In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af. Wel kunnen er naweeën optreden.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
“Over het algemeen is pijn erger bij vrouwen,” zegt dokter Darnall. “Mannen ervaren pijn minder intens. Sommige vrouwen geven overigens aan dat nierstenen pijnlijker zijn dan bevallen.” Dokter Paul Christo, pijnspecialist in het Johns Hopkins Hospital noemt dit “waarschijnlijk de ergste pijn die je je kunt voorstellen.
Sommige vrouwen die een kind hebben gehad vergelijken de weeën met de krampen die bij een flinke diarree horen, maar dan nog een graadje erger. Deze ontsluitingsweeën volgen elkaar in een steeds hoger tempo op en als je baby bijna wordt geboren krijg je uitdrijvingsweeën of persweeën.
Een niersteenaanval is volgens de uroloog 'de ergste pijn die er bestaat'.
In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
Zoals je aan de mannelijke presentatoren kunt zien is een bevalling geen pretje. Vrouwen zien vaak op tegen de bevalling: volgens UMC Groningen is 38% van de vrouwen bang voor pijn tijdens de bevalling. Ookal hoeven zij het niet te doorstaan, toch is 29% van de mannen ook bang voor de bevalling.
Na een tijdje worden de pauzes tussen de weeën korter. De weeën worden dan krachtiger en doen meer pijn. Tot slot krijg je persweeën, die vooral vlak voor de geboorte pijn kunnen doen. Als je baby geboren is, houden de weeën op.
Het hoofdje van de baby zit laag, en de druk tegen het laatste randje baarmoedermond en de onderrug kan heftig zijn. Terwijl je lichaam hard werkt om de laatste centimeters van de baarmoedermond te openen, bereidt het zich ook vast voor op de persfase.
Bij de meeste vrouwen kondigt een bevalling zich aan door weeën. Weeën zijn samentrekkingen van de baarmoederspier. Het voelt als een soort kramp in je onderbuik. Het komt langzaam op en zwakt weer af.
Geboorte placenta
Hier zijn weer samentrekkingen van je baarmoeder voor nodig. Sommige vrouwen voelen nog echt weëen in deze fase, anderen merken hier niets meer van. Op een contractie van de baarmoeder kun je meepersen en wordt de placenta geboren. Dit kost niet zoveel inspanning en pijn als de geboorte van je kindje.
Denk bijvoorbeeld aan de zeer geliefde TENS, welke middels pijnloze schokjes de pijn van weeën verlicht via de zenuwen. Zo kun je een groot deel van de bevalling meer ontspannen doorkomen. Je stimuleert dus aan de buitenkant van het lichaam, waardoor er geen vreemde middelen in je lichaam komen.
Er wordt van uitgegaan dat een baby bij een normale bevalling goed tegen de druk op zijn hoofd kan. Maar als de bevalling erg lang duurt, of als je kind met een vacuümpomp of tang geboren wordt, is het aannemelijk dat hij pijn heeft of zich na de geboorte niet lekker voelt.
"Over het algemeen zegt 80 tot 90 procent van de vrouwen dat het de allerergste pijn is die ze ooit hebben gevoeld. We gebruiken de Numeric Rating Scale om pijn te meten. Tien is de allerergste pijn, nul is pijnloos. Vrouwen geven hun bevalling vaak een acht."
Hoelang een bevalling duurt vanaf de eerste wee, is per vrouw en per zwangerschap verschillend. Gemiddeld kun je stellen dat een eerste bevalling ongeveer 12 tot 16 uur duurt. Toch kan het flink uiteenlopen van een paar uur tot meer dan 24 uur.
De ruggenprik doet meestal weinig pijn. Het is belangrijk dat u stil blijft zitten tijdens het prikken. Epidurale ruggenprik Een epidurale ruggenprik is bedoeld als pijnbestrijding tijdens en na de operatie. Bij een epidurale anesthesie wordt er verdovingsvloeistof rondom het ruggenmergvlies gespoten.
Een echte wee heeft meestal een duidelijk begin en een duidelijk einde.Dat is anders dan menstruatiepijn, die vaak langdurig en zeurderig kan zijn. Een wee komt en gaat als een golf. Als een wee is weggeëbd, voel je meestal niets meer, tot de volgende zich aandient.
De kans dat vrouwen tijdens de zwangerschap of bevalling overlijden is sinds de helft van de twintigste eeuw meer dan tien keer zo klein geworden. De afname vond vooral plaats in de periode 1950-1970. Vanaf 2007 sterven minder dan tien vrouwen per jaar tijdens zwangerschap of bevalling.
'Een vaginale bevalling is gewoon niet voor alle vrouwen geschikt. We zouden de risico's per vrouw in kaart moeten gaan brengen zodat de arts haar een keuze kan voorleggen. En vrouwen zo kunnen bevallen dat hun kind in optimale conditie wordt geboren en ze er zelf, ook op lange termijn, minimale schade aan overhouden.
Verdoofde zenuwen
De ruggenprik staat bekend als de best werkende pijnbestrijding tijdens een bevalling. Dat komt omdat de pijnstilling via een prik in de rug meteen terecht komt in de epidurale ruimte waar de onderbuikzenuwen liggen. De prik verdooft deze zenuwen. Zo voel je de bevallingspijn bijna tot niet meer.
Als je nu het advies krijgt om tijdens de bevalling niet te eten, is dat vanwege het ongemak dat het kan veroorzaken. Je kunt namelijk wat misselijk worden door de hevigheid van weeën of pijnstillers. Is je maag dan vol, dan moet je misschien overgeven. Niet gevaarlijk, maar wel vervelend.
Als je pijnstilling tijdens je bevalling wilt en de verloskundige of gynaecoloog verwacht dat het nog een paar uur duurt voordat je gaat persen, kan een ruggenprik een goede pijnbestrijder zijn. Meestal is het te laat om nog een ruggenprik te krijgen na 7 à 8 centimeter ontsluiting.
Je kunt tot enkele weken na de bevalling een pijnlijk gevoel hebben in je buik. De werkelijke naweeën zelf komen vooral de eerste dagen na de bevalling voor en nemen dan snel af.
Een Amerikaanse transgender uit Philadelphia die al tien jaar een hormoonbehandeling kreeg terwijl hij van geslacht veranderde, dacht dat zijn buik steeds dikker werd omdat hij niet genoeg aan sport deed. In werkelijkheid bleek de man al 21 weken zwanger te zijn, tot verrassing van hem en zijn man Elijah.