Tijdens astrale reizen heb je geen last van de zwaarte-kracht. Je vliegt door de lucht heen. Sommige mensen dromen dat ze vliegen of dat ze aan het oefenen zijn om te vliegen. Dat zijn vaak tekenen dat je astraal aan het reizen bent.
De ziel zou het lichaam verlaten en bewust door verschillende aardse en astrale dimensies 'reizen'. Het uittreedproces gaat gepaard met diverse fysieke en astrale sensaties als het horen van suizingen en knallen, een tintelend en 'los' gevoel in het lichaam of erotische prikkeling van de chakra's.
A- Manieren van uittreden
De meest bekende manier van uittreden is uitreden terwijl je op je rug ligt en je je lichaam onder je ziet liggen. Je kunt ook zijwaarts uittreden zowel naar links als naar rechts. Je kunt ook neerwaarts uittreden zodat het lijkt dat je onder je bed ligt. Je voortbewegen in en rondom je huis.
Toch is ook het brein onderdeel van dat lichaam
Het lichaam kan niet leven tenzij het bezield is, geademd wordt door God of het Goddelijke. Wanneer het lichaam verstoringen heeft of trauma's kan de ziel het lichaam verlaten, maar het lichaam kan niet de ziel verlaten.
Het astrale lichaam
Na de etherische wereld komt de astrale wereld, waar onze emoties en verlangens vandaan komen. Deze energie is veel subtieler dan etherische energie en veel moeilijker te voelen of te zien. Dit lichaam wordt ook wel het emotionele lichaam genoemd.
Emoties bevinden zich in dat wat ook wel je emotionele lichaam genoemd wordt. Globaal gezien is dat een energieveld wat zich in en rondom je romp bevindt en zich meestal zo'n meter tot anderhalf rondom je uitstrekt.
De voordelen van het reizen via het hogere hart zijn groot: Je blijft in je lichaam. Je bent waar je ook heen wilt zodra je er aan denkt. Je bent verbonden met je hogere zelf, je ziel, de bron en je kunt eindeloos bewustzijn ervaren.
In populaire cultuur. In populaire media wordt 21 gram genoemd als de massa van de veronderstelde ziel. Dit getal is gebaseerd op het gewichtsverlies in de eerste patiënt; 21,3 gram. De titel van de Amerikaanse speelfilm 21 Grams, een misdaad-drama uit 2003 verwijst naar het vermeende gewicht van de ziel.
Het is de wereld van de planetaire sferen, die de ziel doorkruist in zijn astrale lichaam op weg naar de geboorte en na de dood, een wereld waarvan in het algemeen gezegd wordt dat hij bevolkt wordt door engelen, geesten of andere immateriële wezens.
Elke nacht als we slapen, raken we tijdelijk onze ziel kwijt, aan God. We gaan dan een beetje dood. In de ochtend krijgen we onze ziel terug van God, en die ziel is dan weer rein. Net zo rein als in oorsprong.
Hoewel iemand die zichzelf gedood heeft nooit meer als die persoon in dit leven terugkeert, is er op zielsniveau gelukkig niets verloren gegaan. De ziel is er nog steeds, komt gewoon in de hemel, leert een wijze les en krijgt een nieuwe kans.
De rationele ziel zat volgens Aristoteles niet in de hersenen, zoals Plato hem had doen geloven, maar in het hart. Dat was immers ons belangrijkste orgaan. Het had een centrale plek in het lichaam, en het was het eerste orgaan dat tijdens de embryonale fase zijn vorm aannam, zo had Aristoteles ontdekt.
Omdat we vaak dromen over dingen die we overdag hebben meegemaakt, worden dromen gezien als een verwerking van die gebeurtenissen. Daarom hebben dromen dus betekenis doordat ze je duidelijk maken wat jou bezighoudt of dwars zit. Ook zou het een manier kunnen zijn voor de hersenen om anders over deze zaken na te denken.
Telepathisch contact is eigenlijk de meest aangewezen manier om te communiceren met overleden mensen. Zij kunnen perfect onze gedachten en boodschappen ontvangen. In de parallelle wereld(en) is telepathie immers het communicatiemiddel.
Een zelfdoding kost de maatschappij 2,8 miljoen euro, 113 wil meer aandacht voor preventie. 2,8 miljoen euro. Zoveel kost het de maatschappij als één persoon in ons land zelfmoord pleegt. Zelfmoordpreventielijn 113 liet dat uitrekenen.
De bijbel heeft geen moreel oordeel over zelfdoding Geen medelijden, geen inleving, alleen veroordeling Hoe uit verwarring geestdrijverij ontstaat.
Wetenschappers voeren daar baanbrekend forensisch onderzoek uit. Wilson en collega's probeerden in het lab een gebruikelijk systeem voor het vaststellen van het tijdstip van overlijden te verbeteren. Ze gebruikte daarvoor timelapse camera's en ontdekten dat menselijke lichamen na de dood significant bewegen.
Vóór uw geboorte woonde u bij uw hemelse Vader. Hij kende u, hield van u, en leerde u welke keuzes naar blijvend geluk leiden. Deze periode wordt het voorsterfelijk bestaan genoemd. God wilde dat we naar de aarde zouden komen om een lichaam te krijgen.
De Wet op de lijkbezorging zegt niet hoelang iemand minstens boven de grond moet staan om begraven (of gecremeerd) te mogen worden. De wet formuleert het anders. De wet zegt dat er niet binnen 36 uur na het overlijden mag worden begraven of gecremeerd.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
Overleden dierbaren die overgegaan zijn naar het Licht, kunnen en komen op bezoek. Veelal zoeken ze contact. Je ervaart dan warmte, liefde en niet meer de onverwerkte emoties en trauma's van die persoon. Vaak kiezen zij ervoor om als tijdelijke gids bij je te blijven en je te ondersteunen.
Er is nog te weinig onderzoek gedaan naar het fenomeen om het percentage waarnemingen met zekerheid vast te stellen. Het fenomeen van de doden zien wordt wel een hallucinatoire wenspsychose genoemd, de officiële term is: Post-bereavement hallucinatory experiences (PBHE) of Hallucinatoire ervaringen na overlijden.
De eicel en de zaadcel kunnen bij elkaar komen als een man en een vrouw met elkaar vrijen. Als twee mensen van elkaar houden en graag een kindje willen, gaan ze met elkaar vrijen.