Het ruggenmerg (medulla spinalis) is een onderdeel van het centrale zenuwstelsel en bestaat uit witte en grijze stof. De witte stof bestaat uit zenuwbundels en zenuwcellen waarmee de hersenen het lichaam aansturen. De grijze stof kan zelf de bewegingen aansturen.
Om het ruggenmerg liggen drie beschermende lagen. De buitenste laag heet dura mater en is erg sterk. De volgende laag, de arachnoidea lijkt op een spinnenweb en is een strak ingepakte laag. De pia mater is erg dun en zorgt voor een waterdichte laag waardoor de hersenvloeistof vastgehouden wordt.
Een dwarslaesie is een verbroken verbinding tussen zenuwcellen in de hersenen en het ruggenmerg. Dergelijke beschadigingen herstellen niet vanzelf. Patiënten met ruggenmergletsel worden permanent invalide; zij raken verlamd, met als gevolg verlies van seksueel functioneren en controle over de blaas.
Naast de wervellichamen kunnen het ruggenmerg, tussenwervelschijven, zenuwen, facetgewrichten, pezen, en spieren rondom de rug nauwkeurig in beeld worden gebracht. Deze beelden worden direct na afloop van de rugscan door de radioloog bestudeerd waarna ze met je worden besproken aan de hand van een beeldpresentatie.
Een MRI-scan geeft een veel 'scherpere' afbeelding dan een CT-scan. Vooral de aantasting of beknelling van bepaalde zenuwen kan soms met een MRI goed in beeld worden gebracht.
Na dagen of weken begint de zwelling af te nemen en kunnen mensen weer wat functies en herstel van een ruggenmergletsel terugkrijgen. Bij veel ruggenmergletsel, vooral onvolledige, kan het individu nog tot 18 maanden na het letsel wat functies terugkrijgen.
Als u uw lichaam weer rustig gaat belasten en bewegen, is dit goed voor de wondgenezing. De totale wondgenezing duurt zo'n zes weken.Het herstel van het zenuwweefsel kan veel langer duren (tot enige maanden). Rugklachten kunnen ook na de operatie blijven bestaan, want daarop heeft de operatie geen invloed.
Myelopathie bij bacteriële meningitis: zeer zeldzaam maar gevaarlijk. Bacteriële meningitis is een levensbedreigende ontsteking van de hersenvliezen en hersenen met een hoge mortaliteit en morbiditeit. Myelopathie is een complicatie die in zeer zeldzame gevallen optreedt bij patiënten met bacteriële meningitis.
Transverse myelitis is een ontsteking van beide kanten van een deel van het ruggenmerg. Deze neurologische aandoening beschadigt vaak het isolerende materiaal dat de zenuwcelvezels bedekt (myeline). Transverse myelitis onderbreekt de berichten die de zenuwen van het ruggenmerg door het lichaam sturen.
Een wervelbreuk geeft pijn.De pijn is het ergst bij bewegen. Bijvoorbeeld als u gaat staan of lopen of als u opstaat van uw bed of van een stoel. De meeste pijn zit aan de kant van de rug en straalt uit naar boven en beneden, rond de gebroken of ingezakte wervel.
De klachten kunnen zijn: plotselinge zwakte in de benen, gevoelsstoornissen en verstoring van de blaas of de darmen. Het is onbekend hoe myelitis transversa ontstaat na vaccinatie. Myelitis transversa kan ook ontstaan na en COVID-19 infectie.
Een synaps is het punt waarop twee neuronen met elkaar communiceren. Synapsen brengen over het algemeen signalen van het axon van het ene neuron over naar de dendriet van een ander neuron.
Een stenose komt vooral voor bij oudere mensen die van nature al een nauw wervelkanaal hebben. Als uw rug langdurig op dezelfde manier is belast, kan dit invloed hebben op het ontstaan van stenose.Maar ook osteoporose, een hernia, een cyste of een tumor kunnen stenose veroorzaken.
U heeft een ruggenmergaandoening als uw ruggenmerg is beschadigd. Dit kan bijvoorbeeld door een ongeval of door een andere aandoening komen. Symptomen van ruggenmergaandoeningen zijn gevoelloosheid, zwakte, verlies van zintuiglijke waarneming, verlies van darm- en blaascontrole, verlamming en rugpijn.
Afhankelijk van hoe en waar uw wervelkolom is beschadigd, kan ruggenmergletsel verschillende ernstige, levenslange symptomen veroorzaken, waaronder verlamming (paraplegie of tetraplegie), parese, spasticiteit en pijn. Compleet letsel verlamt vaak een groot deel van het lichaam.
Door de beknelling kunnen signalen via de zenuw niet meer goed doorgegeven worden aan je lichaam. En dat geeft pijnklachten en ongemak. Je herkent een beknelde zenuw aan een verdoofd gevoel, een scherpe pijn, tintelingen, spierspasmen en verlies aan spierkracht.
Discopathie is het beste te behandelen met fysiotherapie. Daarmee maakt u de spiergroepen van uw romp en bovenbenen sterker. Ook is het belangrijk om advies te vragen over uw houding bij uw belangrijkste dagelijkse bezigheden. Denk hierbij aan advies over uw houding tijdens het zitten op kantoor.
Deze verwondingen worden vaak traumatisch hersenletsel of traumatisch ruggenmergletsel genoemd. Beschadigde zenuwcellen in het centrale zenuwstelsel regenereren doorgaans niet . Dit deel van het zenuwstelsel kan zich echter wel reorganiseren als reactie op een verwonding.
Het is ook algemeen aanvaard dat mensen met een incomplete dwarslaesie tot twee jaar na het letsel nog behoorlijk kunnen herstellen . In sommige gevallen kan het herstel langzamer gaan en langer duren, met name bij incomplete tetraplegici.
Bij een stabiele breuk is alleen het wervellichaam gebroken en is het ruggenmerg niet in gevaar. Bij een instabiele breuk is er wel kans dat het ruggenmerg beschadigd raakt of dat de breuk verder inzakt en daarmee de vorm van de wervelkolom verder verandert. Meestal zullen röntgenfoto's van de rug worden gemaakt.
Rugpijn is een algemeen symptoom voor vergevorderde alvleesklierkanker.
Een wervelinzakking is een botbreuk die vaak voorkomt bij mensen met botontkalking. Als een wervel inzakt, ontstaat er heftige pijn in je rug. Meestal wordt de pijn na een aantal weken weer minder. Soms voel je in het begin geen pijn en krijg je pas later klachten, of merk je alleen dat je kleiner bent geworden.
Wandelen met stenose is de meest laagdrempelige manier om het bewegen, zolang het geen lange afstanden zijn. Vermijd lange routes of lang staan. Ook lopen met kleinere pasjes geeft vaak minder pijn dan lopen met grote passen. Is de pijn hevig dan kan pijnmedicatie helpen de pijn te onderdrukken.