Mensen met CP gebruiken hun reservecapaciteit al en hebben dus minder energie over. Dat kan leiden tot bijvoorbeeld toename van pijnklachten. Mensen met CP hebben al bepaalde kwetsbaarheden om pijn te krijgen. Bijvoorbeeld rug- of heupklachten, slijtage van gewrichten of overbelastingklachten zoals peesontstekingen.
De klachten van mensen met CP kunnen sterk verschillen in ernst en soort. Het bewegen kan verminderd zijn, waarbij soms stijfheid (spasticiteit) voor kan komen. Ook kunt u soms last hebben van teveel bewegingen (dyskinesie) of moeite hebben met het sturen van armen of benen (ataxie).
De hersenschade zorgen voor problemen in het bewegen. Niet alleen van armen en benen, maar ook mondmotoriek kan een probleem zijn waardoor spraak kan achterblijven. Daarnaast kan ook de verwerking van informatie trager verlopen. De problemen en de ernst ervan kunnen enorm verschillen tussen kinderen.
Cerebrale parese is niet te genezen. De meeste mensen met cerebrale parese hebben een normale levensverwachting. Vaak nemen hun klachten echter al voor hun 40ste toe. Deze klachten kunnen van grote invloed zijn op het dagelijks leven.
Het hersenletsel dat door cerebrale parese wordt veroorzaakt, verandert niet en de symptomen worden meestal niet ernstiger naarmate het kind ouder wordt. Het korter of stijver worden van de spieren kan echter erger worden als dit niet wordt behandeld.
Naast de bewegingsproblemen zijn er soms ook nog andere symptomen: Moeite hebben met eten, praten, zien en horen. Moeilijk kunnen leren. Een verstandelijke beperking.
Wat is cerebrale parese? Cerebrale parese is een brede aanduiding die wordt gebruikt om de effecten op de ontwikkeling van motorische vaardigheden te beschrijven, veroorzaakt door niet progressief letsel aan de zich ontwikkelende hersenen.
Cerebrale parese (CP) is een houding- en bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door beschadiging van de hersenen. Die beschadiging ontstaat tijdens de zwangerschap, tijdens de geboorte door bijvoorbeeld zuurstofgebrek, of door een trauma in het eerste levensjaar.
Spasticiteit is een vorm van spastische cerebrale parese. Spasticiteit komt vaak voor bij cerebrale parese (CP): 70-80% heeft de spastische vorm van CP, ook wel spastische parese genoemd. Bij spasmes voelen de spieren stijf en strak aan. De bewegingsfunctie van de aangetaste ledematen is vaak slecht.
Cerebraal betekent van de hersenen.
Is CP erfelijk? Meer en meer blijkt uit onderzoek dat een erfelijke component een kleine rol speelt bij het ontstaan van CP. Het is echter van belang om te benadrukken dat de kans op CP klein blijft. De kans op een kind met CP is wat groter als er in je directe familie – ouders, broer, zus, neef of nicht – CP voorkomt.
CP Nederland vertegenwoordigt ruim 18.000 personen in Nederland met cerebrale parese. CP Nederland ondersteunt mensen met cerebrale parese en ouders van kinderen met CP om het meeste uit hun leven met een handicap te halen. Bovendien biedt zij herkenning en informatie en stimuleert zij onderzoek.
Niveaus. Er is een classificiatiesysteem voor de grof motorische functionele mogelijkheden van het kind om het zich te verplaatsen. Dit heet het Grof Motorisch Functionerings Classificatie Systeem (GMFCS). De GMFCS heeft 5 klassen, van I (minst aangedaan) tot V (meest aangedaan).
Een verlamming of spasme is het resultaat van het uitvallen van (delen van) het motorische zenuwstelsel. Hierbij maakt men onderscheid tussen paralyse (volledige (slappe) verlammingen) en parese (een gedeeltelijk verlies van kracht).
Bij spasticiteit zijn bepaalde spieren overactief. Hierdoor ontstaan strakgespannen, stijve spieren en onwillekeurige samentrekkingen (spasmen). De oorzaak is een beschadiging van de hersenen of het ruggenmerg.
Hemiplegie of hemiparese is een van de meest voorkomende gevolgen van een CVA: JUIST. Na een CVA kunnen de beschadigde hersenen geen signalen meer sturen naar de spieren. Het gevolg is de verlamming van een of meerdere lichaamsdelen aan één kant van het lichaam (arm en/of been en/of gezicht). Dat noemen we hemiplegie.
Tamar heeft een lichte variant. Ze noemen dat CP Light. Dat betekent dat ze veel dingen kan die kinderen zonder CP ook kunnen. Sommige dingen gaan in een wat lager tempo, vooral de taken met de fijne motoriek.” Tamar: 'Ja, ik kan gelukkig best veel, er zijn ook kinderen die in een rolstoel zitten.
De term 'cerebellaire ataxie' staat voor neurologische coördinatiestoornissen (ataxie), veroorzaakt door ziektes van de kleine hersenen (het cerebellum). De kleine hersenen bevinden zich achter in het hoofd, op de overgang van de grote hersenen naar de hersenstam.
Het kan zijn dat je spasticiteit hebt aan één zijde (unilateraal, hemiparese) van je lichaam of aan beide zijden (bilateraal, diplegie of tetraparese). In het eerste geval kun je bijvoorbeeld je rechterarm en -been minder goed gebruiken. Bij een diplegie kun je vooral je beide benen niet goed bewegen.
Dyskinetische Cerebrale Parese
Dit type bewegingsstoornis komt bij kinderen in ongeveer 6% van de gevallen voor. Bij deze stoornis maak je onwillekeurige bewegingen. Er zijn twee vormen van dyskinetische CP. Bij de eerste vorm, hyperkinetische CP, maak je ogenschijnlijk doelloze en oncontroleerbare bewegingen.
Praten, het vinden van de juiste woorden, begrijpen, lezen, schrijven en gebaren maken zijn onderdelen van ons taalgebruik. Wanneer als gevolg van hersenletsel een of meer onderdelen van het taalgebruik niet meer goed functioneren, heet dat afasie.
Wat is hersenverlamming (CP)?
Hersenverlamming of CP (cerebral palsy) is een neurologische aandoening die ontstaat door een niet-progressief hersenletsel tijdens de zwangerschap en/of in de eerste levensjaren, terwijl de hersenen en het ruggenmerg nog in volle ontwikkeling zijn.
Spasmen zijn spiersamentrekkingen waardoor er een beweging ontstaat die je zelf meestal niet kan onderbreken. Je arm of been schiet bijvoorbeeld ineens uit. Denk aan kramp in je been. Vaak is er al een hoge spierspanning in rust.
Een vertraagde maagontlediging is het gevolg van een storing in de bewegingen van de maag. De maagspier trekt te weinig of te onregelmatig samen. Voedsel blijft langer dan normaal in de maag doordat de maag niet regelmatig geleegd wordt.