Als u een bloemkooloor heeft, kunt u hier niet veel aan doen. Het kraakbeen is door de bloeding afgestorven en veroorzaakt de misvorming. Dit is blijvend waardoor de misvorming dus ook blijvend is. U kunt alleen met plastische chirurgie de vorm van het oor laten veranderen.
Ga met een bloeduitstorting in de oorschelp naar een arts. Het is namelijk belangrijk dat het oor zo snel mogelijk wordt behandeld. Is een bloemkooloor eenmaal ontstaan, dan kan de plastisch chirurg misschien helpen.
Elk type trauma of klap op het oor kan bloemkooloor veroorzaken. Bloemkooloorverwondingen komen vaak voor bij contactsporten zoals worstelen, judo, rugby, en boksen. Andere sporten, zoals honkbal, hockey en skateboarden, zijn ook een risico voor oorletsels als de spelers geen goede beschermingsmiddelen dragen.
Een bloemkooloor (ook wel schrompeloor of boksersoor genoemd) is de benaming voor een oor dat door beschadiging van het kraakbeen het bolle uiterlijk van een bloemkool heeft gekregen. Deze beschadigingen ontstaan veelal bij sporten als rugby en vechtsporten waarbij de oren veelvuldig harde klappen te verwerken krijgen.
Ook kan een bloemkooloor ontstaan door een piercing. Als de piercing in het bovenste gedeelte van het oor wordt gezet kan dit zorgen voor een bloeding bij het kraakbeen.
Bloemkooloor komt vaker voor bij transcartilagenous oorpiercings . De gebruikelijke infectieuze agens bij auriculaire perichondritis is Pseudomonas aeruginosa, waartegen de antibioticaresistentie lijkt toe te nemen.
Huidpiercings zijn zelden een gezondheidsprobleem, maar piercings in kraakbeen kunnen nare gevolgen hebben als ze ontstoken raken. Een milde ontsteking kan men het best be- handelen met azijn en de piercing laten zitten. Bij ernstiger ontstekingen zijn antibiotica aan te raden.
De belangrijkste oorzaak van een bloemkooloor is stomp trauma . Wanneer er een oorletsel optreedt, kunnen de bloedvaten die voedingsstoffen naar uw kraakbeen brengen scheuren. Hierdoor hoopt bloed zich op tussen uw kraakbeen en uw perichondrium. (Het perichondrium omringt uw kraakbeen en bestaat uit bindweefsel.)
De Oorzaken: Niet Alleen Stoten en Trappen
Dit hematoom, als het niet wordt gedraineerd, verhindert dat het kraakbeen de nodige voeding krijgt, wat leidt tot de vorming van littekenweefsel. En zo krijgt het oor die onregelmatige en gerimpelde vorm, vergelijkbaar met een bloemkool.
Een bloemkooloor ontstaat wanneer het kraakbeen in het oor beschadigd raakt door een blessure. Het kraakbeen raakt los van het omliggende weefsel, waardoor bloed of ander vocht zich kan ophopen in het oor. Deze ophoping staat bekend als een bloedoor.
Als u een bloemkooloor heeft, kunt u hier niet veel aan doen. Het kraakbeen is door de bloeding afgestorven en veroorzaakt de misvorming. Dit is blijvend waardoor de misvorming dus ook blijvend is. U kunt alleen met plastische chirurgie de vorm van het oor laten veranderen.
Bij Braziliaans Jiu-Jitsu (BJJ) of andere vechtsporten ontwikkelt een bloemkooloor zich doorgaans in de loop van de tijd door herhaaldelijk trauma of wrijving aan de oren . Sommige personen kunnen veranderingen in de vorm van hun oor opmerken na een paar intensieve trainingssessies, terwijl anderen er langer over doen om een bloemkooloor te ontwikkelen.
De helix bestaat volledig uit kraakbeen. Ondanks dat kraakbeen vrij flexibel is, bestaat er een kans dat deze versplintert wanneer de piercing geschoten wordt. De GGD heeft om deze reden richtlijnen opgesteld die het schieten van kraakbeenpiercings verbieden.
Een kussenduivel (chondrodermatitis nodularis helices) is een pijnlijke ontsteking aan de oorschelp. Het ziet er uit als een rode, vaak iets zwerende, kleine zwelling op de rand van de oorschelp: vaak zijn er ook kleine korstjes en schilfering aanwezig.
Is een bloedoor gevaarlijk voor de hond? Een bloedoor is geen spoedgeval. Wel kan een bloedoor erg pijnlijk zijn voor uw hond en kan het bij geen behandeling voor meer klachten zorgen in de toekomst. Wij raden u af om zelf te proberen het bloedoor te behandelen.
Bloemkooloor is vrij gebruikelijk in Muay Thai , vanwege de eindeloze clinchsessies. Ik werd geïntroduceerd in het aftappen van bloed uit mijn bloemkooloor meer dan 10 jaar geleden toen ik woonde, at en trainde bij Sitsongpeenong in Bangkok, samen met meerdere Thaise sterren en legendes.
Ze waren bang dat als ze zijn oor leeg zouden laten lopen, hij een kleine snee zou krijgen die geïnfecteerd zou kunnen raken als hij zou blijven worstelen .
De eerste plek kan maar voor één man zijn: Conor McGregor. De Ier is niet alleen een fantastische en succesvolle vechter, maar ook een echte showman. Hij heeft miljoenen fans en minimaal net zoveel haters. Er is geen tussenweg en dat maakt hem de meest iconische UFC-vechter van dit moment.
Veel mensen denken dat MMA een sport zonder regels is, maar die zijn er wel degelijk. Zo zijn bijvoorbeeld handelingen als kopstoten, bijten en haren trekken verboden. Sommigen denken dat MMA levensgevaarlijk is, maar dit is zeker niet het geval.
Bloemkooloor wordt over het algemeen veroorzaakt door een enkele of meerdere klappen op het oor van vechtsporten zoals MMA en boksen . De verwonding aan het oor leidt tot een blokkade die de bloedstroom belemmert en weefsel beschadigt. Dit resulteert in een hobbelig of bultig uiterlijk op het oorgedeelte, vergelijkbaar met een bloemkool.
Rugbyspelers krijgen vaak bloemkooloren als gevolg van ruwe fysieke bewegingen die veel voorkomen bij de sport. Stompe verwondingen aan het oor, zoals een tik die gemakkelijk kan optreden bij scrum-omstandigheden, kunnen interne bloedingen veroorzaken, wat leidt tot bloedstolsels in het uitwendige deel van het oor.
Als gevolg hiervan raakt het buitenoor permanent gezwollen en vervormd, waardoor het op een bloemkool lijkt , vandaar de naam. De aandoening komt veel voor bij worstelen, boksen en kickboksen, bij vechtsporten zoals Braziliaans jiu-jitsu, judo, sumo en mixed martial arts, en bij full-contact sporten zoals rugby league of rugby union.
Hoewel oorpiercings vaak zonder problemen worden uitgevoerd, zijn er enkele risico's die je in overweging moet nemen voordat je een piercing laat zetten. De meest voorkomende complicaties zijn infecties, allergische reacties en het ontstaan van littekenweefsel.
De tepelpiercing zal blijven op nummer één staan als meest pijnlijke piercing.
Het afstoten van je piercing komt lang niet zoveel voor als andere complicaties zoals ontstekingen, keloid of (vocht) bultjes. Wanneer afstoting plaatsvindt is dit meestal in een vlak deel van je lichaam. Dit is niet afhankelijk van de pierce techniek.