Soms verzet een cliënt die is opgenomen met een RM zich niet langer tegen het verblijf, maar is het verblijf nog wél nodig om het ernstig nadeel te voorkomen of af te wenden. Er is in dat geval géén reden om de cliënt te ontslaan. U kunt voor deze cliënt een besluit tot opname en verblijf (artikel 21 Wzd) aanvragen.
Wie kan de aanvraag doen? U kunt voor uw familielid van 12 jaar of ouder een aanvraag doen voor een 'besluit tot opname en verblijf'. Een cliëntondersteuner of de zorgaanbieder kan u helpen bij het doen van de aanvraag. Uw familielid kan zelf geen aanvraag doen.
Een aanvraag voor een Wlz-indicatie mag in principe alleen worden ondertekend door de cliënt zelf. Als de cliënt niet goed kan overzien waar hij de aanvraag voor doet en wat de gevolgen hiervan zijn, mag hij de aanvraag niet zelf ondertekenen.
Wat is onvrijwillige zorg? Onvrijwillige zorg is: zorg waarmee de cliënt of zijn vertegenwoordiger niet instemt en zorg waarmee de vertegenwoordiger heeft ingestemd maar waartegen de cliënt zich verzet.
De Wet zorg en dwang (Wzd) beschrijft de rechten van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met psychogeriatrische aandoeningen zoals dementie, die onvrijwillige zorg krijgen. Daarnaast regelt deze wet de onvrijwillige opname van deze mensen.
Soms verzet een cliënt die is opgenomen met een RM zich niet langer tegen het verblijf, maar is het verblijf nog wél nodig om het ernstig nadeel te voorkomen of af te wenden. Er is in dat geval géén reden om de cliënt te ontslaan. U kunt voor deze cliënt een besluit tot opname en verblijf (artikel 21 Wzd) aanvragen.
Het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) bepaalt of de procedure voor een rechterlijke machtiging (rm) gestart moet worden. Meestal doen ze dit na een melding van een arts, partner of kind. Ook als een ander familielid, curator, mentor of voogd kun je een rm opname aanvragen.
Als de cliënt zich verzet tegen een hek dat hij wel zelf kan openen of waar hij langs kan, bijvoorbeeld omdat hij het niet prettig vindt omdat het op een kooi lijkt, is het onvrijwillige zorg. Deze kun je dan zien als beperking van de vrijheid om het eigen leven in te richten.
Er is sprake van zorg als een cliënt of zijn vertegenwoordiger níet instemt met zorg of waartegen de client zich verzet: toedienen vocht, voeding en medicatie, medische handelingen en therapeutische maatregelen; beperking van bewegingsvrijheid (ook fixatie);
Het toepassen van onvrijwillige zorg wordt door de wetgever niet beschouwd als een voorbehouden handeling. Dit betekent dat onvrijwillige zorg in beginsel door iedereen mag worden toegepast zonder aanvullende voorwaarden.
Het CIZ heeft zes weken de tijd om een reguliere aanvraag voor zorg vanuit de Wlz af te handelen. Wanneer er sprake is van een aanvraag in het kader van bijzondere omstandigheden, dan heeft het CIZ twee weken de tijd om de aanvraag af te handelen.
U kunt uw vraag stellen op de website of ons bellen op het telefoonnummer 088 789 1000. Meer informatie over de Wet zorg en dwang vindt u ook op de website www.dwangindezorg.nlopent nieuw scherm.
Een indicatie is in principe geldig voor onbepaalde tijd.
Opname in de ggz kan nodig zijn wanneer je psychische problemen zodanig groot zijn dat het je leven ontwricht en ambulante behandeling niet effectief genoeg is. Klinische opname kan vrijwillig zijn of gedwongen. Als je zelf de keuze maakt om opgenomen te worden, noemen we dat vrijwillige opname.
Een rechterlijke machtiging kan worden opgelegd aan personen van twaalf jaar of ouder die: zich verzetten tegen opname; een vertegenwoordiger hebben die zich verzet tegen opname; ouders of voogden hebben die samen het gezag uitoefenen en het niet eens zijn over de opname.
Hoe snel moet een cliënt na afgifte van een rechterlijke machtiging opgenomen worden? Een cliënt moet binnen vier weken na de afgifte van de rechterlijke machtiging opgenomen worden. Als dat binnen die tijd niet lukt, vervalt de rechterlijke machtiging en moet er een nieuwe aanvraag bij het CIZ ingediend worden.
In de Wet zorg en dwang staat dat er ernstig nadeel is als er (een grote kans is op) bijvoorbeeld verwonding of levensgevaar. Er is ook sprake van ernstig nadeel als uw familielid zichzelf verwaarloost of financieel in de problemen raakt. Of als hij agressie bij anderen oproept.
Medewerkers in de ouderenzorg, geestelijke gezondheidszorg, verstandelijk gehandicaptenzorg en de thuiszorg passen vrijwel dagelijks maatregelen toe die de vrijheid van hun cliënten beperken. Denk aan het gecamoufleerd toe- dienen van medicijnen of het met Zweedse banden voorkomen dat cliënten uit bed vallen.
Eén daarvan is het aantal vrijheidsbeperkende maatregelen. Daaronder vallen het geven van gedwongen medicatie, het gebruiken van een stoel waaruit je niet zelfstandig kunt opstaan of een band waarmee je in bed wordt vastgelegd. Maar ook: een laag-laag-bed, een valmat en een sensor.
Kalmerende medicijnen lossen onbegrepen gedrag niet op. Tijdelijk gebruik van dit soort medicijnen is soms nodig, maar altijd als noodmaatregel en mét een plan voor afbouw. Zo staat het ook in de Wet zorg en dwang die per 1 januari 2020 van kracht is.
Als je naaste zich verzet tegen de zorg die zorgverleners geven, noem je dat onvrijwillige zorg. Onvrijwillige zorg mag alleen worden gegeven om 'ernstig nadeel' te voorkomen. Bijvoorbeeld bij verwaarlozing of omdat je naaste een gevaar is voor zichzelf of de omgeving.
Als mensen met dementie niet meer thuis kunnen wonen, is een verhuizing naar een verpleeghuis of beschutte woonvorm vaak noodzakelijk. De afgelopen jaren worden er steeds meer verschillende woonvormen ontwikkeld.
Als iemand wilsonbekwaam is (geworden), vraagt de arts aan een vertegenwoordiger van de patiënt om beslissingen te nemen. De patiënt kan daar van tevoren iemand voor aanwijzen. Heeft iemand dat niet gedaan, dan is een familielid de wettelijk vertegenwoordiger. Bijvoorbeeld een echtgenoot, een ouder of een kind.
Vaststellen van de diagnose
Vermoedt de huisarts dat er daadwerkelijk sprake is van dementie, dan verwijst hij door naar een specialist. De specialist stelt uiteindelijk vast of er sprake is van dementie en welke ziekte de dementie veroorzaakt.