De ogen van de lieveheersbeestjes zitten aan de zijkant bovenaan het hoofdje. Kijk op de foto's of je kan zien waar het hoofdje zit, waar het borststuk zit en waar het dekschild begint. Opgelet, de twee grote witte vlekken horen samen met het zwart ertussen tot het borststuk.
Vroeger werd alles boven twee meter gezien als een lange afstandsvlucht, maar in een 'normale' vlucht op grote hoogte zouden lieveheersbeestjes dus afstanden kunnen afleggen van 18 kilometer tot in ideale omstandigheden maximaal 120 kilometer, omdat ze op grote hoogte sterkere windstromingen bereiken.
De beestjes waarschuwen daarom met hun felle kleuren. Als een vogel ze toch oppikt, dan maakt zo'n lieveheersbeestje een vies smakend geel goedje. Zo gauw de vogel dat proeft, laat deze het kevertje meestal meteen vallen. Lieve kriebelbeestjes Er zijn grote groepen insecten die we liever zien gaan dan komen.
Lieveheersbeestjes lijken heel onschuldig en ze zien er zélfs wat schattig uit, met hun stipjes. Maar ze kunnen behoorlijk gevaarlijk zijn, blijkt. Een man is bijna overleden aan de gevolgen van een bloedvergiftiging, veroorzaakt door een beet van het rood-zwarte insect.
Giftige insecten
Deze beestjes kunnen een allergische reactie veroorzaken, vertelt dokter Carol Cooper. „Alle lieveheersbeestje kunnen bijten, maar de harlekijnlieveheersbeestjes zijn groter en bijten vaker.”
Lieveheersbeestjes ontwaken ook massaal uit hun winterslaap. Zij overwinteren als volwassen kever, nooit als ei of larve, in spleten hout, tussen boomwortels, achter loszittend boomschors, onder bladeren of mos en andere plaatsen waar zij kunnen schuilen tegen de kou, zoals zolders en schuurtjes.
De stippen op de rug van een lieveheersbeestje vertellen niets over hoe oud het diertje is. De stippen staan dus niet voor het aantal jaren of maanden dat een lieveheersbeestje op deze planeet is.
Op het einde van de zomer als de bladluizen schaars worden, voeden lieveheersbeestjes zich ook met stuifmeel en schimmelsporen. Ook in het vroege voorjaar, als ze net uit de winterslaap zijn gekomen, voeden ze zich met nektar of jonge blaadjes om vocht binnen te krijgen.
De beestjes doen niemand iets aan. Althans... ze doen geen mensen kwaad, maar soms wel hun eigen soortgenoten. Gelukkig zijn ze niet schadelijk voor je huis, de beestjes eten namelijk niet in de winter.
Rode lieveheersbeestje zijn dus zelfs giftiger dan de gele want ze vallen met hun knalrode kleur harder op in de natuur. De gele beestjes zijn dan wel minder opvallend maar hebben dus ook minder gif in zich. Gelukkig kunnen ze zich makkelijker verstoppen voor vijanden.
Als je een lieveheersbeestje "pest" door zachtjes op hem te drukken dan produceert hij een gele vloeistof. Dit gedrag heet "reflexbloeden". De vloeistof (hemolymfe), die tevoorschijn komt bij het femoro-tibiale gewricht van de poten, heeft een kwalijk geurtje en smaakt erg bitter.
Zij hebben de voorkeur voor bepaalde gebieden en zijn zeer prikkelbaar voor de temperatuur die er heerst. Hiernaast kiezen zij voornamelijk aan de hand van de hoeveelheid beschikbaar voedsel hun leefomgeving uit. De insecten hebben de voorkeur voor onder andere brandnetels en korenbloemen.
Lieveheersbeestjes bevinden zich overal op de wereld en symboliseren bescherming, weerstand en geluk. Lieveheersbeestjes staan erom bekend dat zij het plantenrijk beschermen doordat zij ongedierte eten die mogelijk de planten zouden kunnen beschadigen. Dit is waarom lieveheersbeestjes geluk brengen.
Het jong dat uit een eitje van een lieveheersbeestje kruipt, noemen we een larve. Een larve ziet er nog helemaal niet uit als een lieveheersbeestje.
Volwassen lieveheersbeestjes en/of larven kopen. U kunt zowel volwassen lieveheersbeestjes als larven kopen. Wanneer u bladluis in uw tuin wilt bestrijden dan kunt u het beste larven van het lieveheersbeestje bestellen. Die kunnen niet vliegen en blijven daardoor op de plek waar ze zijn uitgestrooid.
Als ze toch binnen zijn kan je verschillende dingen doen, maar vooral: geen paniek, maar gezond verstand gebruiken. Je kunt lieveheersbeestjes gewoon in je huis laten overwinteren: in het voorjaar gaan ze vanzelf weer naar buiten. Als je ze hinderlijk vindt of allergisch bent, kun je ze vangen en weer buitenzetten.
Bescherming. Men zegt dat lieveheersbeestjes de parasieten op planten eten om anderen ertegen te beschermen. Daarom kan het zien van veel lieveheersbeestjes betekenen dat je bescherming nodig hebt. Probeer je muur te laten zakken en laat dierbaren je beschermen.
De volwassen lieveheersbeestjes plaats je in een grote, gesloten bak met luchtgaten en zet je op kamertemperatuur maar wel uit de zon. Je voegt dagelijks voldoende voedsel toe, bladluizen op takken zijn ideaal om te voeden en ook het beste om de lieveheersbeestjes op kracht te houden.
Als een lieveheersbeestje "gepest" wordt door zachtjes op hem te drukken, produceert hij een gele vloeistof. Dit gedrag heet "reflexbloeden".
Je kunt ook aan de slag met allerlei planten uit de lookfamilie zoals knoflook, ui, bieslook of sjalotten. Die kun je zelf planten bij de plek waar je last hebt van bladluis.
Zo maak je het!
Besmeer de ronde crackertjes met kruidenkaas. Halveer daarna de cherrytomaatjes en de olijven. Plaats die op de kruidenkaas zoals in bovenstaande video. Creëer daarna met de bieslook bij elk lieveheersbeestje sprieten.
Tijdens het overwinteren eten de lieveheersbeestjes niks en planten zich ook niet voort. Het grootste deel van de tijd zitten ze stil en teruggetrokken in een hoekje. Aan het eind van de winter worden ze weer actief en lopen of vliegen dan rond in je huis. Gelukkig vertrekken ze eind maart/ begin april weer vanzelf.
Ontwikkelingsfasen. Bij het lieveheersbeestje ziet men bijna geen verschil tussen het mannetje en het vrouwtje. Meestal is het mannetje iets kleiner. Pas bij de paring wordt duidelijk wie het mannetje is, want deze klimt dan op de rug van het vrouwtje.
Vogels zouden de lieveheersbeestjes wel willen eten maar zo vlug een vogel het waagt, scheiden ze een vieze geelachtige vloeistof uit (= reflexbloeden) waardoor de vogel het lieveheersbeestje weer laat vallen. Mieren zijn voor de meeste larven en volwassen lieveheersbeestjes geduchte vijanden.
Het lieveheersbeestje maakt tijdens de vlucht een brommend geluid door de aanwezigheid van de dekschilden. Ze botsen soms ergens tegenaan en deukjes in de dekschilden zijn daardoor niet zeldzaam.