Ergens in januari, midden in de winter, worden er één tot vier jongen geboren, waarbij de berin nauwelijks uit haar winterslaap ontwaakt. Beren zijn de enige zoogdieren in het hele dierenrijk die tijdens de winterslaap hun jongen ter wereld brengen.
Een volwassen beer weegt zo'n 400 kilo. Maar wist je dat babybeertjes bij hun geboorte maar 0,5 kilo wegen? Deze babybeertjes komen bloot, blind en doof ter wereld. Na hun geboorte (meestal in januari) nemen ze direct plaats op de borst van mams, vlakbij de tepels zodat ze regelmatig kunnen drinken.
Omdat de beren zo groot zijn eten ze wel tot 18 kg voedsel per dag. Beren zijn verzot op zoetigheid en vallen bijennesten aan om zich te voeden met honing.
In de lente volg ik een geurspoor van een vrouwtje. Als er jongen komen, blijven de pups 2 jaar bij hun moeder.
Ten eerste houdt de beer niet echt een winterslaap. Bij beren heet dat winterrust. Beren gaan in de zogenoemde winterrust vanwege hun omvang. Zoogdieren die in winterslaap gaan, zijn echt de hele winter niet te zien.
Beren zijn geen echte winterslapers, maar houden een winterrust. Toch werkt het ontwaken bij hen hetzelfde als voor échte winterslapers als de grondeekhoorn. Allen hebben een interne klok die regelt wanneer het tijd is om weer actief te worden. “Die klokt werkt behoorlijk nauwkeurig”, zegt bioloog Roelof Hut.
Enerzijds zijn er grote roofdieren zoals leeuwen en beren: die zien mensen als voedsel en jagen er zelfs op. Anderzijds heb je dieren zoals hyena's, die wanneer ze de kans krijgen een kind zullen meegraaien, maar een volwassene pas zullen aanvallen indien ze worden uitgedaagd.
Beren eten niet altijd alles. Soms kunnen ze een jaar enkel gras, wortels en bessen eten. Een andere belangrijke voedselbron voor de bruine beer zijn vogeleieren.
De Duitse slachterij Tönnies slacht ook steeds meer beren. Het berenvlees gaat naar Nederlandse en Engelse supermarkten. De ontwikkeling van de Nederlandse markt, kan de Duitse en Italiaanse markt sneller klaarstomen voor berenvlees.
Een volwassen bruine beer heeft geen natuurlijke vijanden. Alleen jonge beren worden weleens bedreigd door bijvoorbeeld een tijger. Mensen vormen de grootste bedreiging voor de bruine beer.
Als de beren samen hebben gepaard wordt de bevruchting een hele lange tijd uitgesteld, ongeveer 4,5 tot 7 maanden. Meestal is er een draagtijd van ongeveer 60 dagen voordat de jongen worden geboren. Er worden per keer 1 tot 3 jongen geboren, deze worden altijd tijdens de winterslaap geboren in januari/ februari.
De Kodiakbeer is de grootste ondersoort van allemaal. En ook zeer gevaarlijk, want deze dieren zijn meestal niet bang voor mensen. Iets wat je snel genoeg zult merken. Je kunt deze imposante verschijning in delen van Alaska tegen komen.
Baby beren worden in de buik van de moeder geboren en dat gaat via paren. Bij een geboorte kunnen ze 1 tot 3 kinderen krijgen.
Het dier heeft zich aangepast aan verschillende leefgebieden: zo leven er beren in Azië, Europa en Noord- en Zuid-Amerika. Sommigen leven in grotten, anderen weer in holen; de meesten leven wel alleen. De dieren verplaatsen zich over land, maar kunnen ook goed klimmen en zwemmen.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de zwarte beer een goede zwemmer en klimt hij gemakkelijk in bomen om aan gevaar te ontsnappen.
Koeien leven in kuddes en krijgen een kalfje als ze ongeveer twee jaar oud zijn. Een koe is een vrouwtjesrund en een mannetjesrund noemen we een stier. Een rund heeft van nature horens om zich te verdedigen. Koeien kunnen wel 20 jaar oud worden, maar worden meestal al eerder geslacht voor het vlees en de vacht.
In geval van nood/extreme kou of iets anders, kan een slak 3 jaar zonder te eten slapen.
Van beren wordt onterecht wel gedacht dat ze een winterslaap houden. Het gaat hierbij om een winterrust; de hartslag vertraagt weliswaar, maar de lichaamstemperatuur blijft vrij constant. Een beer kan dan ook gemakkelijk wakker worden gemaakt.
Beren gaan jaarlijks in winterslaap, of eigenlijk winterrust. Voordat ze gaan pitten, eten ze grote hoeveelheden voedsel om hun vetreserves op peil te krijgen. Vervolgens vertraagt hun hartslag tot ongeveer vijf slagen per minuut, maar de lichaamstemperatuur blijft vrij constant.
De beren zijn niet tam, eten hier niet uit vuilnisbakken en zeer schuw.
Dierlijk voedsel bestaat uit aas, insecten en larven, maar hij kan ook hoefdieren grijpen, van schapen tot elanden. Een bruine beer loopt gemiddeld 5 tot 6 km/u, maar kan 50 tot 60 km/u halen.