Er wordt gemeten exclusief de buitenmuren, maar inclusief alle binnenmuren. Per woonlaag wordt van de oppervlakte een aantal vierkante meters afgetrokken voor bijvoorbeeld trapgaten of vides groter dan 4m², ruimtes die alleen geschikt zijn als bergruimte zoals een niet te belopen zolder of een zolder zonder vaste trap.
De oppervlakte wordt binnenmaats gemeten. Dit houdt in dat gemeten mag worden van binnenmuur tot binnenmuur (de buitenmuurdikte telt dus niet mee). Schuine daken mogen als woonoppervlakte worden gerekend vanaf een hoogte van 1,50 m. Overige inpandige ruimten hebben geen woonfunctie.
De woonoppervlakte is het aantal vierkante meters van het eigendom dat effectief bewoonbaar is. Alle ruimtes binnen de woning worden meegerekend, maar de tuin, oprit en andere buitenruimtes tellen niet mee in de woonoppervlakte. Deze ruimtes tellen wél mee bij de woonoppervlakte: Slaapkamers.
Vermenigvuldig de lengte met de breedte van een ruimte.Meet hierbij van binnenmuur tot binnenmuur.Tel de vierkante meters van alle ruimtes bij elkaar op en je hebt de totale oppervlakte van een woning berekend.
Zo telt bijvoorbeeld een garage, berging of kelder niet mee, vermits je daar veelal niet woont. Een afgewerkte zolder is dan wel inbegrepen in je woonoppervlakte, tenzij er sprake is van een bergzolder, een zolder waar je enkel op kan met een niet-vaste trap en/of een zolder met onvoldoende daglicht.
Ruimten met de gebruiksfunctie woonfunctie, bijeenkomstfunctie, celfunctie, gezondheidszorgfunctie, industriefunctie, kantoorfunctie, logiesfunctie, onderwijsfunctie, sportfunctie, winkelfunctie, of bouwwerk geen gebouw zijnde vallen niet onder de overige gebruiksfunctie.
Alle ruimtes die effectief gebruikt kunnen worden, zoals slaapkamers, bergingen, hobbykamers, kelders en garages, maken deel uit van de bewoonbare oppervlakte. Dit geldt ook voor douches, baden en andere vaste toestellen.
Een garage, schuur, eventueel dakterras of balkon vallen dan weer niet onder de woonoppervlakte van de woning.
De oppervlakte wordt berekend door de lengte en de breedte van de woonruimte met elkaar te vermenigvuldigen, opgemeten aan de binnenkant van de buitenmuren (dus de lengte en breedte van binnenmuur naar binnenmuur).
In twijfelgevallen worden ruimten gerekend als gebruiksoppervlakte wonen. Een keuken, vaste kast, meterkast, gang, trapkast, badkamer en toilet binnen de woning worden tot de gebruiksoppervlakte wonen gerekend.
Je kunt de woonoppervlakte van je huis berekenen door de lengte met de breedte van een ruimte met elkaar te vermenigvuldigen. Het is belangrijk om van binnenmuur tot binnenmuur te meten en om de vierkante meters van elke ruimte op te tellen bij elkaar. De uitkomst van deze som is de woonoppervlakte van je huis.
Volgens het bouwbesluit heeft een huis verblijfs-, verkeers-, toilet-, bad- en buitenruimtes. Dat onderscheid is voor funda belangrijk: ruimtes die geen verblijfsruimte zijn, tellen voor funda niet mee als kamer. Ga dus uit de volgende regel: het aantal kamers zijn de woonkamer + slaapkamers.
Is een tuinkamer woonruimte? Ja, in zekere zin is het woonruimte. Wettelijk en juridisch gezien ligt het aan de functie van het bouwwerk, dit is leidend. Het gebouw moet functioneel ondergeschikt zijn aan het hoofdgebouw.
De woonoppervlakte is gelijk aan de som van de netto-vloeroppervlakten van de vertrekken van een woning. Tot de vertrekken behoren huiskamers, eetkamers, slaapkamers, werk-, eet- en woonkeukens en voorts andere binnenruimten, geschikt voor bewoningsdoeleinden, indien ze ten minste 4 m2 groot zijn.
Eenvoudig gezegd wordt de bewoonbare oppervlakte daarin bepaald door de vloeroppervlak van loten en afgedekte gebouwen te nemen na aftrek van de oppervlakten ingenomen door muren, wanden, trappen en trappenhuizen, kabelgoten, deuropeningen en ramen. Niet bewoonbare delen zoals kelders, garages, schuren, zolders, etc.
een zolder waar je in kunt rechtstaan is een woonlaag maar als dit een kruipzolder is , is dit geen woonlaag. Zolder is wel een bouwlaag.
Een lagere WOZ-waarde verlaagt de volgende belastingen:
Inkomstenbelasting, box 3 vermogensbelasting. Onroerende Zaak Belasting (OZB)Rioolheffing. Watersysteemheffing.
De gebruiksoppervlakte van een woning is de oppervlakte binnen de buitenste muren, gemeten op vloerniveau. Een buitenmuur kan ook een scheidingsmuur van een buurpand zijn. Let op: de oppervlakte die een binnenmuur inneemt telt dus mee als gebruiksoppervlakte.
In twijfelgevallen tussen gebruiksoppervlakte wonen en overige inpandige ruimte is sprake van gebruiksoppervlakte wonen. Bijvoorbeeld: gang, keuken, vaste kast, trapkast, meterkast en badkamer worden gerekend tot de gebruiksoppervlakte wonen.
De perceeloppervlakte is de oppervlakte van de grond(en) waar de woning op staat, ook wel perceel genoemd. Het Kadaster meet en registreert alle percelen in Nederland.
Hoort bij uw woning een schuur, garage of land? Dit noemen wij aanhorigheden. De waarde hiervan hoort bij de waarde van uw eigen woning. Meestal staat die waarde ook op de WOZ-beschikking.
Een van die regels is dat een zolder pas als gebruiksoppervlakte wonen aangemerkt mag worden, als er voldoende daglichttoetreding is. Er moet sprake zijn van meer dan 0,5 m² raamoppervlakte. En hierin ligt het geheim voor het bereiken van meer mensen die jouw woning willen kopen.
Een zolder is weliswaar een nuttige opslagruimte, maar geen leefruimte. Hetzelfde geldt voor de garage of kelderruimte die niet is afgewerkt. Zelfs sommige ruimtes boven een garage worden niet beschouwd als "leefruimte". Het hangt af van de huisontwerper en het specifieke huisplan.
Artikel 4.35 geeft in het eerste lid aan dat elke woning een rechtstreeks vanuit de woning bereikbare niet-gemeenschappelijke buitenruimte moet hebben met een vloeroppervlakte van ten minste 4 m² en een breedte van ten minste 1,5 m.
Voorbeelden van verblijfsruimten zijn woonkamer, slaapkamer, keuken, kantoor (en bijvoorbeeld niet: toiletruimte, badruimte, garage, berging, technische ruimte, verkeersruimte).