Midazolam heeft een lagere kans op misbruik dan bijvoorbeeld cocaïne of heroïne. De combinatie van midazolam met stoffen zoals alcohol, opiaten en overmatig gebruik van 'pepdrankjes' kan tot sterke ademhalingsdepressie, coma, ademhalingsstilstand, en de dood leiden.
Een totale dosis van 0,4 mg/kg tot maximaal 10 mg kan nodig zijn. Hogere doses kunnen gepaard gaan met verlengde sedatie en het risico op hypoventilatie. Pediatrische patiënten van 12 tot 16 jaar: dosering zoals bij volwassenen. Rectale toediening: De totale dosis midazolam varieert meestal van 0,3 tot 0,5 mg/kg.
Midazolam werkt spierontspannend, rustgevend en maakt suf. Het bevordert zo dat u in slaap valt. Dit medicijn is vooral geschikt als u moeite heeft met inslapen. Dus niet als u verwacht vaak gedurende de nacht wakker te worden.
Palliatieve sedatie en euthanasie
Palliatieve sedatie wordt wel ten onrechte verward met euthanasie. Palliatieve sedatie verlaagt het bewustzijn, terwijl euthanasie het leven beëindigt.
Het in slaap brengen gebeurt met behulp van een slaapmiddel (midazolam), meestal in combinatie met een sterke pijnstiller (morfine). Pijn kan veroorzaakt worden door de ziekte, maar ook als gevolg van het stilliggen.
Midazolam (Dormicum®) is het eerste aangewezen middel voor palliatieve sedatie. Als dosering beveelt de richtlijn aan: beginnen met bolus 5-10 mg midazolam subcutaan, daarna 30-60 mg per 24 uur, eventueel een extra bolus van 5 mg elke 2 uur, evaluatie na minimaal 4 uur en de dosering zo nodig verhogen met 50%.
De overige 13 procent overlijdt tijdens de behandeling, bijvoorbeeld door een acute hartstilstand, of door een bloeding. De gemiddelde leeftijd van de onderzochte IC-patiëntenpopulatie is 70 jaar. Gemiddeld liggen zij 6,95 dagen op de IC.
Het lichaam laat methaanthiol vrij gedurende het ontbindingsproces. Methaanthiol ruikt naar zweetvoeten en rotte witte kool. Dimethyldisulfide is een stinkend gas dat voortkomt via vele bronnen, zoals bacteriën, schimmels, planten, en dieren.
Dormicum bevat een geneesmiddel, genaamd midazolam. Dit behoort tot een groep geneesmiddelen bekend onder de naam benzodiazepinen. Dormicum geeft u snel een gevoel van slaperigheid of maakt dat u gaat slapen. Het maakt u ook kalm en het ontspant uw spieren.
In deze brochure leest u meer over hoe u dit medicijn moet gebruiken. Midazolam neusspray is een medicijn dat een epileptische aanval kan laten stoppen. Het is een snel werkend middel dat u via de neus toedient. Meestal stopt de aanval dan na één tot twee minuten.
Hoe wordt palliatieve sedatie uitgevoerd? Het in slaap brengen gebeurt door middel van een slaapmiddel (Midazolam), veelal in combinatie met een pijnstillend middel (Morfine) omdat pijn vrijwel altijd een rol speelt. De verpleegkundige/verzorgende plaatst een infuusnaaldje, meestal onder de huid.
Als de Midazolam niet werkt...
Bijna altijd stopt de aanval dan na enkele minuten. Bespreek met de arts wat u moet doen als de aanval niet zou stoppen ondanks de Midazolam. Bijvoorbeeld na een bepaalde tijd nog een pufje toedienen en/of 112 bellen voor een ambulance.
De persoon verliest stap voor stap het bewustzijn, kan onrustig worden of gaan hallucineren. Hierdoor gedraagt je dierbare zich anders dan normaal. Hij of zij kan bijvoorbeeld veel gebaren maken met de handen, terwijl deze niet goed te begrijpen zijn voor de naasten.
Natuurlijk versterven
De patiënt raakt 'op'. Het kaarsje gaat langzaam uit. In deze gevallen is het raadzaam om voorzichtig te zijn met een vocht-infuus of met een voedingssonde. Want de kunstmatige toediening van vocht en voeding kan er toe bijdragen dat de patiënt meer last krijgt van benauwdheid, pijn en angst.
De bloedsomloop neemt af
Omdat het bloed zich meer en meer terugtrekt naar de borst- en buikholte, kunnen handen, armen, voeten, benen en neus koud aanvoelen. Op de benen kunnen paarsblauwe vlekken ontstaan. De gelaatskleur wordt grauw en bij de laatste ademtocht trekt de kleur helemaal uit het gezicht weg.
Wanneer mensen aan het sterven zijn is een stokkende ademhaling een teken dat de dood dichterbij komt. De ademhaling kan stil vallen en daarna weer met een diepe zucht op gang komen. De tijd tussen de ademteugen wordt langer en langer, dit kan soms oplopen tot wel 30 seconden.
Minder goed kunnen horen of zien
Gehoor en zicht nemen af. Toch kunnen veel stervenden nog heel lang horen dat er iets tegen hen gezegd wordt. Iets terugzeggen is moeilijker. Een kleine handbeweging of een beweging in het gezicht lukt vaak nog wel.
De mond kan je na overlijden dichtdoen en met een handdoek-rolletje onder de kin dichthouden. Maar de mond is de sterkste spier van je lichaam en als de spierstijfheid afneemt, gaat de mond weer open staan. Overigens moet je als iemand een kunstgebit heeft, dit weer indoen voor het sluiten.
Als dit proces echter gepaard gaat met goede begeleiding en verzorging, kan het tot een rustige en zachte dood leiden. Dat heeft het menselijk lichaam grotendeels aan zichzelf te danken: door te vasten maakt het lichaam endorfine aan. Dit zorgt voor een prettig gevoel. Op den duur komt daar een zekere sufheid bij.
Onrust en verwardheid
Het lijkt alsof iemand van alles beleeft of ziet, maar wat precies is niet duidelijk. Dit komt nogal eens voor in de laatste levensdagen en vooral in de laatste uren. Vaak maakt de stervende kleine (hand)bewegingen, alsof hij iets wil plukken of aanwijzen.
Palliatieve sedatie is geen euthanasie. Bij palliatieve sedatie wordt een terminale patiënt in slaap gebracht en krijgt deze een sedativum (het middel van eerste voorkeur is Midazolam, aangevuld met bijvoorbeeld morfine tegen pijn en benauwdheid), met als doel lijdensverlichting.