Strooi uien of knoflooksnippers in de gangen.Door de stank worden de mollen verjaagd. Stop een in terpentijn, ammonia of petroleum gedrenkte doek in de mollengang. Plant keizerskronen (Fritillaria imperialis) in groepjes om de 8 m.
Het meest effectieve middel tegen mollen is een mollenklem. Deze kun je voorzichtig in de gang plaatsen: lees altijd goed de gebruiksaanwijzing. Vind je dit zielig, dan kun je ook kiezen voor een mollenverjager met geur of geluid en trilling. Houd er wel rekening mee dat deze producten niet direct werken.
Ze hebben een hekel aan sterke geuren, bijvoorbeeld die van sommige wortels en knollen. Er zijn dan ook genoeg planten waar de mollen liever zo ver mogelijk vandaan blijven. Denk bijvoorbeeld aan de keizerskroon, nieskruid, kerstroos. Daarnaast kun je ook een teentje knoflook in de mollengang neerleggen!
Zodra de mollen uit uw tuin zijn verdreven, is het tijd om de molshopen te verwijderen. Dit doet u door de molshopen en gangen te vullen met aarde.Vervolgens dient u dit goed aan te stampen met bijvoorbeeld de achterkant van een schop.
Mollen houden niet van de geur van azijn en zullen hierdoor snel wegvluchten. Azijn is daarom een goede optie als je op zoek bent naar een manier om de mol uit je tuin te verjagen. Maak een oplossing van azijn en water met een verhouding van ongeveer 50/50 en spray dit over het gebied waar de mol actief is.
Strooi uien of knoflooksnippers in de gangen.Door de stank worden de mollen verjaagd. Stop een in terpentijn, ammonia of petroleum gedrenkte doek in de mollengang. Plant keizerskronen (Fritillaria imperialis) in groepjes om de 8 m.
Mollen doorlopen vaak op gezette tijdstippen en met tussenpozen van gemiddeld 5 uur door hun gangen op zoek naar voedsel. De momenten waarop hij actief is, is vroeg in de ochtend, rond het middaguur en aan het begin van de avond.
Mollen hebben een hekel aan bepaalde geuren zoals de geur van Keizerskroon (Fritillaria imperialis) en Kruisbladwolfsmelk (Euphorbia lathyris). Het beste koop je een commercieel verkrijgbare geurstof. Dit zijn meestal granulaten op natuurlijke basis. Ze werken langdurig en de mollen hebben een hekel aan de geur.
Mollen leveren een belangrijke bijdrage aan het ecosysteem en de bodemvruchtbaarheid, door gangen te graven waardoor water en zuurstof tot diep in de aarde kunnen doordringen. Omdat ze larven eten die graswortels vernietigen, zijn ze (op de molshopen na) ook goed voor het gazon.
Dit zoeken naar een nieuw territorium gebeurt meestal bovengronds. Mollen zijn geslachtsrijp na 11 maanden. De mol wordt normaliter ongeveer 3 jaar oud, maar kan de 7 jaar halen.
Om mollen te vangen kunt u een klem gebruiken. Een mollenklem is een metalen voorwerp dat onder spanning in een mollengang kan worden geplaatst. Het principe achter de klem is dat de mol de klem laat dichtslaan door over een pal te bewegen. Daardoor berooft de mol zichzelf van het leven.
Mollen zijn in principe niet gevaarlijk, maar kunnen met hun scherpe tanden flink bijten. Omdat mollen geen schone dieren zijn kan hun beet nare infecties veroorzaken. Gelukkig zijn er ongediertebestrijders die zich gespecialiseerd hebben in het opsporen en bestrijden van mollen.
Mollen eten voornamelijk regenwormen. Deze wormen zijn rijk aan eiwitten en bevatten ongeveer 80% water. Hierdoor hoeft de mol bijna niet te drinken. Bij gebrek aan regenwormen of 's nachts komt de mol wel eens boven de grond om ander voedsel te zoeken, zoals slakken en soms zelfs muizen.
Mollen bestrijden met carbid/gas
Ze leggen stukjes carbid in mollengangen en gieten er water op. Hierdoor ontstaat een stinkend gas: ethyn. Dit gas verspreidt zich door de gangen en de nare geur verjaagt de mollen.
Schrik mollen af met harde geluiden: Mollen houden niet van harde geluiden. Een grasmaaier die veel lawaai maakt, vind jij niet fijn, maar het goede nieuws is dat een mol dat ook niet vindt. Het irritante geluid zorgt ervoor dat mollen op afstand blijven. Maai je gras dus regelmatig met een elektrische grasmaaier.
De mol graaft diepe en ondiepe gangen tot 1 meter diep, waarvan de totale lengte 60 meter kan bedragen. De gangen worden ook wel tunnels genoemd. Bij het graven ontstaan de bekende molshopen; hopen zand.
Onder de grond is een mol veilig en heeft het dier geen natuurlijke vijanden. Bovengronds zijn deze er wel: vossen, uilen en reigers zijn maar een paar van de vele dieren die hem wel als avondmaaltijd willen. Daarom komt een mol niet vaak aan de oppervlakte. Maar zelfs mollen moeten zo nu en dan even naar boven.
Mollen jagen ondergronds op regenwormen en andere bodemdiertjes. Aan het begin van de winter vluchten de wormen voor de kou dieper de grond in en de mol graaft er achteraan, een verdiepinkje lager dus. Dieper graven van nieuwe gangen levert grond op die ze kwijt moeten.
De mol gaat niet in winterslaap. Als het vriest kruipen de regenwormen en dus ook de mol wat dieper onder de grond, tot waar de grond niet meer bevroren is. Mollen hebben een territorium en daar worden andere mollen uit weggejaagd.
Mollen staan er ook om bekend dat ze een hekel hebben aan bepaalde geuren. De keizerskroon of de kruisbladwolfsmelk zijn planten die beiden wel een meter hoog worden. Plant deze planten op strategische plekken in je tuin. De geur van deze planten schrikt mollen af en ze gaan dan snel op zoek naar ander territorium.
Kruisbladwolfsmelk wordt daarom ook wel eens mollenkruid genoemd. De wortels van deze plant geven een hele sterke geur af waar mollen een afkeer van hebben. Pas wel op met deze plant want, net zoals bijna alle wolfsmelksoorten, is het melksap van deze plant giftig. Ook keizerskroon is een goede plant tegen mollen.
Een kleine tuin zal dus meestal maar plaats bieden aan één mol. Omdat die mol zijn eigen territorium heeft, is het verwijderen van je bodemgast vaak zinloos. Het enige wat je doet is een thuis aanbieden aan een nieuw exemplaar.
Een mol hoeft overigens niet bang te zijn voor water: hij kan niet alleen goed graven maar ook goed zwemmen en klimmen. Een mol leeft van de insectenlarven en wormen die hij tijdens het graven tegenkomt.
Ook voor het bewegen in een nauwe gang zijn slimme aanpassingen nodig. Verplaatsen doet de mol zich dankzij tot graafhanden omgevormde voorpoten, waarmee hij zich met 12 tot 15 meter per uur door de bodem weet te graven.
Huisdieren zoals katten en honden staan erom bekend dat ze mollen opgraven of doden als deze zich aan de oppervlakte bevinden.