We weten het niet precies wat de oorzaak van nachtangst is, maar net zoals het verschijnsel slaapwandelen hebben nachtangsten iets te maken met diepe non- REM slaap. Bovendien hebben nachtangsten een sterke erfelijke factor.
Wat de oorzaak is voor nachtangst is onbekend. Er lijkt een erfelijke aanleg mee te spelen. Kinderen die aan nachtangst lijden hebben vaak een ouder die hier ook last van heeft gehad. De overgang naar de diepe slaap lijkt niet goed te verlopen bij mensen met nachtangst.
Er zijn geen directe oplossingen voor nachtangst. Medicijnen worden maar zelden voorgeschreven omdat aanvallen in de meeste gevallen snel voorbij gaan. Veel mensen met pavor nocturnus worden niet eens wakker en slapen na een paar minuten rustig door.
Als iemand last heeft van nachtangst, duurt dat meestal maar een paar seconden. Het helpt ook om het licht aan te doen, zodat de slaper helder kan zien als hij wakker wordt, daardoor niet verward raakt en kalm blijft. Nachtangst is op zichzelf niet gevaarlijk.”
Nachtangst kan ontstaan vanaf de leeftijd van 18 maanden tot je kindje een jaar of 6 is. Maar meestal begint het rond de leeftijd van 3 jaar. Nachtangsten kunnen ontstaan als de overgang van de lichte slaapfase naar een wat diepere slaapfase niet helemaal soepel verloopt.
Kenmerkend voor een nachtangst is dat je kind kort nadat hij in slaap is gevallen gillend rechtop in zijn bed zit. Als je dan naar je kind toegaat, lijkt het alsof je kind wakker is. Maar hij ziet echter niets, herkent je niet en laat zich niet tot rust brengen. Soms kan je kindje je zelfs wegduwen.
Meestal duurt zo'n aanval een paar minuten tot maximaal een half uur. Nachtangst lijkt op een nachtmerrie, maar het is het niet hetzelfde. Na een nachtmerrie weet je kind vaak nog dat hij een enge droom heeft gehad. Bij nachtangst herinneren de meeste kinderen zich niets.
Een nachtmerrie kan zowel bij kinderen als bij volwassenen voorkomen. Bij kinderen komt het vooral veel voor bij kinderen tussen de leeftijd van 3 en 6 jaar. Zowel jongens als meisjes kunnen last hebben van een nachtmerrie, het lijkt vaker voor te komen bij meisjes dan bij jongens.
Nachtangsten vinden meestal plaats voor middernacht, tijdens de non-REM slaap van je kind. Vaak is dit zo'n 1 tot 2 uur nadat je kind in slaap is gevallen. Je kind zit of staat ineens gillend rechtop in zijn bed en het lijkt of hij wakker is. Maar je kan geen contact met hem krijgen en troosten lukt ook niet.
We spreken van een nachtmerriestoornis als iemand terugkerende nachtmerries heeft, wekelijks of vaker dan één keer per week, gedurende langere tijd. De helft van de nachtmerries die patiënten met PTSS hebben gaan over de trauma's die ze hebben meegemaakt. De andere helft van de nachtmerries heeft een andere inhoud.”
Mogelijke oorzaken zijn stress, spanning, medicijnen, koorts, zwangerschap of trauma … Het gevolg is dat je overdag moe bent. In sommige gevallen leiden nachtmerries zelfs tot chronische slapeloosheid.
Slaapangst is een combinatie van angst en slapeloosheid. Als je last hebt van slaapangst, wordt je overheerst door een paniekerig gevoel dat alleen al ontstaat door de gedachte aan slaap. Hoe dichterbij het moment van slapengaan, hoe meer druk je jezelf oplegt om te moeten slapen, en dan het liefst 8 uur per nacht.
Het grootste verschil tussen een nare droom en een nachtmerrie is dat je bij een nare droom meestal doorslaapt. Je weet waarschijnlijk nog het verhaal, thema of beelden als je wakker wordt, of soms later op de dag, maar deze vervelende dromen leveren over het algemeen minder angst op dan nachtmerries.
Slaapregressie 4 maanden: omrollen. Slaapregressie 8 maanden: zitten en kruipen. Slaapregressie 12 maanden: beginnen met lopen. Slaapregressie 18 maanden: zelfstandig lopen.
Gemiddeld duurt die ongeveer 25 minuten, maar de variatie is erg groot: in de eerste slaapcyclus, dus aan het begin van de nacht, beslaat de remfase maar vijf tot tien minuten. Bij elke volgende cyclus dromen we langer. Aan het eind van de nacht kan een droom wel drie kwartier duren.
Oorzaak van praten in je slaap
Praten in je slaap kan worden veroorzaakt door stress, depressie, te kort aan slaap, alcohol en koorts. Het komt ook voor als bijverschijnsel van andere slaapstoornissen zoals, nachtelijke paniekaanvallen (slaap terreur), slaapapneu of narcolepsie.
Slaapproblemen zijn een van de veelvoorkomende klachten van een angststoornis. Angst en slechte slaap hebben namelijk een directe relatie tot elkaar. Slechte slaap kan het risico op angst vergroten en angst kan er weer voor zorgen dat in slaap vallen wordt bemoeilijkt.
Doe liever even iets dat u ontspant. Lees een goed boek of vul een kruiswoordraadsel in. En ga terug naar bed wanneer u weer slaperig bent. Grijp niet naar uw gsm of tablet, die houden u net langer wakker.
Ook binnen het werk is er kans op (langdurige) uitval van de werknemer. Angststoornissen vallen in een categorie psychische aandoeningen die met therapie en eventuele medicatie goed te behandelen is en met de juiste behandeling is volledige genezing absoluut mogelijk.
Stress kan een nachtmerrie veroorzaken
De kans is groot dat die herinneringen in de nacht naar voren komen en gekoppeld worden aan angstige beelden", vertelt de klinisch psycholoog. Een nachtmerrie kun je, net als een droom, zien als een mix van beelden van wat je hebt meegemaakt, wat je hebt gezien en je fantasie.
Een nachtmerrie ontstaat wanneer u vervelende dingen verwacht. Iemand kan bijvoorbeeld een negatieve emotie hebben als die gaat slapen, bijvoorbeeld stress. Mensen die gestrest zijn overdag hebben vaker vervelende dromen. Deze emotie wordt dan omgezet in negatieve gebeurtenissen.
Medicijnen. Sommige medicijnen worden geassocieerd met het optreden van nachtmerries. Zo hebben bepaalde antidepressiva of bloeddrukverlagende medicijnen het veroorzaken van nachtmerries als mogelijke bijwerking.
Onderzoekers van het Herseninstituut Nederland hebben het mysterie ontrafeld waarom slechte slapers de volgende ochtend vaak beroerd wakker worden en rusteloos blijven. Boosdoener: de REM-slaap, de fase waarin we hevig dromen en nare ervaringen verwerken.