In droog, poreus voedsel kunnen schimmels en bacteriën zich razendsnel verspreiden, waardoor het verstandig is om het weg te gooien zodra u ook maar een klein stipje schimmel ziet. Kliekjes van vlees, stoofschotels, aardappelen, rijst of pasta kunt u het best links laten liggen zodra u hier schimmel op ziet.
Gooi ook het volgende weg als er schimmel verschijnt: klein fruit zoals druiven, bessen, meloenen en perziken; zachte kazen of yoghurt; vlees, pinda's, pindakaas of restjes. Het is oké om schimmel van harde kazen en hard fruit of groenten zoals appels, aardappelen, uien of bloemkool af te snijden .
In de meeste gevallen heeft het ingeslikte beetje schimmel geen gevolgen. Toch blijft het advies om waakzaam te zijn voor symptomen als misselijkheid, diarree en kortademigheid. Voor mensen met een verzwakt immuunsysteem is het verstandig een dokter te raadplegen na de consumptie van schimmels.
Uw aardappelen zijn niet meer te eten als ze erg groen zijn, rot zijn of een ander ziektebeeld vertonen. Vaak gaat dit gepaard met een stinklucht. Zelfs als de aardappels slap worden of worteltjes beginnen te schieten, kunt u ze nog prima eten.
Hoe herken je de aardappelziekte? In een eerste stadium verschijnen er grijze vlekken op de onderzijde van de bladeren. Deze kleuren later bruin en de bladeren verwelken. Soms is er ook een wit schimmellaagje op de onderkant van de bladeren zichtbaar of zijn er bruinzwarte vlekken op de stengels te zien.
De sclerotia initialen zijn ronde, witte massa's van schimmelweefsel . Na verloop van tijd ontwikkelen de sclerotia een harde, zwarte buitenkant en een witte binnenkant. Sclerotia zijn ¼ tot ½ inch in diameter en kunnen meer dan een inch lang zijn.
Ja, groene, bruine en beurse plekken en uitlopers moet je goed wegsnijden uit aardappels.
Een aardappel die over de datum is, is te herkennen aan het feit dat deze: zachter dan normaal wordt, een rimpelige schil krijgt, schimmel- of rotte plekken krijgt en soms komt het zelfs voor dat de aardappel begint te stinken.
Zorg wel dat ze niet bedorven zijn, uiteraard. Hoe herken je zo'n rotte aardappel? Schimmel en verkleuring liggen voor de hand, maar wees ook waakzaam voor een gekke geur of wakke plekken. Ook scheuten en uitlopers kunnen betekenen dat de aardappelen al wat ouder zijn.
Door licht worden aardappeldelen groen en bitter. Die groene stukken bevatten ook solanine. Per ongeluk een paar groene stukjes eten is niet erg, maar snijd deze in de regel goed weg. Van een ruwe behandeling krijgen aardappelen blauwe plekken die de houdbaarheid verkorten; snijd ook die weg.
Witte schimmel is inderdaad gevaarlijk. Niet alleen voor de aangetaste bouwmaterialen, maar ook – en vooral – voor je eigen gezondheid. Schimmels verspreiden zich namelijk via sporen, dat is niet anders voor witte schimmel. Die sporen zijn giftig wanneer je ze inademt.
De schimmel groeit alleen aan de buitenkant, maar het is wel zaak om ruim om de beschimmelde plek heen te snijden. Daarna kunt u het weer eten. Gedroogde worst of ham is prima te eten in beschimmelde toestand. Met een borsteltje de schimmel eraf poetsen of wegsnijden met een mesje is voldoende.
Vocht en schimmels zijn vaak niet de oorzaak van gezondheidsklachten, maar kunnen astma en andere luchtwegklachten wel verergeren. Door een vochtige woning kunt u last krijgen van keelpijn, niezen en hoesten, verstopte neus, piepende ademhaling en benauwdheid.
Bij het eten van groene en beschimmelde aardappels krijg je al snel te veel solanine binnen. Je wordt gelukkig gewaarschuwd: aardappels met veel solanine smaken uitgesproken bitter. Het woord alkaloïd betekent alkali-achtig. Deze stoffen reageren in zuivere toestand basisch (alkalisch).
Kortom, ja, zolang je de spruiten maar wegsnijdt . Gebruik een schilmesje om de hele spruit en het kleine deel van de aardappel waar hij uit groeit te verwijderen.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De aardappelen zijn beschimmeld, uitgedroogd of verrot. Bederf herken je snel door goed te kijken, ruiken of proeven.
Vereisten aan aardappelen bewaren
Wanneer aardappelen nat worden kunnen ze gaan rotten en zijn ze niet meer eetbaar. Daarnaast is het belangrijk dat de aardappelen donker liggen. Als ze te veel licht krijgen worden ze groen. Groene aardappelen zijn niet lekker (en gezond) om te eten.
Het is niet raadzaam om bedorven aardappelen te eten – of enig ander bedorven voedsel trouwens. Bepaalde ziekteverwekkers groeien als aardappelen bederven, zoals salmonella, listeria, botulisme en stafylokokken. Sommige daarvan kunnen worden gedood door de aardappelen langdurig te koken, onder hoge hitte, voordat ze worden geconsumeerd.
Aardappelziekte tijdig herkennen
Dat doe je aan de bruin zwarte vlekken op de stelen en het blad van de aardappelplant. Deze vlekken ontstaan meestal het eerst op de stengels, specifiek bij de bladoksels. Bij vochtig weer merk je aan de onderkant van het blad witte schimmel pluisjes.
Wanneer aardappelen blootgesteld worden aan licht, worden ze groen, en produceren ze meer glycoalkaloïden. De groene kleur is een aanwijzing dat er verhoogde hoeveelheden van de glycoalkaloïden solanine en chaconine aanwezig zijn. Groengekleurde delen van de aardappel zijn daarom niet meer geschikt voor consumptie.
Gerimpelde schil is slechts een van de vele indicatoren dat een aardappel niet langer veilig is om te eten . Naast de impact op de textuur, kan een verhoogde concentratie solanine ervoor zorgen dat de aardappel een groene kleur krijgt. Bedorven aardappelen kunnen ook een onaangename, schimmelachtige geur afgeven.
Verwerk ze in een tortilla, quiche, frittata, soep…
Bovendien kan je hier ook andere restjes in kwijt. Verwerk er bijvoorbeeld dat restje witloof, paprika of tomaat in. Ook lekker met wat spek en wat kaas. Maak er nog een fris slaatje bij, et voilà: er staat een heerlijke maaltijd op tafel!
Als er water uit je stapel of zak loopt, moet je meteen de slechte eruithalen, of alles gaat verloren. Ruiken ze wat muf, dan is het al helemaal te laat en zijn ze allemaal aangetast. Het gevolg van natrot, waardoor de aardappelen niet bewaren.
De verpakking kan opbollen omdat er een beschermend luchtmengsel in het zakje is gedaan.Dat is niet gevaarlijk of schadelijk, het houdt juist de groente langer vers.
De oorzaak ligt enerzijds in het natte seizoen, maar ook in de hoge temperaturen tijdens en na inschuren. In diverse aardappelcellen zien we enkele weken na inschuren meer rotte knollen ontstaan. Het gaat in veel gevallen om bacterierot en/of een aantasting van melkzuurschimmel. Ook komt phytophthora voor.