Voorbeelden van aanvullend onderzoek zijn bloedonderzoek, spier- en zenuwonderzoek, CT- of MRI-scans en erfelijkheidsonderzoek. Met welke onderzoeken u te maken krijgt, bepaalt de arts onder andere aan de hand van de resultaten van het lichamelijk onderzoek en de anamnese.
Een neuroloog is een arts die gespecialiseerd is in hersenziekten, zenuwziekten en aandoeningen van de spieren en het ruggenmerg.
Een neuroloog is een medisch specialist die zich vooral bezig houdt met ziekten van de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Hij/zij onderzoekt de klachten, stelt de diagnose ALS en bespreekt deze met de patiënt.
Een neuroloog behandelt patiënten met verschillende aandoeningen van de hersenen, het ruggenmerg, de zenuwen en de spieren. Het verhaal van de patiënt is voor de neuroloog van wezenlijk belang voor het stellen van de juiste diagnose.
Bij neurologische problemen kan er sprake zijn van overmatige slaperigheid, epilepsie, verminderd verstandelijk vermogen, duizeligheid, oogbewegingsstoornissen, slikstoornissen, spierstijfheid of juist zwakte, gevoelsstoornissen en tintelingen.
Het zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Voorbeelden van neurologische aandoeningen zijn de ziekte van Parkinson, epilepsie, multiple sclerose (MS) en verschillende spierziekten. Ongeveer 6% van alle euthanasiemeldingen heeft betrekking op aandoeningen van het zenuwstelsel.
De neuroloog kiest die onderzoeken die van belang zijn bij uw klacht; het kan echter voorkomen dat bij een klacht van dubbelzien het toch belangrijk is dat ook de reflexen aan de voeten worden onderzocht. Trekt u daarom makkelijke kleding aan. Dit eerste bezoek aan de neuroloog duurt meestal ongeveer een halfuur.
U bent doorverwezen naar een neuroloog voor de diagnose van uw klachten en symptomen. Uw huisarts kan geen of onvoldoende verklaringen vinden voor uw klachten, de neuroloog heeft meer specifieke kennis en onderzoeksmogelijkheden. In de meeste gevallen zult u bij de neuroloog eerst een lichamelijk onderzoek ondergaan.
ALS begint vaak met zwakke spieren in uw armen of benen. Het kan ook beginnen met problemen met slikken of praten. De eerste klachten zijn meestal niet zo duidelijk: U bent wat onhandig: u struikelt bijvoorbeeld vaker of u kunt knoopjes niet meer goed dichtmaken.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
De neuroloog heeft aanvullende onderzoeken nodig, zoals een MRI, slikvideo, bloedonderzoek, enz. om te zoeken naar de oorzaak van de klachten. Wanneer de neuroloog het vermoeden heeft dat het om ALS gaat, volgt vaak een verwijzing naar ALS Centrum Nederland.
Dit onderzoek analyseert zenuw- en spierletsels. Door middel van elektrische schokjes en het aanprikken van de verschillende spieren met een zeer fijn naaldje kan er onderzoek uitgevoerd worden. Deze evaluatie gebeurt zowel in rust als tijdens spiercontractie. Een totaal EMG-onderzoek duurt tussen de 15 à 30 minuten.
Het EMG-onderzoek draagt meestal bij om een aandoening van de zenuwen of van de overgang van de zenuw naar de spier uit te sluiten. Bij spierziekten uit die laatste categorie, bijvoorbeeld myasthenia gravis, levert het onderzoek soms zo'n duidelijk beeld op dat direct een diagnose kan worden gesteld.
Met MRI-onderzoek wordt geprobeerd meer inzicht te krijgen in veranderingen die optreden in de hersenen van patiënten met ALS, PSMA en PLS. Met een MRI- scanner maken we opnames van de hersenen van patiënten en controlepersonen.
Symptomen MS
Moeheid: ernstige, langdurige vermoeidheid. Oogproblemen: pijn in je ogen, verminderd zicht, en dubbel of wazig zien. Spraakproblemen: mindere concentratie, traag denken, moeilijk woorden kunnen vinden of onduidelijk spreken. Tintelingen: branderig of koud gevoel, tintelingen of juist een doof gevoel.
Onder neurologische uitvalsverschijnselen verstaat men uitval van motoriek (verlamming), van het gevoel ('verdoofd gevoel') en van gehoor, gezichtsvermogen of spraak. De aard van het functieverlies hangt nauw samen met schade aan een specifiek deel van de hersenen (zie figuur).
In een anamnese gesprek en een neurologisch onderzoek zal de neuroloog erachter proberen te komen waar de duizeligheid vandaan komt. De diagnose zal worden besproken en uitgelegd. U krijgt ruimschoots de gelegenheid vragen te stellen. Het voorgestelde behandelplan is afhankelijk van de oorzaak van uw duizeligheid.
Het onderzoek wordt uitgevoerd door 2 KNF-laboranten en duurt ongeveer 60-90 minuten. Ook is er altijd een neuroloog aanwezig. Voor het onderzoek is het belangrijk dat de handen goed warm zijn.
Een neurologisch onderzoek is een onderzoek van het zenuwstelsel. Tijdens dit lichamelijk onderzoek controleert de arts of de hersenen je lichaam nog goed besturen. En of er nog andere problemen zijn met functies die in de hersenen worden geregeld.
Neurologische aandoeningen is een verzamelnaam voor een groep aandoeningen aan de hersenen. Er zijn ongeveer 600 neurologische aandoeningen. De aantal van de bekendste neurologische aandoeningen zijn dementie, hersentumoren, de ziekte van Parkinson en epilepsie. De symptomen hangen af van de aandoening.
Daarna gaan de symptomen echter sterk uiteenlopen. Mensen met MS ondervinden vaak meer mentale gebreken dan mensen met ALS. Mensen met ALS krijgen vaak meer fysieke problemen.
De hartspier wordt bij ALS niet aangetast. Ook de spieren van het spijsverteringsstelsel en de sluitspier (aars) blijven gespaard. Een persoon met ALS heeft dus geen ongewild urine- en/of stoelgangverlies (incontinentie).
'We weten dat stress en spanning een rol spelen bij het ontstaan van de klachten. Het kan zijn dat mensen op de één of andere manier te veel van zichzelf vragen in bepaalde situaties. Ook komt het voor dat mensen een medische ingreep hebben gehad, waarna ze een functioneel neurologische stoornis ontwikkelen.