Een wondinfectie herkent u aan een erg rode en gezwollen huid. De wond gaat meer pijn doen en kan een kloppend gevoel geven. Ook kunt u koorts krijgen. Openbarsten van de hechtingen De wond kan openbarsten.
Wondinfectie. Als de wond binnen 5 dagen rood, dik en pijnlijk wordt, er pus uitkomt en/of u koorts ( 38,0 0C of hoger) hebt, moet u contact opnemen met de polikliniek Chirurgie. Na 17uur of in het weekend mag u contact opnemen met de Spoedeisende Hulp.
De symptomen van een ontstoken wond zijn als volgt:
De wond is rood. De huid rondom de wond is gezwollen. De wond is warm. Er ontstaat pusvorming of wondlekkage.
Een ontstoken wond ziet er in de meeste gevallen ernstig uit, maar kan dus met een goede verzorging vanzelf genezen.
Meestal na 5 tot 14 dagen. Dit hangt af van de plek waar de hechtingen zitten.
Na de eerste 24-48 uur. Nadat de eerste 24-48 uur voorbij zijn gegaan, kun je je wond voorzichtig wassen met milde zeep en water. Droog je wond voorzichtig met een schone doek door erop te deppen, niet wrijven. Let op tekenen van infectie zoals roodheid, zwelling, warmte, pus, of toenemende pijn.
Genezing gaat minder snel als de wond ontstoken raakt
Bij een ontsteking is de plek rood, pijnlijk en warm en er komt vocht of pus uit. De verwonde persoon kan zelfs (lichte) koorts hebben. Een ontsteking ontstaat door vuil en bacteriën.
Veel voorkomende symptomen zijn roodheid van de huid en uitslag. U kunt ook andere symptomen ervaren, zoals jeuk, pijn en gevoeligheid. Ga naar een arts als u met pus gevulde blaren heeft of een huidinfectie die niet verbetert of steeds erger wordt.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel. Soms is een infectie klein, met slechts een klein gebied dat is gekwetst. Het lichaam geneest dan vanzelf.
Tekenen van een wondinfectie
De huid rond uw wond is rood of pijnlijk, of voelt warm en gezwollen aan . Er komt vloeistof (vaak groene of gele pus) uit uw wond. Uw wond gaat open. U voelt zich over het algemeen onwel of heeft koorts.
Deze infecties kunnen zich alleen tot de huid beperken, of kunnen ernstiger zijn waarbij onderhuids weefsel is aangedaan. Wondinfecties kunnen symptomen geven zoals: roodheid, warmte, koorts, pijn of gevoeligheid rond de aangedane plek of afscheiding van pus.
Wondinfecties kunnen het genezingsproces in gevaar brengen en leiden tot vertraging van de wondgenezing, met een aanzienlijke negatieve impact op de kwaliteit van leven[2,3] Bovendien lopen patienten ook een risico op complicaties zoals een amputatie of een sepsis.
Oplosbare hechtingen in de wond verdwijnen vanzelf. De uiteinden van de hechtingen kunnen misschien niet oplossen.Dan gaan ze mogelijk irriteren of ontsteken. Laat deze dan na 2 weken bij uw huisarts verwijderen.
Reiniging en ontsmetting: Blijf de wond reinigen met water en ontsmettingsmiddel zoals voorgeschreven door de arts. Het kan nodig zijn om de frequentie van het reinigen te verhogen bij een ontstoken wond. Medische hulp: In geval van een ontsteking kan een arts antibiotica voorschrijven om de infecte te behandelen.
Meestal wordt eerst een antibioticum voor plaatselijk gebruik voorgeschreven, bijvoorbeeld in een crème of lotion. Wanneer dit onvoldoende helpt of het gaat om een ernstige huidinfectie wordt een antibioticum om in te nemen voorgeschreven. Voorbeelden zijn feneticilline, fenoxymethylpenicilline en flucloxacilline.
Ontstoken follikels zien eruit als kleine rode, pijnlijke knobbeltjes op de huid, op een plaats waaruit een haartje groeit. Een huidabces is groter en vertoont de 4 klassieke tekenen van ontsteking: lokale warmte, roodheid, pijn en zwelling. In het begin is het een harde knobbel.
Hoe je het verschil ziet tussen bacteriële en schimmelinfecties. In grote lijnen veroorzaken bacteriële infecties vaak acute ontstekingen, pus of zwellingen, terwijl schimmelinfecties zich langzaam ontwikkelen en symptomen veroorzaken zoals een aanhoudende hoest, jeukende huiduitslag of verdikte huid .
Als er nauwelijks doorbloeding is, is de kans op wondjes en infecties groot. Wanneer deze infectie zich uitbreidt kan het weefsel afsterven, wat zich uit in donkerblauwe of zwarte verkleuringen. Dit wordt necrose (bij een droge wond) of gangreen ( koudvuur , bij een natte wond) genoemd.
Bel naar uw huisarts of de Spoedeisende Hulp als: de wond is ontstoken: de wond is rood, voelt warm aan, is gezwollen of het wondvocht dat eruit loopt is niet helder; de wond openspringt door het loslaten van de hechtingen.
Een acute ontsteking duurt vaak enkele dagen en gaat vanzelf over. Spreken we van een chronische ontsteking, dan is dit een ontsteking die langdurig is en die steeds weer terug komt. Denk hierbij aan de ziekte van Crohn of COPD.
Snelle, moeizame ademhaling. Grieperig gevoel. Sufheid, slaperigheid en verwardheid (delier) Klachten van de infectie zelf, bijvoorbeeld pijn bij het plassen bij een blaasontsteking, benauwdheid bij een longontsteking of hoofdpijn bij een hersenvliesontsteking.
Een kind dat onveilig gehecht is, zoekt bijvoorbeeld geen contact met de ouder, of juist veel aandacht.Het kind kan angstig of boos reageren op de ouder of de ouder juist vermijden. Dit komt doordat het kind weinig vertrouwen heeft in zichzelf en anderen.
Houd de wond ongeveer 5 dagen droog en schoon. Na deze 5 dagen mag u weer douchen. Het is geen probleem dat de wond nat wordt, wel is het belangrijk dat u de wond goed droog dept (niet wrijven). Langdurig contact met water (baden, zwemmen en afwassen) in de eerste 7 dagen na de wondbehandeling wordt u afgeraden.
Oplosbare hechtingen hoeven niet te worden verwijderd; deze lossen vanzelf op. U herkent oplosbare hechtingen aan het doorzichtige materiaal (soort 'visdraad'). Zwarte hechtingen en krammen moeten door de huisarts worden verwijderd na de afgesproken periode.