Anderzijds is de MRI-scan drie keer duurder dan de CT-scan, maar veel veiliger voor de patiënt die hierbij niet onderhevig is aan de schadelijke ioniserende stralingen.
Een CT-scan geeft een arts een compleet overzicht van bijvoorbeeld het gehele boven- en onderlichaam. Een MRI daarentegen laat meestal maar een beperkter deel van het lichaam zien, bijvoorbeeld alleen de onderbuik en toont organen meer op detailniveau.
De CT-scan maakt gebruik van röntgenstraling om de dwarsdoorsneden te creëren, terwijl de MRI-scan hiervoor een sterk magnetisch veld en radiogolven gebruikt. Bij zowel de MRI- als de CT-scan kan er gebruik worden gemaakt van contrastmiddel. Het contrastmiddel van de MRI-scan verschilt met die van de CT- scan.
De MRI is dan voor jezelf wel veilig, maar de kwaliteit van de beelden kan minder zijn. Het gaat dan om bijvoorbeeld: kunsthartkleppen. metalen prothesen voor gewrichten.
Terwijl de tafel verschuift, maakt de CT-scan een aantal foto's. Op een foto is telkens een ander stukje van het orgaan of weefsel afgebeeld. Deze foto's maken een tumor en eventuele uitzaaiingen zichtbaar. Ze laten ook zien hoe groot de tumor is en welke vorm deze heeft.
Nadelen zijn: een CT-scan betekent een relatief sterke stralingsbelasting: een onderzoek met een CT-scan staat ongeveer gelijk aan 200 röntgenfoto's. het is een kostbaar onderzoek. er is contrastmiddel nodig om de bloedstroom beter af te beelden.
De huisarts kan soms een MRI-scan aanvragen, om zelf een diagnose te stellen. Dat kan alleen bij bepaalde klachten aan knie, onderrug of schouder. U gaat voor de MRI-scan naar het ziekenhuis. U ziet daar geen medisch specialist, maar krijgt alleen de scan.
Door de beelden van de MRI-scan krijgt de radioloog een goed beeld van de mogelijke aanwezigheid van bijvoorbeeld ontstekingen, tumoren, fracturen, cysten en slijtage (artrose). Hierdoor kan een MRI-scan inzicht geven in de eventuele oorzaak van klachten zoals (chronische) pijn vanuit je organen en gewrichten.
Geldt het eigen risico voor een MRI-scan? Ja, voor een MRI-scan geldt het eigen risico.
U kunt het bijvoorbeeld warm krijgen, een metaalsmaak in uw mond krijgen of misselijk worden. Na een paar minuten zijn deze bijwerkingen weer verdwenen. Als u eerder overgevoelig heeft gereageerd op MRI-contrastvloeistof op gadoliniumbasis, moet u dit bespreken met uw behandelend arts.
MRI-scan onderzoek geeft inzicht in je gezondheid en kan wellicht de oorzaak van je klachten opsporen. Met of zonder verwijzing van een arts kunt je bij Privatescan terecht. Een MRI-scan kan vaak al binnen 1-2 werkdagen uitgevoerd worden.
Een MRI-scan maakt een serie foto's van het lichaam of een deel ervan. Hiermee kan de arts een beter beeld krijgen van de uitzaaiing en de weefsels eromheen.
Je kunt last krijgen van misselijkheid, braken, waterige ontlasting en darmkramp.
De CT-scan maakt gebruik van röntgenstraling om de dwarsdoorsneden te creëren, terwijl de MRI-scan hiervoor een sterk magnetisch veld en radiogolven gebruikt. Bij zowel de MRI- als de CT-scan kunnen we gebruik maken van een contrastmiddel. Het contrastmiddel van de MRI-scan verschilt met die van de CT- scan.
Na het MRI-onderzoek
De radioloog bekijkt de computerbeelden van het MRI-onderzoek. De uitslag krijgt u van uw arts. Dit duurt ongeveer 5 werkdagen. Soms is het nodig om extra MRI-onderzoek te doen.
Neemt u kleding mee die geschikt is om in de MRI te kunnen dragen. Wel: metaalvrije kleding zoals een joggingbroek, legging, pyjamabroek (zonder rits of metalen delen) en een dun truitje of T-shirt met lange mouwen. Niet: kleding met een rits, haakjes, knopen, glitters, lovers, opdruk en korte mouwen.
Bij driekwart van de vrouwen die op basis van een verdachte MRI-scan een aanvullend onderzoek moesten ondergaan, bleek het vals alarm. Het is dus niet duidelijk of een MRI-onderzoek echt leidt tot betere uitkomsten, of misschien vooral tot veel onnodige onrust en bijkomende onderzoeken.
“Bij CT wordt een dosis röntgenstraling gebruikt die vele malen hoger is dan bij een gewone röntgenfoto. Röntgenstraling is schadelijk en richt zijn schade aan op het moment van toediening. Als standaard zou je kunnen aanhouden dat iemand niet meer dan drie maal per jaar CT-onderzoek mag ondergaan.
We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft. Bijvoorbeeld een abces, verwijd bloedvat, gebroken bot, bloeding, tumor, galsteen, niersteen of ontsteking. Met een CT-scan kunnen we ook controleren wat het resultaat is van een behandeling zoals een operatie of een medicijnenkuur.
Gebieden waar geen water is, zoals lucht of bot, geven geen signaal en zijn zwart op de scan.
Bij dikke darmkanker wordt niet routinematig een MRI-scan gemaakt, maar alleen om een doorgegroeide tumor of bepaalde uitzaaiingen beter in beeld te brengen. Een MRI-scan komt op veel punten overeen met een CT-scan.