„Een medicijn heeft altijd twee namen: een stofnaam en een merknaam”, legt Bart van der Lelie van farmaceutisch bedrijf Scheringh-Plough uit. De merknaam is de naam van een medicijn zoals wij het kennen; een korte naam die makkelijk te onthouden is en die lekker in het gehoor ligt.
De merknaam wordt aan een medicijn gegeven door de fabrikant van het medicijn. De generieke naam verwijst naar de actieve ingrediënt(en) - ingrediënten die werken om uw symptomen of aandoening te behandelen - die in het product zitten. Een voorbeeld hiervan is de koortsverlager die algemeen bekend staat als Tylenol.
Deze naam is bedacht aan de hand van een speciaal systeem. “Die moeilijk namen verzint de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). In 1953 is een systeem bedacht om elk medicijn een unieke naam te geven die over de hele wereld hetzelfde is”, legt apotheker Sam Gijsberts uit aan televisieprogramma EditieNL.
Verschillende medicijnfabrikanten kunnen echter hetzelfde actieve ingrediënt gebruiken om hun eigen versie van een medicijn te maken en op de markt te brengen onder een unieke merknaam. En verschillende landen hebben verschillende medicijnfabrikanten .
De namen moeten op een bepaalde manier representatief zijn voor de drug . "Ze kunnen variëren van abstracte ideeën, tonaliteit, sterk geluid of zacht geluid. Het kan beeldspraak zijn. Je hoort een woord en het brengt iets positiefs in gedachten, of een leuke associatie die geen claim is," zegt Quinlan.
"Als je te maken hebt met farmaceutische namen, zijn dat grotendeels verzonnen namen, en ze proberen vaak, binnen de richtlijnen van het niet doen van claims of het niet te promotioneel zijn, een soort boodschap te coderen, of het nu ambitieus is of iets dat functioneel is met betrekking tot de werkzaamheid van de ...
De werkzame stof kan op het recept worden aangeduid met de chemische naam, de '˜Internationaal Nonproprietary Name'™ (INN),de stofnaam (de Nederlandse versie van de INN) en de merknaam (zie tab. 1).
Patiënten en consumenten die in het buitenland medicijnen laten halen, bijvoorbeeld tijdens het reizen of bij het winkelen bij buitenlandse internet-apotheken, moeten voorzichtig zijn. Medicijnen in andere landen kunnen namelijk identieke of sterk op elkaar lijkende merknamen hebben voor producten met andere werkzame stoffen.
Mag ik medicijnen meenemen naar de Verenigde Staten? Ja, alle medicijnen buiten de Opiumwet mag je meenemen. Zorg er wel voor dat je een geneesmiddelenoverzicht en het originele recept bij je hebt.
Zowel medicamenten, medicatie als medicijnen wordt in de standaardtaal gebruikt als synoniem voor geneesmiddelen.
APA-regels voor eigennamen stellen dat je de merknamen (eigennamen) van medicijnen met een hoofdletter moet schrijven, maar niet de generieke namen (algemene zelfstandige naamwoorden): Advil versus ibuprofen. Prozac versus fluoxetine.
Dit op maat verpakken van medicijnen is als snel 'baxteren' gaan heten. En de rol met medicijnen die dit oplevert gaat door het leven onder de naam baxterrol.
Bijvoorbeeld, het antidepressivum met de generieke naam fluoxetine is ook bekend onder de merknamen Olena, Oxactin, Prozac en Prozep. Dit zijn allemaal namen voor hetzelfde medicijn, met dezelfde werkzame stof. Welke medicatie u ook gebruikt, het is handig om de generieke en merknaam van een bepaald medicijn te weten.
In de meeste gevallen hebben geneesmiddelen drie soorten namen : chemische namen, waarvan de belangrijkste de IUPAC-naam is; generieke of algemene namen, waarvan de belangrijkste de internationale algemene namen (INN's) zijn; en handelsnamen, die merknamen zijn.
Categorie II: Geneesmiddelen hebben licht tot matig negatieve invloed op de rijvaardigheid. Mensen mogen alleen rijden na een gewenningsperiode van enkele dagen of weken. Categorie III: Geneesmiddelen hebben ernstige tot mogelijk gevaarlijk invloed op de rijvaardigheid.
Dit geldt voor medicijnen zoals ADHD-medicijnen, sterke pijnstillers, medicinale cannabis, bepaalde kalmeringsmiddelen, slaapmiddelen en sommige epilepsiemedicijnen.
Verdovende middelen en gevaarlijke drugs zijn verboden. Er zijn zware straffen bij import. Een reiziger die medicijnen nodig heeft die verslavende middelen of verdovende middelen bevatten (bijv. hoestdrank, diuretica, hartmedicijnen, kalmeringsmiddelen, slaappillen, depressiva, stimulerende middelen, etc.)
Verschillende medicijnen zoals Ritalin voor ADHD en slaapmedicatie zoals Oxazepam en Temazepam mag u niet zomaar meenemen naar andere landen. Hiervoor heeft u een Schengen- of Engelstalige medicijnverklaring nodig.
Meestal bepaalt uw zorgverzekeraar welk merk medicijn uw apotheek aan u moet afleveren. Dit noemen we het 'preferentiebeleid'. Het merk medicijn dat de voorkeur heeft van uw zorgverzekeraar noemen we het 'preferente' medicijn.
Paracetamol is een andere naam voor acetaminophen. De term paracetamol wordt specifiek gebruikt in Europese landen, Australië, India en Nieuw-Zeeland. In de VS, Canada en verschillende andere landen wordt het acetaminophen genoemd.
Wat is gewenning aan medicatie? Wanneer je langdurig bepaalde medicijnen gebruikt, bestaat de kans dat je er afhankelijk van wordt. Je lichaam went aan het medicijn en je hebt een steeds hogere dosis nodig om hetzelfde effect te ervaren. Deze gewenning wordt ook wel tolerantie genoemd.
Maar alleen als je merk staat geregistreerd. Een van de grote voordelen van merkregistratie is dat je het ® teken achter je productnaam mag zetten. Met het ® teken – van 'registered trademark' – versterk je jouw geregistreerde merk.
De belangrijkste zijn: bètablokkers, calciumantagonisten, RAAS-remmers, ACE-remmers, ivabradine en ARNI's. Ze bestrijden hetzelfde probleem, maar op andere manieren. Een gevarieerd aanbod is belangrijk omdat de gevoeligheid voor bloeddrukverlagers van persoon tot persoon sterk kan verschillen.