Een manier om de ik-vorm te vermijden maar wel over jezelf te spreken, is door 'de onderzoeker' te schrijven als je jezelf wil aanduiden. Hoewel dit niet fout is, kan het gekunsteld aandoen. Daarom gaat de voorkeur in dit geval uit naar de lijdende vorm.
Een scriptie die veel spreektaal bevat, kan worden afgekeurd door begeleiders. Probeer daarom te voorkomen dat je: Vulwoorden en dubbelingen gebruikt (zoals “tevens ook”) Vaag taalgebruik gebruikt (“men zegt dat” – wie is men?)
Neem nu schrijftaal: dat is niet alle mogelijke 'geschreven taal'. Wat je op kattenbelletjes, winkellijstjes of liefdesbrieven zet bijvoorbeeld telt niet mee. Schrijftaal gaat over zakelijke communicatie of over gepubliceerde teksten: kranten- en tijdschriftartikelen, boeken, teksten voor het tv- en radiojournaal.
Wanneer je je bewust bent van het effect van datgene wat je zegt en je dat effect kunt sturen, dat lijkt me professioneel taalgebruik. Daar heb je geen dure woorden voor nodig, wel een hoop ervaring en aandacht.
aldus bijwoord Uitspraak: [ɑlˈdʏs] 1) op deze manier Voorbeeld: `Hij wenste per schip te reizen en aldus gebeurde het. `Synoniem: zo 2) als gezegd door Voorbeeld: `We moeten meer bezuinigen, aldus de minister.
Links staat het schrijftalige woord, rechts het equivalent in de spreektaal. Beperk ook het aantal lege uitdrukkingen als: in feite, in principe, eigenlijk, op dit ogenblik, in het kader van, uit het oogpunt van, omwille van het feit dat, ondanks het feit dat. Er is altijd een eenvoudige spreektaalvariant beschikbaar.
Juist is: 'Die heeft te veel gegeten. ' Als te veel 'meer dan nodig' betekent, staat er een spatie tussen te en veel. Als het teveel 'het overschot' betekent, is het wél één woord.
Is het 'de erg' of 'het erg'?
Het is 'het erg', want erg is onzijdig. Als je het aanwijst is het 'dat erg'.
altijd (bw) : altijd door, altoos, eeuwig, iedere keer, immer, onophoudelijk, steeds, steevast, te allen tijde, telkens, voorgoed, voortdurend.
Makkelijk en gemakkelijk zijn allebei correct, zowel in gesproken taal als in geschreven taal. Voor sommige taalgebruikers is makkelijk de neutrale vorm en is gemakkelijk wat formeler, voor andere taalgebruikers is gemakkelijk de neutrale vorm en is makkelijk wat informeler.
1ei·gen·lijk (bijvoeglijk naamwoord) 1alle eigenschappen bezittend van; helemaal aan zijn naam beantwoordend2echt, werkelijk 2ei·gen·lijk (bijwoord) 1welbeschouwd: wat is hij eigenlijk?
Degene die tot taak heeft een tekst te corrigeren. Dat kan de auteur zelf zijn, het kan ook iemand anders zijn, bijv. gedurende de Middeleeuwen de kopiist van de tekst of de leider van het scriptorium...
I al bijwoord Uitspraak: [ɑl] 1) eerder dan gedacht Voorbeeld: `Ben je er al?` 2) <om het genoemde te versterken> Voorbeeld: `al te duidelijk je mening zeggen`al of niet (wel of niet) `Ze laat nog weten of ze al ...
Zodoende geeft letterlijk aan dat je iets doet en dat er daardoor iets gebeurt of juist niet gebeurt.
De uitspraak is duidelijk verstaanbaar, ondanks een eventueel accent, af en toe een verkeerd uitgesproken woord en/of haperingen. Vertoont een redelijke grammaticale beheersing. Aarzelingen en fouten in zinsbouw zijn eigen aan gesproken taal en komen dus voor, maar worden zo nodig hersteld.
Het gebruik van men wordt vaak gezien als spreektaal, en kan zorgen voor verwarring (want wie is “men”?). Soms is dat lastig, bijvoorbeeld als niet bekend of relevant is naar wie “je” of “men” verwijst. Dan is het gebruik van deze woorden niet verboden, maar wel af te raden.
De betekenis van kill your darlings is eenvoudig: wantrouw de onderdelen in je tekst die jij zelf het allermooiste vindt. Vaak zijn die woorden, zinnen, alinea's niet noodzakelijk om je verhaal te vertellen.
Woorden zoals: groots, geweldig, heel erg, of zelfs alleen 'erg' – een erg groot verschil duidt er al op dat het een beetje subjectief wordt en dat je een beetje aan het sturen bent. Blijf daarvan weg, probeer objectief te zijn. Dat zijn dus de drie woordcategorieën die je moet vermijden in je scriptie.
Witte Boekje spelt 'via via'.