Vanuit duikmedisch oogpunt is het advies dus om het deco-biertje te vermijden om het risico op
ALCOHOL BLIJFT VIJANDNUMMER 1
Alcoholconsumptie moet matig zijn, alleen 's avonds en 8 uur voor elke duik onderbroken.
Alcohol onttrekt namelijk vocht in je lichaam, en uitdroging vergroot de kans op decompressieziekte. Bovendien zorgt alcohol voor verwijding van de bloedvaten, waardoor je sneller afkoelt. Onder water merk je dat nog sneller! Het drinken van alcohol voor- of na een duik wordt dus afgeraden.
Om decompressieziekte te voorkomen mag je dus min. 18 uur na de laatste duik niet vliegen. Nog beter is het om na een intensieve duikvakantie de eerst 24 uur niet te vliegen. Andersom kom je tijdens een vliegreis niet onder verhoogde druk, dus neem je ook niet meer stikstof op in je lichaam.
Het advies is na drie tot vier duikdagen een dag niet te duiken om het lichaam weer even te laten bijkomen. In de regel doen heel weinig mensen dat. Mijn advies is om het aantal duiken te beperken tot drie, hooguit vier per dag. Dat is al een serieuze belasting voor het lichaam.
Hoeveel tijd moet er tussen 2 duiken zitten? Bij meerdere dagen duiken achter elkaar of meerdere duiken op een dag wordt zelfs aangeraden 18 uur te wachten voordat je weer gaat vliegen.
De nultijd is een maximale tijd die je op een diepte mag doorbrengen om een directe opstijging naar de oppervlakte te mogen maken. Of opstijgen naar jouw veiligheidsstop. Wanneer je binnen die maximale tijd duikt, hebt je geen complexe stops nodig om weer naar boven te mogen.
Na het duiken dien je minimaal 12 uur rust in acht te nemen voor wat betreft hoogteverschillen, je mag dan niet vliegen. Dit is nodig om er redelijk zeker van te zijn dat je geen last krijgt van decompressieziekte tijdens de vlucht met een verkeersvliegtuig.
Richard Harris: Postduik vermoeidheid kan het gevolg zijn van meerdere factoren. Sommige daarvan kunnen te maken hebben met het duiken, zoals temperatuurstress, decompressiestress, energieverbruik, een grote en lange blootstelling aan zuurstof, spanningen en zeeziekte.
Bij recreatief duiken kun je maximaal tot 40 meter diep duiken. Als basisduiker in open water is de limiet voor hoe diep je kunt duiken 18 meter.
Decompressieziekte wordt veroorzaakt door het ontstaan van gasbellen in het bloed en in de weefsels. Hieraan liggen 2 verschillende oorzaken aan ten grondslag: de arteriële gasembolie en de stikstofgasgerelateerde decompressieziekte.
Caissonziekte, decompressieziekte of duikersziekte is een ziektebeeld dat zich kan voordoen bij mensen die, na onder verhoogde druk te hebben gewerkt, weer in een omgeving met een lagere druk terugkomen, zoals duikers of mensen in een vliegtuig na een snelle decompressie.
Indien je direct na het duiken een vlucht zou nemen, bestaat het risico op een decompressie. Aangezien de atmosferische druk lager is, vormt het stikstof bellen in het weefsel die de bloedbaan kunnen verstoppen en ernstige klachten in ons lichaam kunnen veroorzaken.
Tijdens een decompressieduik stijgt de duiker via een aantal trappen (tussenstops) op naar de oppervlakte. Door middel van de specialisatie decompressieduiken leert u op een correcte manier decompressiestops te maken om zo het overschot aan stikstof uit uw weefsels af te voeren.
Als reactie zullen de nieren meer urine produceren (wat betekent dat we water en zout verliezen). Dit is ook de reden waarom duikers de behoefte voelen om te urineren tijdens of direct na de duik, dit fenomeen is "Immersie Diurese" genaamd.
Duiken is een populaire vrijetijdsbesteding, het wordt in toenemende mate beoefend. Er zijn echter wel enkele risico's aan verbonden. Barotrauma, decompressieziekte en verdrinking door het bewustzijnsverlies onder water zijn de belangrijkste ongevallen die kunnen gebeuren. Water is veel zwaarder dan lucht.
Diepteroes is de naam voor een toestand van bedwelming die zich voordoet bij een duiker wanneer stikstofgas in het ademgas met een hoge partiële druk wordt ingeademd. Dit gebeurd bij een duik op perslucht naar grotere dieptes.
Leren duiken is niet moeilijk en vooral erg leuk. Leren duiken doe je bij een duikschool. Het is verstandig een duikschool te kiezen die is aangesloten bij een gerenommeerde organisatie zoals de NOB, PADI, IDD, NAUI of SSI. Op deze pagina lees je meer over de verschillende duikorganisaties en aangesloten duikscholen.
Duikers kunnen onderwater ademhalen. Maar we blijven toch mensen. Er kan zich altijd een moment voordoen dat je onder water moet hoesten, niezen, overgeven of duizelig wordt. Het is niet verstandig om als een speer naar de oppervlakte te gaan.
Je gaat eerst rillen, krijgt kippenvel en krijgt een snellere hartslag. Daarna wordt je juist suffer, je hartslag daalt en je ademhaling gaat langzamer. Raak je onderkoeld, breek dan altijd je duik (of snorkelavontuur) voortijdig af! Het duiken met een droogpak vergt overigens ook bepaalde vaardigheden.
Diep ademhalen
Tijdens het duiken ademen we langzaam en diep. Op deze manier ademhalen is beter voor het luchtverbruik omdat de uitwisseling van luchtmengsels doelmatiger is als de lucht in de longen wordt getrokken en langzaam weer wordt losgelaten.
Apneuduiken, freediving of apnea duiken is, met behulp van de juiste ademtechnieken, de onderwaterwereld ontdekken met niets dan je eigen longen. Deze vorm van duiken laat je ten volle genieten van de stilte en de rust tussen de vissen. Apneuduiken is een sport die steeds populairder wordt.
Stel je duikt met een 10 liter fles gevuld met 200 bar lucht op 10 meter diepte en aan het einde van de duik houd je 40 bar over. Je duikt 50 minuten.