De schildklieroperatie vindt onder algehele narcose plaats.De chirurg maakt een horizontale snede in de hals, waarna hij de schildklier (deels) verwijdert. Na (gedeeltelijke) verwijdering van de schildklier is medicatie nodig om de veranderingen in stofwisseling op te vangen.
Geen enkele operatie is zonder risico's. Zo is ook bij een operatie aan de schildklier een kans op complicaties aanwezig, bijvoorbeeld een nabloeding, wondinfectie, trombose of een longontsteking. Daarnaast zijn er nog enkele specifieke complicaties van een schildklieroperatie mogelijk.
Geopereerd worden
U ligt met het hoofd achterover. Er wordt een horizontale snede laag in de hals gemaakt, waarna de schildklier over het algemeen gemakkelijk kan worden bereikt en geheel of gedeeltelijk wordt verwijderd. Van belang daarbij is natuurlijk om de stembandzenuwen en de bijschildklieren te sparen.
Maar je kan toch niet leven zonder schildklier? “Je kan wel zonder, zolang je je dosis hormoon krijgt. Dát is van levensbelang, niet de klier op zich. Net zoals je ook niet zonder insuline of bijnierhormonen kan.
Voeding rijk aan selenium
Een gemiddelde paranoot bevat al snel 50 microgram selenium. Met vier paranoten per dag verhoog je eenvoudig je selenium inname wat je schildklier ten goede komt. Let wel op dat je niet dagelijks een hele zak leeg eet want dan riskeer je een selenium vergiftiging.
Toch kan het restant van de schildklier ook weer gaan groeien, waardoor in de loop van enkele jaren er weer een overproductie van schildklierhormonen kan ontstaan.
Gespecialiseerd in schildklieraandoeningen
Het Jeroen Bosch Ziekenhuis is gespecialiseerd in het onderzoeken en behandelen van schildklieraandoeningen.
Veel schildklierpatiënten kampen met psychische klachten: stemmingswisselingen, vergeetachtigheid, depressies of neerslachtige gedachtes.
De schildklier produceert belangrijke hormonen: thyroxine en T3. Deze hormonen regelen uw stofwisseling – met andere woorden: hoe uw lichaam energie haalt uit het voedsel dat u eet. Als uw schildklier niet goed werkt, gebruikt uw lichaam de energie langzamer of sneller dan zou moeten.
De endocrinoloog bepaalt of een operatie nodig is. In onderstaande gevallen kan het nodig zijn om de schildklier volledig of gedeeltelijk weg te nemen. De schildklier werkt te hard en produceert te veel schildklierhormoon. Medicatie kan de productie niet voldoende onderdrukken.
Veelvoorkomende schildklierklachten
Bij een traag werkende schildklier kunnen klachten als vermoeidheid, kouwelijkheid, gewichtstoename en somberheid optreden. Klachten aan de schildklier kunnen zich ook uiten als zwellingen of bobbels in de hals. Vaak treedt hierbij ook heesheid of benauwdheid op.
Een zwelling, knobbel of cyste in de schildklier komt vaak voor. Het komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. In de meeste gevallen zijn deze zwellingen goedaardig. Zij kunnen alleen voorkomen (schildkliernodus of schildkliercyste).
Is de schildklier vergroot, dan kun je dit vaak zien in de spiegel. De onderzijde van je hals is dikker. Vaak heb je helemaal geen klachten. Soms drukt de knobbel op de slokdarm, en dan heb je last bij het slikken, of op de luchtpijp, en dan heb je een piepende ademhaling.
Een schildklierknobbel is meestal goedaardig, maar kan ook kwaadaardig zijn.
Magnesium is een belangrijke co-factor in de omzetting van T4 naar T3. Daarnaast speelt magnesium een rol in de energiehuishouding, die weer van invloed is op het functioneren van de schildklier. Er zijn vele vormen van magnesium, maar magnesiumtauraat wordt het beste opgenomen door het lichaam.
Gezonde vetten dragen bij aan een goede schildklierfunctie. Één goede eetlepel per dag en je hebt al een groot deel binnen van wat je nodig hebt! Volkorenproducten – Zoals volkorenpasta, brood en rijst. Behalve een goede bron van vezels, bevatten ze alle mineralen die schildklierhormonen zo graag gebruiken.
Na enkele maanden moet de behandeling met schildklierhormoon worden gestopt. Ongeveer zes weken later moet bloed worden afgenomen om te kijken of de schildklierfunctie volledig is hersteld. De meeste patiënten genezen binnen drie tot zes weken, soms duurt het enkele maanden, slechts zelden langer.
Een schildklieroperatie wordt verricht onder algehele anesthesie (narcose) en duurt meestal ongeveer 1 tot 2 uur. Tijdens de operatie ligt u met het hoofd zover mogelijk achterover. Er wordt een horizontale snede laag in de hals gemaakt. Zo kan, langs de halsspieren, de schildklier worden bereikt.
U wordt bij klachten aan uw schildklier behandeld door een internist-endocrinoloog of verpleegkundig specialist. We werken daarbij samen met een oogarts, chirurg, gynaecoloog en nucleair geneeskundige. Een nucleair geneeskundige onderzoekt de functie van uw organen.
Een internist-endocrinoloog is gespecialiseerd in ziekten van hormonen en hormoonklieren, zoals de schildklier.
Typische klachten/symptomen zijn: een gezwollen en pijnlijke schildklier. pijn die uitstraalt naar de kaakhoeken en/of naar één of beide oren. koorts.
Een knobbel in de schildklier kan verschillende oorzaken hebben. Het kan bijvoorbeeld een cyste zijn, een holte gevuld met vocht. Een schildklierknobbel kan ook bestaan uit sponsachtig materiaal (een colloïd nodus) of een knobbel zijn die volledig uit weefsel bestaat (solide nodus).
Een van de tekenen van een traag werkende schildklier is dat je moeilijk afvalt, of dat je aankomt in gewicht (terwijl je niet meer bent gaan eten). Je verbranding is lager geworden door het gebrek aan schildklierhormoon. Hierdoor is het moeilijker om een energietekort te creëren.