Wijze van inschenken
Schenk het bier rustig en in één beweging tegen de wand van het glas in, in een hoek van ongeveer 45° (tenzij anders vermeld wordt op het etiket) en niet te hoog boven het glas. Als het bier van op enige hoogte wordt ingeschonken zal er meer koolzuur vrij komen en is je schuimkraag te hoog.
Gebruik bij het inschenken twee handen, een om het glas schuin te houden en de ander om het bier heel rustig mee in te schenken. Het is heel belangrijk om het bier niet te 'klokken' in de hals van de fles tijden het inschenken.
Wanneer je het bier schuin en traag in het glas schenkt, komt er niet veel schuim vrij. Eigenlijk is dat wat we willen. Maar dat betekent dat al die koolzuur die normaal schuim zou worden nu nog bier is.
Het glas ontvetten en spoelen. Het glas afkoelen en laten uitlekken. Tapkraan openen in een vloeiende beweging en eerste schuimstoot naast het glas laten vallen. Glas schuin onder de tap brengen (45°) zonder dat de bek van de kraan noch het glas noch het bier noch het schuim raakt.
Bovengistende bieren op fles kunnen het beste geschonken worden in schone droge glazen. Op deze manier blijft het schuim langer staan en de smaak van het bier langer behouden. Bij een nat glas zit er een klein laagje water tussen het bier en het glas, wat nadelig is voor het bier en zijn smaak.
Ontspan je keel en houd je adem in.
Slik niet terwijl je de inhoud van het glas in je mond laat stromen. Laat je keel in plaats daarvan ontspannen en het bier zo je maag in stromen. Laat de zwaartekracht het werk voor je doen.
Het feit dat je je bier drinkt zonder schuimkraag en bier dat zo dood als een pier is, komt vaak vanwege een vettig glas. Dit enorme probleem los je eigenlijk heel simpel op: je spoelt het glas namelijk gewoon even met warm sodawater.
Ook de gebruikte moutsoorten en granen hebben hun invloed op de schuimhoudbaarheid. Er zijn diverse amateurbrouwers die om een goede schuimkraag te krijgen aan al hun bieren tarwe toevoegen. Ook donkere moutsoorten zorgen voor een betere schuimhoudbaarheid dan lichte moutsoorten. Ook oude mout kan minder schuim geven.
Bij bier ontstaat een schuimkraag door de gisting van het bier. Tijdens het brouwproces worden de suikers opgegeten door de gist, waardoor koolzuur en alcohol ontstaan. De middelgrote eiwitten blijven aanwezig in het bier en deze eiwitten hebben de naam 'barley lipid transfer protein (LTP1)'.
Hou het glas in een hoek van ± 45°, en de fles horizontaal. Schenk het bier dan in het midden van het glas en breng het glas langzaam rechtop. Is er te weinig schuimvorming, houd dan de fles tijdens het schenken wat hoger boven het glas.
De vlokken die je ziet drijven in je bier zijn vaak samengeklonterde eiwitdelen. Soms zitten er ook wat hopdeeltjes of gistcellen bij. Gedurende de loop der tijd klonten deze samen en zakken ze naar de bodem.
Vóór het bier inschenken
Dat bezinksel is gist. Alhoewel niet iedereen het er over eens is, hoor je de gist niet te drinken. En het hoort daarom ook niet in je glas terecht te komen. Ligt er iets op de bodem, dan moet je een beetje beheerst schenken.
De klassieke pils heeft een biertemperatuur van 3 tot 5 graden Celsius. Plaats een pils achteraan of onderaan in de koelkast waar het lekker koel is. Meer en meer wordt een pils ook rond het vriespunt gedronken. Drink de pils niet té koud, want dan blijft er niets meer over van de smaak.
- Gebruik een zuiver én droog Duvel glas op kamer- temperatuur. - Hou het glas in een hoek van 45°. - Giet langzaam in (zonder te klokken) langs de kant van het glas. Vermijd elk con- tact tussen het glas en de fles.
Bierglazen kunnen het best met de hand afgewassen worden. Zo heb je minder kalkaanslag, blijft het glas langer mooi en behoudt het bier beter zijn schuimkraag. Gebruik het best warm water (met een beetje soda) en een afwasborstel om ervoor te zorgen dat alle onzuiverheden zoals bierresten en (huid)vetten verdwijnen.
Bier bevat heel veel eiwit
Die eiwitten vormen ketens. En die eiwitketens vormen een soort netje waarin de koolzuurbelletjes worden vastgehouden. Hoe sterker de eiwitten met elkaar verbonden zijn, hoe groter de eiwitketens worden en hoe sterker het schuim in je bier is.
Het is een beetje te vergelijken met een explosie, maar dan veroorzaakt door een explosieve toost. Die schuimbelletjes zijn er omdat er in bier meer CO2 zit dan in het water opgelost kan worden.
Zoals gezegd is het cold crashen een manier om het bier wat helderder te krijgen. Het is dus niet noodzakelijk om uit te voeren. Je kunt er bijvoorbeeld ook voor kiezen om het wat langer te lageren of om het bier over te hevelen.
De belletjes komen van koolzuurgas, CO2, wat in water als koolzuur, H2CO3 opgelost is. Er bestaat een evenwicht tussen koolzuur en koolzuurgas. In een fles of blikje is de lucht boven de vloeistof verzadigd met koolzuurgas, er bestaat een evenwicht. Op het moment dat je de fles opent verdwijnt het koolzuurgas.
Rietbuis - Trek een rietadt!
Het metalen rietje zorgt ervoor dat er lucht kan stromen, waardoor het bier niet klokkend uit het flesje komt. Hierdoor zal het bier in recordtempo in je mond terecht komen en zul je indruk maken tijdens een feestje.
Adje, een afkorting van ad fundum, het in één keer leegdrinken van een glas bier of andere alcoholische drank (studententaal).
Laten we het flesje even nemen als voorbeeld, voor het gemak. Als je dan dus een kwart van een liter drinkt, wat in een flesje bier zit, dan zijn dat best wat slokken. Een milliliter is een duizendste van een liter, dus 0,25 liter is 250 milliliter. Dus dan drink je ongeveer op in 25 slokken.