Bij co-ouderschap verblijven de kinderen evenveel tijd bij hun vader als bij hun moeder. Meestal is dat 50% van de tijd bij de ene en 50% bij de andere ouder. Beide ouders hebben een gelijkwaardige rol in de opvoeding.
Co-ouderschap is namelijk geen juridische term. Bij co-ouderschap spreken we dus van een gelijke zorgverdeling. Een co-ouderschap gaat over een gelijke zorgverdeling zijn, waarbij de zorg taken voor de kinderen zijn verdeeld. Dit kan 50/50 zijn, maar ook bij een 60/40 regeling wordt nog gesproken over co-ouderschap.
Omdat er in de wet niets is vastgelegd over een co-ouderschap zijn je ex-partner en jij vrij om hier een eigen invulling aan te geven. Er is niemand die jullie verplicht dat het 50/50 verdeeld moet zijn. Je kunt ook kiezen voor een 60/40 verdeling, of zelfs een 70/30 verdeling.
Hoeveel procent kiest voor co-ouderschap? Co-ouderschap is behoorlijk in opmars. Koos in 2001 nog slechts 5% voor co-ouderschap, in 2013 was dit al gestegen tot 27%. De overgrote meerderheid van 70% kiest voor een omgangsregeling waarbij de kinderen bij hun moeder blijven.
In het geval van co-ouderschap, waarbij beide ouders de helft van de zorg voor de kinderen dragen, wordt een maximale afstand van ongeveer 7 kilometer hemelsbreed als richtlijn genomen. Een grotere afstand maakt het vaak lastig om het co-ouderschap in stand te houden.
Om te zorgen voor een eerlijke financiële verdeling, kiezen veel co-ouders voor een kinderrekening. Dit is een en/of rekening waar beide ouders toegang toe hebben en die ze gebruiken voor uitgaven voor de kinderen. Denk aan schoolkosten, kleding en sport.
In de wet staan geen regels voor co-ouderschap. U spreekt zelf af hoe u de omgang met de kinderen en de zorg en opvoeding verdeelt. Bij co-ouderschap komen die afspraken hierop neer: U spreekt gelijke verdeling af van de zorgtaken en opvoedtaken.
Ook bij co-ouderschap is er sprake van kinderalimentatie. Degene met het hoogste inkomen zal nog altijd een bijdrage moeten betalen aan degene met het laagste inkomen. Dit om de financiële situaties bij beide ouders zo min mogelijk te laten verschillen.
Volgens de Belastingdienst ben je co-ouder als jullie kind 3 volle dagen (van 24 uur) per week bij jou is en 3 volle dagen (van 24 uur) per week bij je (ex-)partner. Het kan ook zijn dat jullie kind om de week bij jou is en om de week bij je (ex-)partner.
Het hoofd van het gezin neemt de gemeenschappelijke kinderen ten laste. Vaak de ouder met het hoogste belastbaar inkomen. Ben je gescheiden? Meestal neemt een van beide ouders het kind ten laste.
Het staat je vrij om co-ouderschap te weigeren, al ben je de vader of de moeder. Als je denkt dat co-ouderschap in jullie situatie niet geschikt is, dan is het altijd goed om dat uit te spreken. Het helpt als je met een ander voorstel komt waarvan je denkt iedereen tegemoet te komen.
U kunt een omgangsregeling voor uzelf niet alleen eisen, omdat de vader van het kind recht heeft op omgang met hen. Co-ouderschap kan alleen worden overeengekomen en niet worden geëist. De regeling die u afspreekt moet zoveel mogelijk in het belang van de beiden kinderen zijn.
Bij co-ouderschap wordt het maximale percentage van 35% van de behoefte gehanteerd. Het bedrag dat na aftrek van de zorgkorting resteert, is de kinderalimentatie die betaald moet worden.
Zorgkorting. Heb je een omgangsregeling, dan kom je in aanmerking voor zorgkorting. Deze zorgkorting varieert van 5 tot 35 procent en is afhankelijk van het aantal dagen dat de kinderen bij jou zijn.
Bij een omgangsregeling is er sprake van eenhoofdig gezag (gezag door een van jullie) en bij een zorgregeling hebben jullie beiden gezag. Bij co-ouderschap is er sprake van een zorgregeling waarin jullie de zorg en omgang met jullie kind gelijk verdelen.
Vanaf 1 januari 2021 beoordeelt de Belastingdienst dat je co-ouder bent als je kind in een herhalend ritme in totaal minimaal 156 dagen per kalenderjaar bij elke ouder is. Hiervoor kunnen ook dagdelen bij elkaar worden opgeteld. Dit komt bijvoorbeeld neer op 3 dagen per week.
U bent co-ouder en heeft samen 2 of meer kinderen
Kies samen met de andere ouder wie de aanvrager van de kinderbijslag wordt. U kunt 1 ouder kiezen of u kunt beiden aanvrager van de kinderbijslag worden voor de verschillende kinderen. Voldoet u beiden aan de voorwaarden? Dan kunt u beiden kindgebonden budget krijgen.
Bij co-ouderschap wonen de kinderen ongeveer evenveel bij u en uw partner. U moet dan wel afspreken op welk adres u de kinderen inschrijft (de Basisregistratie personen, voorheen gemeentelijke basisregistratie genoemd). Op welk adres de kinderen worden ingeschreven, kan fiscale gevolgen hebben.
Bij co-ouderschap wonen de kinderen afwisselend bij beide ouders en delen ouders de kosten.Maar gaan de kinderen bij één van de ouders wonen?Dan betaalt de andere ouder kinderalimentatie. Hij of zij betaalt dan mee aan de kosten voor opvoeding en levensonderhoud van de kinderen.
In een gemiddeld gezin met twee kinderen en een modaal inkomen kost een kind volgens het NIBUD per maand ongeveer € 400,-. Op basis van het TREMA-rapport komt de alimentatie dan per kind uit op € 140,- per maand. Meestal liggen de bedragen voor kinderalimentatie tussen € 100,- en € 500,- per kind per maand.
Recht op toeslagen
Hebben uw ex-partner en u kinderen en kiest u voor co-ouderschap? Dan heeft dit gevolgen voor meerdere toeslagen. Het kan zijn dat u, wanneer u uit elkaar gaat, recht hebt op toeslagen zoals huurtoeslag, kinderopvangtoeslag of kindgebonden budget.
De bedoeling van co-ouderschap is dat jullie allebei ongeveer evenveel voor de kinderen zorgen en de kosten ook zo evenredig mogelijk verdelen. Hoe jullie dit co-ouderschap verder vormgeven mogen jullie zelf bepalen.Hier zijn geen wetten voor.
In het algemeen zijn pedagogen van mening dat co-ouderschap niet geschikt is voor kinderen jonger dan vier/vijf jaar, en in ieder geval niet voor kinderen die jonger zijn dan drie jaar. Dat heeft te maken met de hechting.
In principe vallen alle kosten van jullie kinderen onder de alimentatie. De verzorgende ouder zal dus de meeste kosten voor de kinderen moeten betalen vanuit de alimentatie. Maar er zijn uitzonderingen. Er wordt namelijk onderscheid gemaakt tussen verblijfskosten, verblijfsoverstijgende kosten en buitengewone kosten.