandenpijn is warmte (kruik, douche/bad) en rust.
Hoe lang ben je zwanger? Daar zit je dan, je tuurt naar die 'streepjes' of dat 'plusje', die aangeeft dat je zwangerschapstest positief is. Je bent dan minstens 3-4 weken zwanger, maar het kan ook langer zijn. Dit is afhankelijk van de duur van je menstruatiecyclus en het moment van de bevruchting.
Het hartje van de baby begint pas 28 dagen na de bevruchting te kloppen. Omdat de zwangerschapsduur berekend wordt vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie, moeten daar 14 dagen bij opgeteld worden. Hartactie kan gezien worden vanaf 42 dagen (in de zesde zwangerschapsweek).
Doordat je zwanger kan zijn zonder de symptomen te ervaren, is het ook mogelijk dat je pas later erachter komt dat je zwanger bent. Zo komt het bij vrouwen voor dat ze al 8 weken zwanger blijken te zijn. Vanaf ongeveer week 12 kunnen de zwangerschapssymptomen ook afnemen.
Na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap duurt het meestal 6 tot 8 weken voor het hCG-hormoon uit uw bloed is. Als uw lichaam de zwangerschap zelf heeft gestopt, mag u na de eerste menstruatie weer opnieuw proberen om zwanger te worden. Ook na een operatie mag u het na de eerste menstruatie weer proberen.
Wanneer de eileiders verstopt raken, wordt de beweeglijkheid van de eicel en de zaadcellen afgeremd of zelfs geblokkeerd. Ofwel vindt de bevruchting niet plaats en gaat de eicel verloren in de buikholte, ofwel heeft de bevruchting wel plaats, maar raakt de bevruchte eicel niet tot in de baarmoeder.
Tijdens een normale zwangerschap zal de HCG-waarde ongeveer 50 U/L zijn tijdens de eerste week na de bevruchting en zal verdubbelen elke 1.5 tot 3 dagen gedurende de eerste 6 weken van de zwangerschap.
Als de zwangerschapstest positief is kun je vanaf 5 weken de zwangerschap op een echo zien. Wanneer je een positieve zwangerschapstest hebt gehad, maar er niets te zien was op de echo gaat de gynaecoloog het zwangerschapshormoon in je bloed meten.
Als je net zwanger bent, zul je niet veel zien of voelen aan je zwangere buik. Het is wel mogelijk om lichte krampen te ervaren, een opgeblazen gevoel en sommige vrouwen ervaren benauwdheid. Allemaal logisch aangezien je lichaam ruimte vrij maakt boor je baarmoeder waardoor ander organen verplaatsen.
Menstruatieachtige buikpijn wordt in de zwangerschap meestal veroorzaakt door de korte banden (soort spiertjes) waarmee de baarmoeder vastzit aan het schaambot en het stuitje. Deze banden kunnen overrekt raken door de groei van je baarmoeder.
Je kleine embryo is nu nog zo klein als een mini speldenknopje, waardoor veel vrouwen nog niet aan hun lichaam zullen voelen dat ze zwanger zijn. Een opgeblazen gevoel en winderigheid is echter wel veelvoorkomend, en het is vooral aan te raden dat je dit lekker laat gaan om het opgeblazen gevoel te verminderen.
Voor het verdwijnen van hCG na een miskraam wordt 9-35 dagen (mediaan 19 dagen) aangehouden. Er is na een miskraam, tenzij er verdenking is op een mola, geen reden om hCG te bepalen of een zwangerschapstest te verrichten. Het normale klinisch beloop kan worden afgewacht.
Schouderpijn. In het geval dat de eileider onder druk van de EUG scheurt of barst komt er bloed uit de eileider in de buikholte. Dit veroorzaakt een typische schouderpijn. De prikkeling van het buikvlies wordt namelijk opgevangen door de zenuw van het middenrif en deze zenuw is een zijtak van de schouderzenuw.