Een truffel (Tuber) is een zwam die onder de grond, op de wortels van verschillende boomsoorten in (mutualistische) symbiose groeit. De truffel is kostbaar, wordt hoofdzakelijk verwerkt in de hogere gastronomie en wordt beschouwd als een delicatesse.
De hoed wordt vrij algemeen beschouwd als eetbaar, de steel is te vezelig. De paddenstoelen moeten wel eerst afgekookt worden, waarbij het kookvocht weggegooid wordt. Daarna goed verhitten om de gifstoffen verder af te breken.
Champignon. De champignon is de bekendste eetbare paddenstoel. Ook wel de kampioen onder de paddenstoelen. Nederland is één van de grootste exporteurs van champignons.
Eekhoorntjesbrood. De koning der paddestoelen. Omdat-ie behoort tot de meest gewilde eetbare paddestoelen voor culinair gebruik. De smaak is mild, nootachtig en de textuur is romig en zacht.
De van oorsprong Japanse paddenstoel bevat behalve veel meer vezels, aanzienlijk meer kalium, magnesium, calcium, zink en ijzer dan de gewone huis-, tuin- en keukenchampignon. Een echte mineralenbom dus. Volgens De Vries zit er ook meer vitamine E in.
De kastanjechampignon lijkt op de witte champignon, maar heeft een iets meer uitgesproken nootachtige smaak. Je kan ze ook rauw eten, bijvoorbeeld door salades. Maar ze zijn net als de witte champignon ook lekker om te grillen, bakken, er soep van te maken en lekker in combinatie met vlees.
Sommige zijn heel eetbaar of net erg giftig. Om paddenstoelen te herkennen, gebruik je al je zintuigen: ruik, voel en kijk goed. Bij de determinatie van een paddenstoel moet je vaak met je buik op de grond liggen (of een foto nemen van de onderkant). Zo kan je makkelijk onder het hoedje kijken.
De berkenzwam, die ook in Nederland voorkomt, is eetbaar maar niet bijzonder smakelijk. Een medicinale functie ligt daar- om meer voor de hand.
Hij is beter niet rauw te eten omdat de stof agaritine in de portobello in grote hoeveelheden giftig is voor de mens. Door de portobello te verhitten, wordt deze stof voor het grootste deel afgebroken. De vezels van portobello zijn moeilijk verteerbaar.
Algemeen in bossen en parken, overal waar hout aanwezig is. Groeit uit bomen en ook uit de ondergrondse wortels van bomen. Daardoor lijkt het alsof hij ook op gras groeit (dat zijn dus de wortels). Overal op het Noordelijk Halfrond.
Helaas zijn er (nog) geen manieren om de Echte of Sombere Honingzwam te bestrijden. Toch is het heel belangrijk om direct een boomtechnisch adviseur in te schakelen, als je vermoedt dat jouw boom last heeft van de Honingzwam.
De vliegenzwam is een opvallende paddenstoel met een reputatie van gevaarlijk te zijn. Accidentele inname is daarom beperkt. De zwam wordt soms geplukt, gedroogd en ingenomen omwille van zijn hallucinerende eigenschappen. Pluk nooit paddenstoelen voor consumptie zonder voldoende kennis van zaken.
De geschubde inktzwam is in eerste instantie langgerekt en wit, maar kleurt later zwart en vervloeit uiteindelijk. De inktdruppels bevatten sporen waaruit nieuwe paddenstoelen kunnen ontstaan. Zolang deze inktzwam nog helemaal wit is, is hij eetbaar.
Alle stuifzwammen zijn in een jong stadium eetbaar. Zogauw het binnenste van het vruchtlichaam in sporen gaat veranderen, worden ze niet meer gegeten.
De eigenheimers van het bos, onopvallend met hun lichte geschubde aardappelschil. Toch maar geen puree maken van deze bovisten, want ze zijn giftig. Als je er per ongeluk op een rijpe aardappelbovist trapt, ploft de zwam een bruine wolk sporen uit.
Berkenzwammen beginnen als een klein, wit zwammetje op een boomstam of tak. Uitsluitend op berken, zowel levende als dode. Langzaam groeien ze uit tot een grote witte paddenstoel die als een halve pannenkoek tegen een boom is geplakt. Na een jaar drogen ze uit, maar verdwijnen niet.
Algemene informatie over paddestoelen
Wanneer de hoed rode of paarse vlekken vertoont, kun je het eekhoorntjesbrood beter laten staan. Het kan dan namelijk giftig zijn. Het gemakkelijkst te herkennen is de weidechampignon, die op open heide groeit. De lamellen van jonge champignons zijn roze, maar worden later bruin.
De oranje oesterzwam is niet giftig, maar geldt wel als oneetbaar, mede dankzij de sterke en onplezierige geur van rottende kool en bedorven eieren die zelfs opgedroogde exemplaren nog kenmerkt.
Neusloop, zweten, tranenvloed, speekselvloed en ademhalingsmoeilijkheden zijn symptomen. Slachtoffer kan in een euforische stemming komen of toont andere gedragsveranderingen (opwinding, delirium en hallucinaties). Slachtoffer heeft een verminderd bewustzijn (suf) of raakt bewusteloos.
Een zwam is een synoniem van schimmel, ook wel fungi genoemd. Een paddenstoel is een schimmel (zwam) of in feite het vruchtlichaam van een schimmel. Het is dus maar een heel klein deel van een schimmel. Vaak ontstaat er verwarring bij het fenomeen vliegenzwam; dat is geen zwam maar een soort paddenstoel.
Slakken - zowel naaktslakken als gewone slakken - eten graag zwammen en dus ook deze vliegenzwam. Daarnaast lusten muizen, konijnen, eekhoorns en ook insecten zoals kevers graag paddenstoelen. Voor menselijke consumptie is de vliegenzwam minder geschikt.
Ze raden aan om minstens 5 champignons per dag te eten om het risico op neurologische aandoeningen in de toekomst te verminderen. Champignons zijn rijk aan B-vitamines: riboflavine [B2], folaat [B9], thiamine [B1], pantotheenzuur [B5] en niacine [B3].