Hoe stellen we de diagnose? Met bloedonderzoek kunnen antistoffen tegen Toxoplasma worden aangetoond. Bij aanwezigheid van antistoffen weten we alleen dat de kat ergens in zijn leven Toxoplasma heeft opgelopen. We kunnen dus niet met zekerheid zeggen of de symptomen door Toxoplasma worden veroorzaakt.
Symptomen van toxoplasmose bij de kat
De meeste katten hebben, net als de meeste mensen, geen last van een besmetting met T. gondii. Katten die wel klachten krijgen, kunnen last hebben van algemene klachten, zoals koorts, verminderde eetlust, gewichtsverlies en lusteloosheid. Ook benauwdheid en oogproblemen komen voor.
Toxoplasmose komt door middel van een bloedtest aan het licht. Bij een acute infectie is de toxoplasmose na een week zichtbaar, anders is dat tussen 2 en 8 weken. De bloedtest kun je bij de huisarts of gynaecoloog laten afnemen. Je kunt binnen ongeveer 24 uur de uitslag van de test verwachten.
De parasiet kan zitten in ontlasting van (vooral jonge) katten, in de grond die door kattenpoep is verontreinigd en in rauw of onvoldoende gaar vlees. Een Toxoplasma-infectie bij de mens, door opname van oöcysten of besmet vlees, wordt vaak niet opgemerkt, aangezien de infectie zelden tot ziekteverschijnselen leidt.
Een gezonde persoon kan ongemerkt een infectie doormaken. De eerste symptomen verschijnen 10 tot 14 dagen na de infectie (de incubatieperiode). De meest voorkomende klachten zijn al dan niet pijnlijke, gezwollen klieren, voelbaar vooral in de hals, onder de oksels en in de liezen.
De oorzaak van toxoplasmose is de parasiet Toxoplasma gondii. Deze toxoplasmaparasieten komen vooral voor in de uitwerpselen van katten. Je kunt de ziekte dus oplopen wanneer je hiermee in contact komt, bijvoorbeeld bij het verschonen van de kattenbak.
Over hormonen gesproken: als je zwanger bent, verandert je hormonale huishouding zoveel, dat je lichaamsgeur ook licht verandert. Jijzelf of de mensen in je omgeving zullen daar meestal niets van merken, maar je hond en kat wél.
Als toxoplasmose moet worden behandeld, kan dat met verschillende antibiotica. Antibiotica van het sulfonamide-type remmen de groei van Toxoplasma gondii. Deze middelen dringen door in de parasiet en verhinderen de aanmaak van een stof die essentieel is voor de parasiet. De parasiet sterft hierdoor.
Ieder jaar lopen tussen 1 tot 10 vrouwen op 1000 tijdens de zwangerschap voor het eerst de infectie op. Vooral die nieuwe infecties zijn gevaarlijk voor het ongeboren kind. Vrouwen die de parasiet al lang in zich hebben als ze zwanger worden dragen de infectie meestal niet over op hun baby.
Je huisdier kan nog zo schoon zijn, toch kan hij ziektekiemen of bacteriën bij zich dragen die gevaarlijk zijn voor een pasgeboren baby. Als je kindje in contact is geweest met je huisdier, gebruik dan een babydoekje om hem schoon te maken.
Toxoplasmose is meestal een onschuldige ziekte. Enkel ongeboren baby's of erg verzwakte personen kunnen belangrijke gevolgen ondervinden. Toxoplasmose wordt in de volksmond soms (ten onrechte) kattenziekte genoemd. De eigenlijke kattenziekte is in Europa een niet-voorkomende virusinfectie.
Parasiet is schadelijk voor ongeboren kind
Die kan bij het verschonen overspringen op de mens en de ziekte toxoplasmose veroorzaken. Dat is voor vrijwel niemand erg, behalve voor zwangere vrouwen. De parasiet kan bij het ongeboren kindje namelijk voor hersenafwijkingen zorgen.
De ziekte kan enkele weken of maanden duren. Iemand met een verminderde weerstand kan ergere klachten krijgen bij een besmetting met Toxoplasma gondii, zoals een oogafwijking, aantasting van het zenuwstelsel, de hartspier of de hersenen. Bij zwangere vrouwen kan het erg gevaarlijk zijn voor het ongeboren kind.
Als je tijdens je zwangerschap toxoplasmose krijgt, heeft dit voor jou meestal geen grote consequenties. Er is echter een kans dat je kindje via de placenta besmet wordt met de parasiet. Dat kan ernstige gevolgen hebben voor de ontwikkeling van je baby.
Ongeveer de helft van de zwangere vrouwen heeft die infectie al voor de zwangerschap doorgemaakt, waardoor ze antistoffen hebben opgebouwd voor de rest van hun leven. Een bloedtest aan het begin of voor je zwangerschap zal uitwijzen of je al dan niet immuun bent voor toxoplasmose.
Als je al toxoplasmose hebt gehad, ben je er daarna immuun voor en kan een besmetting geen kwaad. Maar als je tijdens de zwangerschap voor de eerste keer besmet raakt, kan dat grote gevolgen hebben. De parasiet kan immers overgedragen worden op de foetus en kan ernstige afwijkingen veroorzaken.
Symptomen van kattenkrabziekte bij de kat
Koorts. Vergrote lymfeklieren. Tandvleesontsteking. Ontstekingen in het oog.
Honden weten wel degelijk of jij wel of niet zwanger bent. In de meeste gevallen vaak nog eerder dan jij dit zelf weet. Honden hebben ontzettende scherpe zintuigen en nemen op die manier waar. Naast de zintuigelijke waarneming van honden voelen honden ook nog heel sterk hoe mensen zich voelen.
Aandacht zoekend gedrag bij katten
Soms wordt een kat openlijk aanhankelijk omdat ze geen aandacht krijgt. Dit kan een algemeen pleidooi zijn voor meer aandacht. Als alternatief kan je kat zich bedreigd of buitenspel gezet voelen. Als je onlangs een nieuw huisdier hebt aangeschaft is dit normaal.
Antwoord. Neen, dit is niet mogelijk. De hond en de kat hebben als enige kenmerken gemeen dat het allebei carnivoren (=vleeseters) zijn en dat ze allebei huisdieren zijn.
Het verwijderen van de klonten kattenbakvulling met ontlasting van je kat moet je minimaal één keer per dag doen. De hoeveelheid kattengrit wordt dan natuurlijk steeds minder dus vul deze om de twee à drie dagen wat bij. Zo zorg je dat er genoeg kattenbakvulling in de kattenbak zit.
Het inademen van katten urine kan u ook ziek maken. Kattenplas zit vol met ammoniak, een giftig gas dat hoofdpijn kan veroorzaken, astma-aanvallen kan veroorzaken en zelfs kan leiden tot ernstige aandoeningen van de luchtwegen, zoals longontsteking.
Als je al toxoplasmose hebt gehad, ben je er daarna immuun voor en kan een besmetting geen kwaad. Maar als je tijdens de zwangerschap voor de eerste keer besmet raakt, kan dat grote gevolgen hebben. De parasiet kan immers overgedragen worden op de foetus en kan ernstige afwijkingen veroorzaken.