Oranjevlezige rassen zijn meer vatbaar dan de witvlezige soorten. Er zijn een aantal rassen die minder vatbaar zijn voor de krulziekte zoals Avalon pride, Benedicte, Red Haven, Revita, Reine de Vergers en wilde perziken zoals Saturne en Honey. Helemaal resistent zijn ze echter niet.
Bij perzikkrulziekte, kortweg krulziekte, gaat het om een schimmelziekteverwekker. Al snel na het uitlopen in april krullen de bladeren, verdikken zich en raken misvormd. Op die plekken heeft de schimmel het blad al doorwoekerd. Dat verkleurt roodachtig of lichtgroen tot witachtig.
De meest aanbevolen rassen zijn 'Avalon Pride', 'Benedicte' en 'Revita' omdat ze weinig of niet vatbaar zijn voor de krulziekte. De eetkwaliteit is ook veel beter dan de andere rassen. PREVENTIE VAN KRULZIEKTE. Luchtig gesnoeide perzikbomen zijn minder vatbaar voor krulziekte en hergroeien beter.
De pruimenonderstam St.Julien-A wordt in Nederland hiervoor het meest gebruik. Deze onderstam geeft aan de boom een tamelijk sterke groeikracht. Ook kunnen zaailing-perziken als onderstam worden gebruikt.
Perzikboom, afkomstig uit warme klimaten, geeft de voorkeur aan goed doorlatende grond en matig water, vooral tijdens het groeiseizoen. Pas op dat je niet te veel water geeft, want dat kan leiden tot wortelrot. Geef alleen water als de bovenste centimeter grond droog is.
Gebruik een natuurvriendelijk middel tegen krulziekte bij perziken. Behandel je perzikboom vanaf begin februari bij het uitlopen van de knoppen tot eind juni om de 2 weken met Oenosan. Hiermee verhard je de bladeren van binnen uit waardoor schimmels minder kans krijgen om binnen te dringen.
De krulziekte is een schimmelziekte. Het komt voor bij perzik-, nectarine- en soms zelfs bij amandelbomen. Deze ziekte kent ook de naam Taphrina deformans. Het is een veel voorkomende ziekte bij deze vruchtsoorten.
Verschillen. Er zijn veel overeenkomsten tussen de 2 fruitsoorten, maar er zijn ook verschillen. Zo is de schil van de perzik iets zachter en hariger dan die van de nectarine, en daardoor ook iets kwetsbaarder. Het gen dat de structuur van de schil bepaalt is bij de perzik dominant en bij de nectarine recessief.
Nectarines zijn van nature echte zuidvruchten, maar de nectarinebomen kunnen - op een warme plek - ook in Nederland goed groeien, mits er sprake is van goede grond (niet op zandgrond bijvoorbeeld).
Het is niet gebruikelijk om een perzik of nectarine uit pit op te kweken, maar het kan wel. Afgevallen perzikken die blijven liggen, zorgen soms voor nieuwe perzikboompjes.
De krulziekte kan alleen preventief worden voorkomen. Het is belangrijk om de aangetaste delen direct te verwijderen (niet op de composthoop gooien) en vanaf het vroege voorjaar de vruchtboom te behandelen. Liefst nog voor het open gaan van de knoppen.
Rijpe nectarines smaken net zo zoet als een perzik. Door de voordelen van de gladde huid en de verminderde kwetsbaarheid neemt de nectarine langzaam maar zeker de plaats in van de perzik bij vele mensen.
Fruitbomen die normaal geen snoei nodig hebben zijn abrikozen, pruimen en walnoten. Het beste is met houtig kleinfruit zoals trosbessen, kruisbessen, frambozen, bramen en taybessen te starten. De snoei is eenvoudig uit te voeren en de bessenproductie start zeer vroeg.
Krijgt de plant te weinig water? De plant kan zijn bladeren bewust opkrullen om zo min mogelijk water te laten verdampen. De kans is dus groot dat-ie te weinig water krijgt en om te overleven z'n bladeren laat krullen. Steek daarom een vinger in de potgrond, zo diep mogelijk.
Bladeren krullen op
De oorzaak is meestal een watertekort, maar de plant kan ook een verkeerde standplaats hebben. De kamerplant kan meer warmte en licht nodig hebben als deze op een te koude en tochtige plek staat.
Krullen zijn vaak droog en hebben extra voeding nodig, met name proteïne. Dit stofje zorgt voor de elasticiteit in je haar, waardoor je krullen hun veerkracht krijgen. Haar bestaat voor een groot deel uit proteïne. Bij gebrek aan proteïne, zal het haar breekbaar worden en zullen de krullen hun definitie verliezen.
De 'Nectarine' is zelfbestuivend, dus je hebt geen tweede boom nodig om vruchten te krijgen. De nectarineboom groeit goed op de meeste gronden. Plant de nectarineboom op een plek in de volle zon met beschutting. De nectarineboom is gemakkelijk in onderhoud.
De nectarineboom behoort, net als de perzikboom, tot de Prunus persica familie. Nectarinebomen hebben we in verschillende soorten en maten. De maximale groeihoogte ligt op ongeveer 300 cm, deze bomen zijn dus ook zeer geschikt voor kleinere tuinen!
Geen zin om een week te wachten totdat die keiharde peer, kiwi of nectarine eetbaar is? Stop hem dan met een banaan in een zak, en binnen twee dagen is hij heerlijk zoet en sappig. Het is een bekende tip uit grootmoeders keuken.
Eén nectarine zorgt zelfs voor 1/5de van de dagelijks aanbevolen hoeveelheid vitamine A. Ook bevatten nectarines veel vitamine C en luteïne. Vitamine C is een belangrijke antioxidant. Het helpt daarom je lichaam beschermen tegen vrije radicalen.
De nectarine of nectarijn (Prunus persica nucipersica) is een mutant van de perzik (Prunus persica) met een gladde en glanzende schil. Behoudens de schil, bestaat er geen wezenlijk verschil tussen perziken en nectarines. Een nectarine is dus geen kruising tussen een perzik en een pruim, zoals soms wordt verondersteld.
Beide bevatten vitamine A en vitamine C, maar wel in zeer verschillende hoeveelheden. Zo bevatten nectarines een fractie van de hoeveelheid vitamine C die je in perziken vindt. Nectarines leveren op hun beurt weer ruim twee keer zoveel vitamine A in vergelijking met perziken.
Aantasting ontstaat in het vroege voorjaar gedurende de periode dat de knoppen uitlopen en de boom bloeit. De ziekte wordt veroorzaakt door een schimmel die behoort tot de zakjeszwammen. Perzik-krulziekte is een zogenaamde hogere schimmel die in dit geval in het blad leeft en geen vruchtlichaam vormt.
Krulziekte is een schimmelziekte op het blad die vaak voorkomt bij kersen, perziken, abrikozen, pruimen en nectarines. Krulziekte herken je aan het blad dat samentrekt en dikker wordt. Deze gaan na enige tijd opkrullen en zullen in een later stadium rood worden. Uiteindelijk wordt het blad wit en valt het af.
De witte vlekjes of meel-achtige laag over de bladeren heet Meeldauw. Het is een schimmelsoort dat vooral bij warm vochtig weer zich op zijn gemak voelt en alle soorten fruitbomen kan aantasten. Meeldauw kan resulteren in het krullen en verdrogen van bladeren en het afsterven van vruchten en takken.