Maar urine en chloor zijn geen beste vrienden voor onze huid en onze ogen. In urine zit namelijk de stof ureum, dit is een afvalproduct. Wanneer deze stof vrijkomt in chloor, ontstaat er een chemische reactie genaamd 'stikstoftrichloride'.Deze stof is verantwoordelijk voor die scherpe geur in zwembaden.
In urine zit namelijk ureum, een afvalproduct van de eiwitstofwisseling. Wanneer ureum reageert met chloor, ontstaat stikstoftrichloride, de stof die de typische prikkelende geur in zwembaden veroorzaakt. Ook prikkende ogen en huiduitslag na het zwemmen kunnen een gevolg zijn van contact met stikstoftrichloride.
Maar urineren in een zwembad is niet zo onschuldig. Wanneer plas en chloor zich mengen, is er namelijk minder chloor beschikbaar om ziektekiemen te doden. Bovendien creëert de mix van urine en chloor chemicaliën die je ogen en luchtwegen irriteren.
"Het kan geen kwaad, de chloor in het water maakt alles schoon." Maar is dat ook zo? "Onze urine is in principe steriel", zegt microbioloog Rijkelt Beumer. "Tenminste, als je geen urineweginfectie hebt. Er zitten geen gevaarlijke stoffen in urine.
Door de druk van het water wordt je bloed naar het centrale gedeelte van je lichaam geduwd. Je bloedvaten en nieren denken dat er te veel water in je lichaam zit en je nieren gaan dit uitscheiden. Hierdoor moet je tijdens het zwemmen vaak plassen.
Hoeveel mensen plassen in het zwembad? Volgens Amerikaans onderzoek plast één op de vijf mensen wel eens in het zwembad.
Plassen in zee of gewoon naar de wc? De conclusie van de American Chemical Society: iedereen doet het (maar komt er niet voor uit) maar schadelijk voor de zee is het niet. Sterker: het is eigenlijk wel goed voor de oceanen. Onze urine bestaat voor 95 % uit water en twee gram natrium en chloride.
Niks lekkerder dan op warme dagen in de zee of een meertje plonzen. Maar op flink wat zwemplekken in Nederland zijn de afgelopen twee jaar té veel poepbacteriën gevonden. 'Ga lekker zwemmen', adviseert zwemwaterexpert Anniek de Jong.
Afhankelijk van de zuiverheid van het water, kan zwemmen in de natuur (zoals in de zee of een meer) een urineweginfectie veroorzaken. Uit onderzoek blijkt dat zwemmen in zee kan leiden tot UWI's, infecties van het maag-darmstelsel en oorproblemen.
De juiste houding om zittend te plassen
We raden u aan om zittend te plassen, omdat het dan makkelijker is om u te ontspannen. Zorg er als u gaat plassen voor dat u goed rechtop zit. De plasbuis bevindt zich dan in verticale positie, waardoor u uw blaas volledig kunt legen.
Urine is namelijk een stuk minder vies en nutteloos dan je misschien zou denken. De Technische Universiteit Delft ontwikkelde een techniek om belangrijke stoffen zoals stikstof en fosfaat uit urine te halen die anders gewoon zouden verdwijnen. Maar urine wordt al eeuwenlang gebruikt voor allerlei dingen.
Rode, geïrriteerde ogen, hoesten, een kriebel in de keel en een moeilijker ademhaling kunnen het gevolg zijn van zwemmen in met urine vervuild zwembadwater. Meestal worden dergelijke klachten gelinkt aan het chloor in het water maar nu blijkt dus dat er meer aan de hand is.
Wat is zwembad chloor? Chloor zorgt ervoor dat bacteriën worden gedood. Er zijn 3 soorten chloor, namelijk: totaal chloor, gebonden chloor en vrij chloor. De totale chloorwaarde geeft het totale chloor in het zwembadwater aan, maar dat betekent niet dat het allemaal effectief is.
Terwijl de meeste mensen het openbare zwembad zien als een plaats om te ontspannen, beschouwt één op vijf het ook als een toilet. Volgens een Amerikaanse onderzoek plast namelijk 20 procent van de zwembadbezoekers wel eens in het zwembad.
In zwemwater zit chloor, dat men toevoegt omdat het bacteriën en algen doodt. Een prettige gedachte en daarmee lijkt het dat de bacteriën uit urine onschadelijk worden gemaakt. Niets is minder waar. Ironisch genoeg vormt het chloor samen met urine chemicaliën die irriterend zijn voor de ogen, luchtwegen en huid.
Omdat de meeste zwembaden een (licht)blauwe bodem en zijwanden hebben, zal het lijken alsof het water blauw is. Daarbij komen dan nog eens twee extra dingen bij: zonnestralen die door water gaan, hebben eigenlijk alle kleuren in zich. Water absorbeert ("slikt in") echter 100 maal meer rood licht dan blauw licht.
Volgende symptomen zijn mogelijk: irritatie van de ogen, de neus en de keel, pijn ter hoogte van de bovenste luchtwegen bij ademen, hoesten, kortademigheid, misselijkheid en braken, tot zelfs zeer ernstige verschijnselen zoals cyanose, glottisoedeem en larynxspasmen.
Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, klachten van aandrang en frequent kleine beetjes plassen. Soms doen zich bijkomende klachten voor zoals troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.
Don't: drink minder water
Want het droogleggen van je lichaam zorgt er alleen nog maar meer voor dat een infectie zich beter kan settelen. Het is dus van groot belang om voldoende tot veel water te drinken wanneer je een blaasontsteking hebt.
De zon geeft ons een beter humeur en maakt ons energieker. Daarnaast zorgt het voor de broodnodige vitamine D. En omdat je meestal blootsvoets in het zand loopt, maak je contact met de natuur en dat heeft een positief effect op je humeur. Bovendien zou de zeelucht een positieve invloed hebben op het immuunsysteem.
In totaal rapporteerden 100 zwemmers en 39 niet-zwemmers dat zij ziek werden in de week na het strandbezoek. De zwemmers hadden een 1,79 maal zo groot risico op maagdarmziekten, een 4,46 maal zo groot risico op luchtweginfecties en een 5,31 maal zo groot risico op huidziekten als de niet-zwemmers.
Je blaas kan knappen als je je plas te lang ophoudt
Het te lang ophouden van je plas is echter niet goed. Eén keer lang je plas ophouden is niet erg, maar als je het regelmatig doet kan het gevaarlijk zien. De blaas kan daardoor namelijk te veel uittrekken en zijn knijpkracht verliezen.
Jezelf elektrocuteren door op schrikdraad te plassen
Zeker die extra rail, die bijvoorbeeld metro's in grote steden of treinen in Engeland van stroom voorziet, kan zorgen voor een dodelijke elektrocutie.
"Urine bestaat net als de zee voor 95 procent uit water, en verder vooral uit natrium en chloride", zo legt de ACS in de videoboodschap uit. "Sterker nog: de ammonium in de urine bevordert zelfs de groei van zeeplanten." Bovendien plassen vissen en andere zeedieren zelf ook doorlopend in het water.
Chloor, bekend onder de scheikundige afkorting Cl, is een geelgroen dicht gas met een zeer aparte, stikkende geur.