'hey' vooral in Vlaanderen en in het zuiden van Nederland zult horen. in het centrum van Nederland ook 'hee' en 'hai' hoort. in de provincie Groningen nog steeds met het erg regionale 'moi' begroet kunt worden.
Iemand een goedendag wensen in het Vlaams
In Vlaanderen is dit minder gebruikelijk. Als u iemand tegenkomt, kunt u beter Hey zeggen. Hallo komt echter wel in zowel Nederland als Vlaanderen voor. Verder kunt u iemand begroeten met goedemorgen, goedemiddag, goedenavond en goedenacht.
Sara: Hey, oe est? (Hallo, hoe gaat het?) Ben: Hoed, e me joen/gie? (Goed, en met jou?) Sara: Sava, olles ok...
Vrienden, kennissen en familieleden kun je op de informele manier begroeten. Ook tegen de winkelmedewerker, je kapper of de barman kun je gerust 'Hoi' of 'Doei' zeggen.
Het Vlaams woordenboek » ammezeert uch.
Hun woordenschat en grammatica zijn nagenoeg identiek. Hebben, van, zeven, verboden, schort, verstoppen, slingerplant, de, grot, paljas: Vlamingen en Nederlanders kennen en gebruiken die woorden. Het belangrijkste verschil is dat ze die met een andere, meestal onmiddellijk herkenbare tongval uitspreken.
Poep(en) In Nederland wordt zich ontlasten gemeenzaam betiteld met het woord poepen. De Belg spreekt hier onder meer over kakken en – in kindertaal – kaka doen.
Natuurlijk zijn er omstandigheden, dat men aan dit voorschrift niet strikt de hand kan houden. Jongere personen groeten ouderen het eerst op straat. Lager geplaatsten groeten hun chefs, werkgevers e.a. hooger geplaatsten het eerst. (Dit geldt ook voor vrouwelijke kantoor- en fabriekspersoneel e.d.).
'hoi' vooral in Nederland zult horen. In Vlaanderen is dat niet zo gebruikelijk. 'hey' vooral in Vlaanderen en in het zuiden van Nederland zult horen. in het centrum van Nederland ook 'hee' en 'hai' hoort.
Tjeu, Tjo, Jo, (de) Mazzel - bij afscheid (lokaal) Tot ziens - Doeg, Doei, Later, Aju - Bij afscheid. Vaarwel - enigszins formele afscheidsgroet, bijvoorbeeld bij de marine.
Reacties. Een stopwoordje, vermoedelijk hetzelfde als wat in het Nederlands vaak met 'hè', 'toch', 'dus' of 'of zo' gedaan wordt. Ze hebben geen grammaticale functie, en voegen niets toe aan de betekenis van het gesprokene.
'Vlamingen spreken zelden echt standaard Nederlands. Ze spreken veelal 'verkavelingsvlaams' zoals dat dan heet. Dat is een tussentaal tussen dialect en algemeen Nederlands in. Ook daarin bestaan dus regionale verschillen maar toch zal dit ook door mensen uit een andere regio goed verstaan worden.
(uitdr.) varianten: hallo, goeiemorgen! Ge moet me niet zo afkatten, ik vraag u gewoon iets. Ook ne goeiemorgen za seg.
<groet tegen je vrienden als je komt of weggaat>
Voorbeelden: `Hoi, hoe is het?`, `Hoi, tot ziens. `
In een formele setting: altijd een hand, man óf vrouw. In een informele setting is het wat lastiger, gelukkig hebben we hier wat uitgebreide tips. Maar hou als vuistregel: bij vrouwen één kus en eventueel een (halve) knuffel, bij mannen een stevige hand en eventueel een halve knuffel.
Een formele begroeting begint met Geachte. Daarna volgt mevrouw of meneer en dan de familienaam als je die kent. Beste is informeel. Daar schrijf je geen mevrouw of meneer achter.
Soms zie je ook hé geschreven waar er hè bedoeld wordt. Maar dat onderscheid is onverbiddelijk: zeg je [hee] (rijmt op “zee”), dan schrijf je hé; zeg je [heh] (zoals “het” zonder de t), dan schrijf je hè.
Deze wordt steeds in het Arabisch uitgesproken met de woorden 'assalam alaikum' (vrede zij met u) of kortweg 'salam' (vrede), waarop de aangesprokene minstens antwoordt met 'wa-alaikum assalam' (en met u de vrede) of kortweg 'salam' (vrede) of 'wa-alaikum' (en met u).
“In de westerse samenleving is het hand geven de meest gebruikte non-verbale begroeting tussen personen. Dit doet men met de rechterhand terwijl men elkaar in de ogen aankijkt. Het geldt als ongepast om dezelfde persoon twee keer op een dag de hand te schudden als begroeting (behalve bij ontmoeten en afscheid).
In Nederland gebruikt men meestal het woord tas – ook wel zak – voor wat men in België altijd een zak noemt.
Het Vlaams woordenboek » piesen.
Het Vlaams woordenboek » afgang.