Prudentia staat voor verstandigheid (Klugheit), praktische levenswijsheid, zedelijk beleid en voorzichtigheid.
Voorzichtigheid, rechtvaardigheid, sterkte en matigheid worden de kardinale deugden genoemd, omdat zij een scharnierfunctie vervullen.
Griekse filosofie
In de Klassieke oudheid pleitte onder andere de Griekse filosoof Aristoteles voor deugden Prudentia (Voorzichtigheid – verstandigheid – wijsheid), Iustitia (Rechtvaardigheid – rechtschapenheid), Fortitudo (Moed – sterkte) en Temperantia (Gematigdheid – matigheid – zelfbeheersing).
Het is Prudentia, personificatie van prudentie, de moeder van alle deugden en een van de vier kardinale deugden die al in de oudheid werden geroemd. Prudentia is een actieve deugd. Er zit omzichtigheid en wijsheid in besloten, maar heeft ook met timing te maken, met inschatting van situaties en oordeelsvermogen.
In onze traditie worden geloof, hoop en liefde de 'goddelijke of theologale deugden' genoemd. Anders dan bijvoorbeeld de rechtvaardigheid of de matigheid zijn het inderdaad deugden die gericht zijn op God.
In deze cursus verkennen we de betekenis van de zogenaamde 'zeven deugden' (matigheid, moed, verstandigheid, rechtvaardigheid, geloof, hoop en liefde) en 'zeven hoofdzonden' (jaloezie, hoogmoed, onmatigheid, hebzucht, wellust, woede, luiheid), zoals die in de klassieke Oudheid en in de christelijke traditie zijn ...
De deugd die in deze les centraal staan is respect. Vormen van respect De deugd respect is verwant met tolerantie, maar is niet hetzelfde. Tolerantie gaat vooral om het toestaan van andere opvattingen en leefwijzen. Bij respect gaat het om erkenning en waardering van de ander als mens.
De deugden: geloof, hoop, liefde, voorzichtigheid, rechtvaardigheid, standvastigheid en matigheid. De eerste drie worden de goddelijke, de laatste vier de kardinale deugden genoemd. Geloof, hoop en liefde worden voorgesteld door het kruis, het anker en het hart.
` iets dat goed is in zedelijk opzicht. goede eigenschap vb: vriendelijkheid is zijn grootste deugd het doet me deugd [ik vind het fijn] lieve deugd!
Ira (woede - toorn - wraak - gramschap - chagrijn) Acedia (gemakzucht - traagheid - luiheid - vadsigheid - gebrek aan voortvarendheid c.q. ijver), afkomstig van het Griekse "ἀκηδία"
'. Met normen overtuig je jezelf, met waarden overtuig je een ander. De deugden zijn geschikt om een persoon te waarderen, maar geven vaak geen concrete aanwijzingen voor gedrag. Met deugden beoordelen we de persoon, maar niet het gedrag.
Deugden zijn positieve grondhoudingen waarover een bepaald persoon beschikt en van waaruit hij of zij een ethisch leven kan leiden. Enkele voorbeelden van deugden zijn: rechtvaardigheid, moed, matigheid, voorzichtigheid, geduld, eerlijkheid, creativiteit, humor, loyaliteit, enzovoort.
De vier kardinale deugden zijn moed, gematigdheid, verstandigheid en rechtvaardigheid.
de ergste zonde: het dienen van andere goden of andere zaken (shirk) en het ongeloof in God (kufr), waarvoor geen vergeving zou bestaan. Indien God het vergeeft, zal het verblijf in de hel voor lange tijd zijn. de daarop volgende zonden zijn gericht tegen het leven, zoals moord en overspel.
Paus Gregorius de Grote (590-604) onderscheidde zeven hoofdondeugden: hoogmoed, hebzucht, jaloezie, woede, wellust, gulzigheid en traagheid. Die worden vaak 'hoofdzonden' genoemd. Maar een ondeugd is iets anders dan een zonde.
Het woord zonde kent verschillende Hebreeuwse begrippen: Cheet, chattaat. Dit werkwoord betekent 'de weg missen'. Het houdt in dat er iets verkeerds tegen iemand of God wordt gedaan.
Imaam Ah'med leverde over dat 'Abdoellaah ibn 'Amr (moge Allah tevreden over hem zijn) zei dat de profeet (salallaahoe 'alayhie wa sellem) gezegd heeft (Nederlandstalige interpretatie): “De grootste zonden zijn: het aanbidden van anderen naast Allah, het ongehoorzaam zijn tegenover de ouders – of het nemen van een ...
2: Jaloezie
“Ze is wellicht de zonde die het duidelijkst het destructieve, schadelijke karakter van de zonde laat zien.” “Meestal houdt jaloezie in dat ik iets in iemand anders zie, wat ik niet bezit, maar wel graag wil hebben, en dat ik het die persoon kwalijk neem dat hij of zij het wel heeft.
God heeft ons namelijk vergeven doordat Jezus voor onze zonden gestorven is. Alle fouten, ook degene waarvan je jezelf misschien nog niet hebt vergeven, wil Hij vergeven. Vergeven betekent in feite dat het je niet meer kwalijk wordt genomen. Naast dat God alles kan vergeven, kan Hij het ook vergeten.
De deugdenethiek heeft als centrale vraag: hoe word ik gelukkig, of, zoals Aristoteles het stelt: hoe bereik ik het 'goede leven' – Eudaimonia. Dit goede leven bereik je door het ontwikkelen van je karakter, door het ontwikkelen van deugden (karaktereigenschappen).
eerlijk (bn) : betrouwbaar, deugdzaam, eerzaam, ongedwongen, open, openhartig, oprecht, rechtdoorzee, rechtschapen, rechtvaardig, trouwhartig. braaf (bn) : deugdzaam, eerbaar, eerlijk, eerzaam, fatsoenlijk, goed, keurig, oppassend, rechtgeaard, rechtschapen, welgeaard, welgemanierd.