Taimen, Trota. De Forel is een voorzichtige en pijlsnelle roofvis. Zijn kleurverscheidenheid is afhankelijk van plaats, humeur en leeftijd. Deze krachtige gebouwde vis kan tegen de stroom in zwemmen.
Hierdoor kunnen trekvissen, zoals de paling/(glas)aal, spiering, zalm, zeeforel, bot, stekelbaars en rivierprik zonder problemen heen en weer zwemmen. Denk aan vispassages, visvriendelijke pompen en het openzetten van sluizen.
De zalm staat bekend om zijn tegendraads karakter. Deze trekvis zwemt stroomopwaarts om zijn geliefde paaiplek te bereiken. Op zijn weg door zoet water komt hij heel wat hindernissen en hoogteverschillen (lees: kleine watervalletjes of trappen) tegen.
1. Jonge zalmen drijven eerst met de stroom mee van een rivier naar de zee, waar ze zich goed vol kunnen eten. Daarna zwemmen ze terug, tegen de stroom in, naar hun geboorteplek, de rivier. Daar zijn geen roofdieren en daar is het dus veel veiliger voor eitjes en jonge zalmen.
Vissen zwemmen door met hun lichaam een golfbeweging te maken. Daarvoor gebruiken ze de sterke spieren in hun lijf. Om te sturen gebruiken ze hun vinnen. Vissen hebben lichte botten, die we graten noemen.
Ook deze kleine gaatjes spelen een belangrijke rol in hoe vissen horen. Via deze gaatjes, die in contact staan met een gevoelige zenuw, kan de vis trillingen uit het water opvangen. Vissen kunnen dus op twee en soms zelfs drie manieren 'horen', je zou bijna kunnen zeggen dat ze één groot oor vormen.
Een van de belangrijkste dingen om goed in de gaten te houden bij de verzorging van vissen is de waterkwaliteit. Vissen 'gewoon' in het kraanwater laten zwemmen is geen optie. Het water moet aan specifieke eisen voldoen willen de vissen er in kunnen overleven.
Als volwassen dier leeft de zalm hoofdzakelijk in noordelijke zeeën en de Noord-Atlantische Oceaan. In zee eet de zalm uitsluitend vis; de groeifase duurt daar van één tot vier jaar. Ze leven en zwemmen meestal op ongeveer 10 meter diepte.
Verspreiding. Het leefgebied van zalm ligt inde Atlantische oceaan vanaf Noord-Spanje tot de Barentszzee, in de Noordzee en de Baltische zee en de hierop uitmondende rivieren. In Nederland wordt deze soort tegenwoordig aangetroffen in de Maas, Rijn en het Haringvliet.
Platvissen zwemmen op hun zij
De visjes zwemmen rond in het open water en eten daar vooral plankton. Als de platvisjes ouder worden, gebeurt er iets opmerkelijks: hun lichaam verandert en ze gaan op hun zij zwemmen. Het lichaam strekt zich uit en wordt platter.
Waar ga je vissen? Voor het penvissen op karper hoef je vaak geen kilometers te rijden. In de bebouwde kom of net daar buiten liggen de mooiste vijvers, singels, vaarten en sloten waar vrijwel altijd karpers in rondzwemmen. In de sloten, vijvers en vaarten bij jou in de buurt zwemmen vrijwel zeker karpers.
Vissende beren
Beren eten zalm. Dat zijn sterke trekvissen die tegen de stroming van de rivier inzwemmen om bij hun paaigronden te komen (delen in de rivier waar ze zich voortplanten). Soms moeten ze, bijvoorbeeld bij een watervalletje, zelfs een stukje uit het water springen. Hap!
"De meest voorkomende oorzaak van het op de kop zwemmen van een vis is een probleem met de zwemblaas. De zwemblaas is een orgaan in de buik van de vis die gevuld is met gas. Het is een soort met lucht gevulde ballon in de vis.
Guppy's houden niet van stroming. Ook hectische en druk rondzwemmende huisgenoten hebben ze liever niet.
Zuurstofproblemen uiten zich het meest zichtbaar bij de vissen: ze houden zich boven in het water op, happen naar “lucht” en zijn traag in hun bewegingen. Ze blijven ook rondhangen op de plekken waar zich de meeste toevoer van zuurstof bevindt, bijvoorbeeld de uitloop van een waterval.
De sidderaal (Electrophorus electricus) is een zoetwatervis die voorkomt in het noordelijk deel van Zuid-Amerika en net als bepaalde andere vissoorten beschikt over de eigenschap stroomstoten te kunnen afgeven.
Tonijn komt voor in tropische, subtropische en gematigde wateren. Van de MSC-gecertificeerde soorten worden geelvintonijn en skipjack in tropische en subtropische zeeën aangetroffen. Witte tonijn komt ook in de Middellandse Zee voor.
Kweekzalm is niet meer zo gezond als vijf jaar geleden. De hoeveelheid omega-3 blijkt te zijn gehalveerd. Oorzaak: de vissen krijgen ander voer. Geen paniek, nog altijd zit zalm bomvol omega-3.
De stijging is het gevolg van een wildgroei aan algen voor de kust van Chili, het grootste zalm producerend land ter wereld, waardoor er massaal vissen sterven. De Scandinavische zakenbank Nordea Markets schat dat er al meer dan 20 miljoen zalmen zijn gestorven door de massale algengroei.
Het Nederlandse familiebedrijf Sea Fresh levert zijn heerlijke verse vis reeds jarenlang aan Lidl. De zalm wordt verantwoord gekweekt in de prachtige heldere fjorden van Noorwegen en draagt het ASC-keurmerk.
Wat is het verschil tussen wilde- en kweekzalmen? Wilde zalmen zijn gezonder door wat zij eten. Een wilde zalm, bijvoorbeeld de sockeye-zalm, eet veel astaxanthine-rijk plankton. Kweekzalmen eten voedingskorrels die geen natuurlijke astaxanthine bevatten.
Wilde zalm heeft een natuurlijk roze kleur door het eten van garnalen, kreeftjes en andere zeedieren. De zalm is stevig van structuur en is van nature rijk aan omega 3 vetzuren. Wilde zalm komt voornamelijk uit Alaska. De vissen worden van juni tot september (vaak) met hengels gevangen zodat er geen bijvangst is.
De zuurstof moet dus uit het water gefilterd worden. Een vis heeft geen longen om dat te doen, maar kieuwen. Water stroomt in de bek van de vis, langs de kieuwen. Daar wordt de zuurstof uit het water gefilterd en komt het in het bloed van de vis.
Goudvissen, Danio's, vijvervissen en sluierstaarten kunnen op koud water. Guppen, enkele dwerggarnalen en Platy's kunnen op kamertemperatuur en koudwater van +-19 graden.