De beste manier om de kipfilet niet té gaar te laten worden, is door deze zo kort mogelijk te bakken. Als je met koude kipfilet uit de koelkast begint, moet je deze langer bakken dan een kipfilet die al op kamertemperatuur is.
Kipfilet koken duurt 8-12 minuten per kant op middelhoog vuur, of 25-30 minuten in de oven (180°C). Dit is korter bij gesneden kipfilet. Kippenpoten en -dijen: 30-45 minuten in de oven (180°C). Hele kip: 1-1,5 uur in de oven (180°C).
Een manier om de kip malser te maken, is door hem plat te slaan. Doe dit met een deegroller of vleeshamer (of met iets anders zwaars). Bedek de kip met bakpapier of vershoudfolie en geef er volgens een paar flinke klappen op. De vezels in de kipfilet komen zo 'in beweging' waardoor hij malser wordt.
Kipfilets moeten ongeveer 10-15 minuten koken, afhankelijk van de dikte, terwijl kippendijen en drumsticks 20-30 minuten nodig hebben. Controleer de gaarheid door een stuk kip doormidden te snijden; het vlees moet wit zijn zonder roze restjes en de kerntemperatuur moet minstens 75°C zijn.
Kip op een bierblik
Plaats de kip op een halfvol blikje bier op de bbq en sluit de bbq met een deksel en laat op ± 185°C in ± 1 uur gaar worden. De bouten staan dichter bij het vuur dan de borst en worden zo ongeveer even snel gaar als het borstvlees. Het bier zorgt er ook voor dat het kippenvlees mals wordt.
Om te voorkomen dat kipfilet taai en droog wordt, is het vooral belangrijk dat je de kip niet te ver door gaart. Zodra kipfilet de pan in gaat verliest deze namelijk al vocht – en hoe langer je de kip bakt, hoe droger het wordt.
Voeg vet toe . Elk soort vet, zoals boter en olie, geleidt warmte, dus het helpt de kip sneller te garen. Bovendien geeft vet smaak aan stukken zoals kipfilets.
Er kunnen namelijk bacteriën in zitten waar je erg ziek van kan worden als de kip niet goed gegaard is. Eet daarom nooit rauwe kip en gaar hem altijd totdat het vlees van binnen wit is en van het bot loskomt. Let ook op de houdbaarheidsdatum van kip wanneer je deze koopt.
Gebruik een vleesthermometer om de kerntemperatuur te meten. De kip is gaar wanneer het dikste deel van de borst 75°C bereikt en het sap helder is.
Warm kliekjes niet voor een tweede keer op. Een kliekje dat al eerder is opgewarmd laten afkoelen en vervolgens nog een keer verhitten kan risico's met zich meebrengen.
De beste malsmaker is echter een gezouten yoghurtmarinade . Het zout heeft hetzelfde effect als in een gewone pekel, maar het melkzuur in de yoghurt maakt het vlees nog malser. Een marinade van 15 minuten met één kopje yoghurt en één theelepel zout zorgt voor de meest malse kipfilets die je maar kunt bedenken.
Velveting is dé culinaire truc die zorgt voor supermalse kip. Bij deze techniek marineer je je kip in een mengsel van eiwit, maïzena, sesamolie of rijstwijn, en een beetje zout.
Wassen met zuren
Máár, het wassen van je kip met een zuur ingredient als citroen of azijn zorgt wel degelijk voor een malser stuk vlees. Zuren verzwakken namelijk het weefsel en de eiwitten waardoor het vlees minder taai wordt.
Laat de kipfilets na het bakken nog even rusten op een warm bord, losjes afgedekt met aluminiumfolie. Hierdoor kunnen de sappen zich opnieuw verspreiden met als resultaat: een heerlijke malse, sappige en krokante kipfilet.
Kleur kleine stukken kip eerst aan in vetstof in een braadpan en laat ze daarna verder braden in een hete oven van 180°C (verwarm de oven eerst voor op 220°C). De omringende hitte zorgt ervoor dat het vlees in enkele minuten klaar is.
Ja, dat is volkomen normaal. Volledig gegaarde kip kan vaak wat roze zijn. Sterker nog, verschrikkelijk droge en overgegaarde kip kan ook wat roze zijn.
Als uw kip slijmerig is, een vieze geur heeft of is veranderd in een gele, groene of grijze kleur , zijn dit tekenen dat uw kip bedorven is. Gooi alle kip weg die over de houdbaarheidsdatum is, langer dan 2 dagen rauw of 4 dagen gekookt in de koelkast heeft gelegen, of langer dan 2 uur in de temperatuurgevarenzone heeft gelegen.
Bacteriën op rauw kippenvlees kunnen zorgen voor een voedselvergiftiging. In de meeste gevallen komt dit door de bacteriën campylobacter of salmonella, aldus het Voedingscentrum. Vaak voelen mensen met zo'n voedselvergiftiging zich dan een paar dagen ziek, maar soms zijn de gevolgen ernstiger.
Als u onvoldoende gegaarde kip eet, kunt u een voedselvergiftiging oplopen . U kunt ook ziek worden als u andere voedingsmiddelen of dranken eet die besmet zijn met rauwe kip of de sappen ervan. CDC schat dat elk jaar in de Verenigde Staten ongeveer 1 miljoen mensen ziek worden door het eten van besmet gevogelte.
Als je echt zeker wil zijn van je zaak, kan je een vleesthermometer gebruiken bij het bakken van je kipfilet. Houd een kerntemperatuur aan van 72 ºC.
De tijd tussen het eten van voedsel dat besmet is met salmonella en de eerste klachten is meestal 12 tot 96 uur. Niet iedereen die besmet is met Salmonella wordt ernstig ziek. Deze klachten bestaan meestal uit diarree, buikkrampen, misselijkheid en braken. Deze klachten gaan meestal na 3 tot 7 dagen vanzelf voorbij.
Verwarm de oven voor op 500 graden F. Doe de wortels, selderij en uien in een braadpan van 9 bij 13 inch. Bestrooi de kip zowel van binnen als van buiten met koosjer zout en witte peper. Knijp de citroenhelften uit over de kip en leg de schillen in de holte.
Insmeren. Het belangrijkste onderdeel van krokant vel is het onttrekken van vocht. Dit doe je door de huid van te kip volledig droog te deppen en in te smeren met zout of een dry rub (droog pekelen). Dit kan zowel met zeezout, een kruidenmengsel of gezouten boter.
Campylobacter: deze bacterie is minder bekend, maar veroorzaakt meer ziektegevallen dan salmonella. Een voedselvergiftiging door de campylobacter ontstaat vaak als kippenvlees onvoldoende wordt verhit. Hierdoor kunnen maag- en darmklachten ontstaan, zoals diarree, buikpijn of een darmontsteking.