Moeilijke woorden gebruiken hoeft ook niet. De Heere God luistert juist als je nederig van hart bent (Jesaja 57:15, Lucas 18:9-14). Een rabbi zei eens: “Zelfs als je alleen maar 'help! ' kan zeggen tegen God, dan is dat al erg goed.
Je kan dat doen als je hebt gebeden, advies hebt gevraagd aan anderen, door te lezen wat de Bijbel erover zegt en te luisteren naar het gevoel dat je erbij krijgt. Als je een keuze hebt gemaakt, kan je kijken of God het besluit zegent met een gevoel van vrede of rust.
Sluit uw gebed af
Als u alles hebt gezegd wat u wilde zeggen, kunt u uw gebed besluiten door te zeggen: 'In de naam van Jezus Christus, amen. ' Dat doen we omdat Jezus ons heeft geboden in zijn naam te bidden en alles in zijn naam te doen.
Eenvoudig gezegd is bidden gewoon praten met God, net zoals je met je beste vriend zou praten. Hij hoort je als je tegen Hem praat en Hij antwoordt ook. Hoewel, dat laatste vinden we vaak moeilijk want hoe doet Hij dat dan?
De geleerden zijn het er unaniem over eens dat een persoon die niet kan staan, zittend mag bidden. De Profeet (vrede zij met hem) zei tegen cImraan ibn Hoesayn: “Verricht het gebed staand en als je dat niet kan, (verricht het) dan zittend. En als je dat niet kan, verricht het dan liggend op je zij.”
De 5 gebeden heten: Fajr (het ochtendgebed), Dhuhr (het middaggebed), 'Asr (het namiddaggebed), Maghreb (het zonsondergangsgebed) en 'Ishaa (het avondgebed).
Nederlanders spreken God aan met u, terwijl de veel formelere Duitsers hem 'dutzen'.
Het christendom legt zijn gelovigen enkele 'musts' op, zoals: vasten voor Pasen, eten delen met anderen en op vrijdag geen vlees eten. Daarom is vrijdag ook voor velen 'visdag'. Wat christenen volgens hun geloof absoluut moeten vermijden, is zoetigheden en grote maaltijden tijdens de vastenperiode.
- Zorg ervoor dat je gepaste en schone kleding draagt als je gaat bidden. Voor de heren betekent dat geen korte broek die uit komt boven de knieën en voor de dames geen doorschijnende en/of strakke kleding. - Bid het gebed altijd op tijd. Dit betekent dat je de gebeden moet bidden op de tijden die er voor staan.
De apostel Paulus leert ons deze gevoelens te herkennen: 'liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid [en] zelfbeheersing' (Galaten 5:22). Influisteringen van de Heilige Geest komen vaak stilletjes en subtiel.
God 'spreekt' dus ook tot ons via de Heilige Geest. Maar het typische van Gods stem is dat hij vaak niet heel luid of duidelijk hoorbaar is. Het gaat eerder om fluisteringen. Daardoor kun je soms gaan twijfelen of je het wel goed hebt gehoord.
We zetten enkele begrippen op een rij: Een atheïst ontkent het bestaan van een godheid. Deze term is afkomstig van het Grieks: a- (zonder) en theos (god). Voor een atheïst is er onvoldoende bewijsmateriaal om aan te nemen dat er een bovennatuurlijke kracht bestaat.
In de christelijke eredienst wordt het Hebreeuwse woord amen gebruikt als instemming met wat gebeden en beleden wordt. Amen is een Hebreeuws bijvoeglijk naamwoord dat 'vast' en 'zeker' betekent. Het bestaat uit de medeklinkers Alef, Mem en Nun.
Een god of godheid (geslachtsneutraal; cfr. vrouwelijk godin) is een hypothetisch bovennatuurlijke entiteit die door gelovigen als machtig, bovenmenselijk wezen wordt aanbeden en verantwoordelijk wordt geacht voor bepaalde aspecten van de werkelijkheid, dan wel voor de werkelijkheid als geheel.
Christenen en Joden zeggen allebei hun geloof te baseren op (onder andere) het Oude Testament. Daarin staan duidelijke spijswetten. Zo is varkensvlees verboden.
Een christen gelooft dat we ons door de genade van God de Vader en zijn Zoon, Jezus Christus, kunnen bekeren, anderen vergeven, de geboden onderhouden en het eeuwig leven beërven. Het woord christen geeft aan dat we de naam van Christus op ons nemen.
Voor Moslims geldt dat God (Allah) de wereld voor de mensen heeft gemaakt en we er dus goed voor moeten zorgen. Ze mogen geen varkensvlees eten, omdat varkens onrein zijn. Daarnaast hebben Moslims regels over hoe dieren geslacht moeten worden. Dit heet halal.
Daarom is in de officiële liturgische Bijbelteksten de naam Jahweh steeds vervangen door de Heer. Het nooit uitspreken van de naam van God in het jodendom is een eeuwenoude traditie die getuigt van een zeer grote eerbied voor God. Meestal verving men de naam Jahweh door 'Heer'.
Woordherkomst en -opbouw. In de joodse traditie wordt de naam van God in teksten wel gespeld als יהוה (JHWH), maar niet uitgesproken: in plaats daarvan wordt אֲדֹנָי (adonai) gezegd.
goeie genade {tw.} Oh, mijn God {tw.}
Er zijn vijf verplichte gebeden; ad-Dhohr (het middaggebed), al–cAssr (het namiddaggebed), al-Maghrib (het avondgebed), al-cIshaa' (het nachtgebed) en al-Fadjr (het ochtendgebed). Anas bin Maalik overlevert: “Op de nachtreis werd de Profeet opgedragen om vijftig gebeden te verrichten.
Het Onze Vader is het bekendste gebed uit de christelijke traditie. Het wordt 'Onze Vader' genoemd naar de eerste woorden waar het, in de versie van het Matteüs-evangelie (Matteüs 6, 9-15), mee begint. Het Onze Vader wordt ook wel Gebed des Heren genoemd, omdat Jezus Christus, de Heer, het aan de Kerk gegeven heeft.
Het samenvoegen van gebeden betekent dat twee gebeden – Dohr en cAsr of Magrib en cIshaa' –samen worden verricht gedurende de tijd van het eerste of tweede gebed. De geleerden zijn het er unaniem over eens dat het de voorkeur verdient voor de reiziger om de gebeden in te korten.