Standaardnederlands is de gestandaardiseerde variant van het Nederlands die wordt onderwezen op scholen en wordt gebruikt door de autoriteiten en media in Nederland, België, Suriname, Curaçao, Sint Maarten en Aruba.
De variant van het Nederlands die vroeger het Algemeen Beschaafd Nederlands (ABN) werd genoemd, is het Standaardnederlands (één woord, met hoofdletter). Taalnamen krijgen in het algemeen een hoofdletter. Het is bijvoorbeeld het Fries, het Nederlands, het Vlaams en het Catalaans.
De standaardtaal is het Nederlands dat algemeen bruikbaar is in alle belangrijke sectoren van het openbare leven, zoals het bestuur, de rechtspraak, het onderwijs en de media.
Tot de typische kenmerken van een standaardtaal behoren :
een toonaangevend woordenboek waarin de woordenschat van een taal is opgenomen (bijvoorbeeld, de @Grote Van Dale [Nederlandstalige webstek van het Van Dale Taalweb. Men kan er naar woorden zoeken in de online versie van het woordenboek Grote Van Dale]);
Met de term Nederlands in Nederland wordt gedoeld op de variant van het Standaardnederlands, voorheen Algemeen (Beschaafd) Nederlands, die gebruikt wordt in Nederland. Het Nederlands wordt behalve in Nederland onder andere gesproken in (delen van) België, Suriname, Frankrijk, Aruba, Curaçao en Sint Maarten.
3F Luisteren
De tekst heeft een complex onderwerp (met een hoger abstractieniveau) met meerdere dilemma's en meningen. De tekst bevat concreet taalgebruik, met een enkel 'moeilijk' woord dat wordt uitgelegd of uit de tekst te herleiden is.
niveau 3F: niveau dat leerlingen na afronding van HAVO of MBO-4 bereikt moeten hebben. niveau 3S: niveau voor vwo-leerlingen die bij rekenen meer aankunnen dan 3F. niveau 4F: niveau dat leerlingen na afronding van het VWO bereikt moeten hebben. niveau 4S: niveau voor vwo-leerlingen die bij taal meer aankunnen dan 4F.
De standaardtaal wordt gebruikt bij formele situaties, het dialect bij informele situaties. We gebruiken het vaakst een tussentaal omdat deze tussen het standaardnederlands en het dialect ligt.
In eerste instantie wordt een bepaalde taalvariëteit geselecteerd als basis voor de standaardtaal. Dat is de selectie op macroniveau. Doorgaans wordt de variëteit geselecteerd van een regio of groep met een politiek, economisch of cultureel overwicht. Het is het dialect dat het meeste prestige geniet.
Standaardtaal is de benaming voor wat ook wel AN (Algemeen Nederlands) of ABN (Algemeen Beschaafd Nederlands) wordt/werd genoemd. Het is de taal die algemeen bruikbaar is en die iedereen begrijpt, over de regio's en provincies heen .
De Taalunie, met Nederland, Vlaanderen en Suriname als leden, maakt beleid voor het Nederlands en werkt bij de uitvoering ervan samen met tal van maatschappelijke organisaties. Een van de beleidsterreinen is de Nederlandse standaardtaal.
Welkom bij de Taaldetector!
De Taaldetector detecteert welk dialect u spreekt en probeert zo te achterhalen waar u vandaan komt. Niet alleen vertelt de Taaldetector iets over uw taalgebruik, ook laat het zien hoe de dialecten van het Nederlands onderling verschillen en ze in kaart worden gebracht door taalkundigen.
In Nederland is dat gebruik niet algemeen aanvaard. Standaardtaal in het hele taalgebied is zullen of de tegenwoordige tijd.
Amai is een uitroep die veel gebruikt wordt in Vlaanderen en Zeeuws-Vlaanderen. De betekenis van amai is te vergelijken met de Nederlandse uitdrukking oei! of jeetje en wijst op een zekere verbazing. Het is niet ongebruikelijk om deze woorden te herhalen of te laten volgen door zeg.
Reputatie. Haarlem heeft de reputatie dat het de plaats is waar het zuiverste, het minst van de norm afwijkende Nederlands gesproken wordt.
Harmen Siezen is dé modelspreker van het ABN. Uit onderzoek van de taalkundige Dick Smakman, die 12 juni in Nijmegen promoveerde, blijkt dat Siezen nog in 2005 – toen hij al enkele jaren met pensioen was – door de meeste Nederlanders als hét voorbeeld van een spreker met een verzorgde uitspraak werd genoemd.
Daar zijn woorden bij die in België wel bekend zijn, maar niet gebruikt worden – zoals doei, hartstikke, nou, onwijs, ouwehoeren – maar ook woorden die in België onbekend zijn, zoals chipknip, kinnesinne, ouwebeppen, sappelen, een wassen neus, de hand met iets lichten.
Vlaanderen spreekt Vlaams
Het Nederlands is, naast het Frans en het Duits, een officiële taal in België. Dat staat zo in de grondwet. De Vlaamse overheid heeft daarbovenop in decreten vastgelegd waar het gebruikt moet worden.
Fout: Net als andere taalvormen zijn dialecten intern gevarieerd. Ze verschillen geografisch, sociaal en situationeel en zijn dus heterogeen. Niemand spreekt helemaal hetzelfde dialect. Dialecten veranderen bovendien door de tijd heen, net als de standaardtaal.
Taal, dialect en accent
Het onderwijs, de rechtspraak, de gezondheidszorg en het bedrijfsleven gebruikt deze taal. In vele landen staat ook officieel in de wet welke taal of talen officieel zijn.
Het is de informele omgangstaal van de meeste Vlamingen, waarin ze zich het meest thuis voelen. Het is voor de meesten dan ook de taal waarin ze zijn opgegroeid. Men gebruikt tussentaal bij vrienden en familie, maar ook meer en meer in situaties waar het vroeger gepaster was om standaardtaal te spreken.
Als je niveau B2 hebt bereikt, ervaar je vrijwel geen problemen met het communiceren in de nieuwe taal; jij begrijpt anderen en anderen begrijpen jou. Het kan zo zijn dat je bijvoorbeeld wat betreft lezen en begrijpen op een hoger niveau komt dan wat betreft spreken en schrijven.
Eindexamen Nederlands
Op het havo wordt je kennis van de Nederlandse taal getoetst op niveau 3F. Bijvoorbeeld soorten teksten noemen, drogredenen herkennen en teksten samenvatten. Informatie verzamelen en in een gesprek presenteren en reageren op bijdragen van luisteraars en gespreksdeelnemers.
De referentieniveaus (1F, 2F) kunnen op dezelfde manier worden geïnterpreteerd als bij Nederlands. Het instroomniveau in de brugklas moet hoger zijn dan 1F om het eindniveau van het rekenexamen (2F, oftewel score 91 of hoger) met enig gemak te kunnen halen.