De opdeling van Duitsland is aanvankelijk tijdelijk en enkel bedoeld om de grootmacht na de oorlog in te dammen. Na zo'n vier jaar komen de bezetters onderling in conflict. We staan aan het begin van de Koude Oorlog en Oost en West denken anders over hoe Europa eruit moet zien in de jaren na de Tweede Wereldoorlog.
Na de Tweede Wereldoorlog zochten de geallieerden een manier om Duitsland te weerhouden om op korte termijn weer een oorlog te beginnen. In tegenstelling tot de Eerste Wereldoorlog zocht men deze maal geen heil in een streng verdrag zoals het Verdrag van Versailles, maar in de opdeling van Duitsland.
Na de geallieerde overwinning wordt Duitsland opgedeeld in vier bezettingszones. Amerika, Engeland en Frankrijk besturen elk een deel van West-Duitsland (de Bondsrepubliek Duitsland). Oost-Duitsland (de Duitse Democratische Republiek) valt onder het bestuur van de Sovjet Unie.
Gedurende de Koude Oorlog werd Europa verdeeld in twee ideologische blokken: het communisme en het kapitalisme. Deze waren gescheiden door het zogenaamde IJzeren Gordijn. Een onderdeel van deze grensafscheiding stond in Berlijn. Bijna 30 jaar lang werd deze stad verdeeld door de Berlijnse Muur.
Na de Tweede Wereldoorlog lag Duitsland in puin en werd het land door de geallieerden verdeeld in verschillende bezettingszones. Al snel na het einde van de oorlog bleek dat de Verenigde Staten (VS) lijnrecht tegenover de Sovjet-Unie stonden.
In de decennia die op de Tweede Wereldoorlog volgden, werd de aandacht voor de rol van Duitsland in de oorlog voornamelijk gevestigd op de Duitse schuld. Sinds enkele jaren vestigen historici steeds meer de aandacht op Duitsland als slachtoffer.
Directe aanleiding voor de tweede wereldoorlog in Europa
De directe aanleiding voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in Europa was de invasie van Polen door nazi-Duitsland, op 1 september 1939. Hierna verklaarden op 3 september 1939 Frankrijk en Engeland de oorlog aan nazi-Duitsland.
In 1918/1919 werd Duitsland een republiek, Weimarrepubliek genaamd.
Met de onvoorwaardelijke overgave van het Duitse leger op 8 mei 1945 kwam een eind aan de Tweede Wereldoorlog in Europa. De overgave vond plaats in het district Berlijn-Karlshorst, waar het Sovjet leger na de val van Berlijn, zijn hoofdkwartier had.
De Koude Oorlog staat bekend als de oorlog waarbij geen directe gewelddadige confrontatie plaatsvond tussen de twee hoofdpartijen in 'oorlog'. Het was hoofdzakelijk een conflict tussen twee machtsblokken: het kapitalistische Westen en het communistische Oosten.
Na de Eerste Wereldoorlog moest Duitsland herstelbetalingen doen aan Frankrijk en België. Men moest ongeveer 269 miljard goudmark (de toenmalige Duitse munteenheid) betalen.
De kopstukken van de nationaal-socialistische dictatuur werden gearresteerd en werden in 1946 tijdens het oorlogstribunaal van Neurenberg in de meeste gevallen ter dood veroordeeld. Duitsland was na ruim 5 jaar oorlog zwaar getroffen.
In 1949 wordt de officiële staat Duits Democratische Republiek (DDR) opgericht. Al vrij snel werden Oost- en West-Duitsland van elkaar gescheiden met een muur. West-Berlijn, dat als eilandje in de DDR lag, was echter nog makkelijker begaanbaar en voor veel mensen de enige uitweg naar het vrije westen.
Na de oorlog werden alle Duitse koloniën mandaatgebieden van de Volkenbond. De zeggenschap over deze gebieden werd in het Verdrag van Versailles verdeeld over Groot-Brittannië, Frankrijk, België, Portugal, Japan, Australië en Nieuw Zeeland.
De producten in Oost-Duitsland (DDR) waren kwalitatief en kwantitatief minder goed dan de producten in West-Duitsland (BRD). Het was in vergelijking met Oost-Duitsland een luxe om in het westen te leven. Het verschil in producten was goed te zien in woningen, mode, etenswaren en auto's.
Na het verlies van Duitsland in de Eerste Wereldoorlog kregen de sociaaldemocraten de leiding over de nieuwe burgerregering. In 1919 werd in Weimar de nieuwe grondwet aangenomen, waarna de Weimarrepubliek ontstond.
De Duitsers hebben als doel Frankrijk te verslaan. Via Nederland en België willen ze de Franse verdedigingslinie aan de oostgrens omzeilen. Door Nederland te bezetten kunnen de nazi's bovendien voorkomen dat Engeland een uitvalsbasis op het Europese vasteland opzet.
De geallieerde troepen die België bereikten, waren in de eerste plaats het Tweede Britse Leger en het Eerste Amerikaanse Leger. Ze werden bijgestaan of opgevolgd door legereenheden bestaande uit Britten, Amerikanen, Canadezen, Polen (1ste Poolse Pantserdivisie) en de Belgische troepen van de Brigade Piron.
Embed. In 1945 neemt de kracht van het Duitse leger verder af, ondanks de verwoestende raketten die ze gebruiken tegen de Engelsen. Als de Russen in april 1945 Berlijn hebben veroverd beseft Hitler dat het voorbij is en pleegt hij zelfmoord. De tweede wereldoorlog loopt ten einde.
Op 18 januari 1871 werd Bismarcks politieke levenswerk bekroond. Bij een ceremonie in de Spiegelzaal van het Kasteel van Versailles net buiten Parijs liet hij Wilhelm I uitroepen tot keizer over een verenigd Duitsland, het Duitse Keizerrijk.
'Wir haben es nicht gewusst', zeiden veel Duitsers als hen na de Tweede Wereldoorlog naar de vervolging van de Joden werd gevraagd. Later bleek uit onderzoek dat veel Duitsers wel degelijk meer wisten. Ook in Nederland werd afgelopen jaar heftig gediscussieerd over de vraag wat gewone mensen destijds eigenlijk wisten.
De 'gewone' Duitser keek tot ver in de jaren zeventig naar het Derde Rijk vanuit het perspectief van het eigen slachtofferschap. Het was niet zo dat Duitsers beschaamd zwegen over de oorlog. Integendeel, ze vertelden er veel en graag over, maar het verhaal dat ze vertelden ging uitsluitend over hun eígen leed.