Er zijn verschillende oorzaken voor hartritmestoornissen. Ze kunnen ontstaan door ouderdom, een hoge bloeddruk, een andere hartziekte, een operatie of door het eten of drinken van bepaalde producten. Soms kan de arts geen directe oorzaak vinden. Hartritmestoornissen komen vaker voor op oudere leeftijd.
Hartritmestoornis waarbij het hart op hol slaat en zeer onregelmatig begint te kloppen. Zonder de correcte behandeling is er een verhoogde kans op hartfalen en is het risico op een trombose of beroerte door de vorming van bloedklonters vijf keer zo groot.
Deze laatste is de meest gevreesde verwikkeling van VKF aangezien die levensbedreigend kan zijn, kan leiden tot een eventuele verlamming en/of uitval van de spraak tot gevolg kan hebben.
Pijn of druk op de borst en benauwdheid.Kortademigheid, hyperventilatie.Angst of gejaagdheid.Duizeligheid, een licht gevoel in het hoofd.
De duur van het boezemfibrilleren
Hierbij is de ritmestoornis aanhoudend en kan alleen worden opgeheven door medicatie en/of cardioversie. Langdurig persisterend boezemfibrilleren, het boezemfibrilleren kan een jaar duren, maar het is nog mogelijk om het sinusritme te herstellen.
Atriumfibrilleren gaat in meer dan de helft van de gevallen vanzelf over, vaak binnen twee dagen. Bij een derde van de mensen duurt atriumfibrilleren langer dan twee dagen of komt het steeds terug. Het bloed in het hart kan daardoor wat trager gaan stromen.
Ritmestoornissen kunnen ontstaan in de boezems en de kamers van het hart. Stoornissen in de hartkamers kunnen levensgevaarlijk zijn, dus die moet je op tijd opsporen. Ritmestoornissen in de boezems zijn meestal onschuldig. Maar ze kunnen op den duur wel tot hartfalen leiden.
Verbeter je ademhaling. Als je last van hartkloppingen hebt, haal je vaak veel te snel adem en is er sprake van hyperventilatie. Om meer controle te krijgen over die ademhaling is biofeedback of hartcoherentie training een praktische manier om controle te krijgen over je hartklachten.
Meer over hartritmestoornissen
Bij een te snel hartritme loopt uw hartslag in rust op tot meer dan 100 slagen per minuut. Het hart kan dan soms niet meer voldoende bloed rondpompen. Daardoor krijgen de organen, zoals hersenen, nieren, lever en de hartspier zelf te weinig zuurstof. Medische hulp is dan noodzakelijk.
Ventrikelfibrilleren of kamerfibrilleren is een ernstige hartritmestoornis. De hartkamers worden snel en chaotisch geprikkeld. Hierdoor trekken ze niet meer samen. Er wordt geen bloed meer rondgepompt en er ontstaat een hartstilstand.
In deze categorie kunnen patiënten VKFepisodes hebben die tot 7 dagen kunnen duren, maar de meeste episodes eindigen spontaan binnen de 24 uur. Duren de episodes van VKF langer dan 7 dagen, dan is er sprake van persisterende VKF. In dit geval is de kans heel klein dat de ritmestoornis spontaan overgaat naar sinusritme.
Patiënten die een behandeling met ablatie voor boezemfibrilleren hebben ondergaan, moeten gewoonlijk het eerste jaar elke drie maanden voor controle terugkomen, en daarna gedurende ten minste twee jaar elk half jaar.
Een ablatie is een behandeling die we toepassen bij ernstige hartritmestoornissen, wanneer medicijnen niet voldoende werken. Met een speciale katheter verhitten of bevriezen we (cryo-ablatie) het stukje hartweefsel dat hartritmestoornissen veroorzaakt. Hierdoor schakelen we de hartritmestoornissen als het ware uit.
Symptomen. Klachten die veel voorkomen bij een hartritmestoornis zijn hartkloppingen, hartoverslagen, een pijnlijk of drukkend gevoel op de borst, zweten, misselijkheid, een licht gevoel in het hoofd, of een een onprettig, angstig of benauwend gevoel.
Gebruik van bepaalde stoffen zoals tabak, alcohol en drugs. Soms is er iets mis met de vorming van de elektrische prikkels of de geleiding van die prikkels, maar kan er geen directe oorzaak van de hartritmestoornis worden vastgesteld. Boezemfibrilleren hangt sterk samen met ouderdom.
Boezemfibrilleren is een hartritmestoornis. De hartslag is onregelmatig en vaak te snel of soms juist te langzaam. Deze aandoening is niet gevaarlijk, maar moet vaak wel behandeld worden om schade aan het hart te voorkomen.
De calciumblokkers verapamil en diltiazem regelen de hartslag en heffen verschillende stoornissen in het hartritme op. Hierdoor wordt de hartslag langzamer. Voorbeelden zijn diltiazem en verapamil.
Een ECV is een veilige manier om het normale hartritme (sinusritme) te herstellen bij patiënten met een hartritmestoornis. Met een defibrillator geeft de arts een elektrische schok aan het hart, om deze als het ware opnieuw op te starten of te 'resetten'.
Vette vis is rijk aan gezonde onverzadigde vetten en vetzuren als omega-3. Dat laatste helpt hartritmestoornissen en aderverkalking te voorkomen, waardoor het risico op een hartinfarct verkleint. Vette vissen zijn bijvoorbeeld zalm, makreel, paling, sardines en haring.
Ventrikelfibrillatie (VF)
VF of ventrikelfibrillatie is een abnormaal ritme dat ontstaat door een totale elektrische chaos in de hartkamers. De pompfunctie van het hart wordt volledig verstoord en de bloedcirculatie valt stil, wat levensbedreigend is. VF veroorzaakt altijd bewustzijnsverlies.
Uit onderzoek is gebleken dat een Mediterraan dieet met een hoge consumptie van groenten, fruit, granen, olijfolie en een gemiddelde inname van rode wijn kan leiden tot een verlaagd risico op het krijgen van boezemfibrilleren.
Bij kamerfibrilleren pompt uw hart geen bloed meer rond en kan er een hartstilstand ontstaan. Kamerfibrilleren komt minder vaak voor dan de hartritmestoornis boezemfibrilleren en gaat bijna altijd samen met andere hartproblemen.