Kenmerken schooltrauma Een getraumatiseerd kind, dus ook een kind met 'small t'-trauma, kan de volgende verschijnselen vertonen: • nachtmerries; • slaapproblemen; • prikkelbaarheid; • woede-uitbarstingen; • zeer waakzaam zijn; • concentratie- en leerproblemen; • schrikachtig; • vermijdgedrag.
Opeens heel prikkelbaar zijn en in woede uitbarsten; gedragsproblemen hebben. Seksueel grensoverschrijdend gedrag laten zien. Moeite hebben met sociale contacten, ook in relatie met jou als onderwijsprofessional. Moeite hebben met autoriteit en veel aandacht vragen.
In de psychiatrie en psychologie wordt de term trauma gebruikt wanneer iemand na een schokkende gebeurtenis blijft steken in gevoelens van angst, woede of eenzaamheid. De gebeurtenis is in dat geval zo ongewoon, pijnlijk, schokkend of extreem dat het niet lukt om ermee om te gaan.
Mensen met jeugdtrauma meer last hebben van negatieve stemmingen, een laag zelfbeeld, gevoelens van schuld, onzekerheid, en angst en ze maken zich eerder zorgen dan anderen. Deze groep heeft een tot 2 keer grotere kans op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten, diabetes en overgewicht.”
Trauma kan alleen vastgesteld worden door een psychiater of daartoe bevoegde psycholoog.
Kenmerken schooltrauma
Een getraumatiseerd kind, dus ook een kind met 'small t'-trauma, kan de volgende verschijnselen vertonen: • nachtmerries; • slaapproblemen; • prikkelbaarheid; • woede-uitbarstingen; • zeer waakzaam zijn; • concentratie- en leerproblemen; • schrikachtig; • vermijdgedrag.
Een trauma herkennen
Je hebt last van sombere gevoelens en/of huilbuien en vaak ben je voortdurend gespannen. Een traumatische ervaring kan leiden tot het hebben van flashbacks van de gebeurtenis, herbelevingen van de gebeurtenis overdag of in je slaap.
Bij volwassenen kan een jeugdtrauma zich uiten in emotionele dysregulatie, flashbacks en opdringerige herinneringen, vermijdingsgedrag, hyperalertheid, moeite met het vertrouwen van anderen, een laag zelfbeeld en weinig eigenwaarde, relatieproblemen, middelenmisbruik en -verslaving en lichamelijke gezondheidsproblemen.
Therapievormen die effectief zijn bij het verwerken van een jeugdtrauma zijn onder meer gesprekstherapie (psychosociale therapie, Innerlijk kind-therapie, lichaamsgericht werken en ACT), schematherapie met imaginaire rescripting, EMDR-therapie of online EMDR-therapie.
Vrouwen hebben meer kans om PTSS te ontwikkelen dan mannen . Ongeveer 8 van de 100 vrouwen (of 8%) en 4 van de 100 mannen (of 4%) zullen op enig moment in hun leven PTSS krijgen. Dit komt deels door de soorten traumatische gebeurtenissen die vrouwen waarschijnlijker meemaken, zoals seksueel misbruik, vergeleken met mannen.
Complex trauma (type III) is een specifieke vorm van chronisch trauma. Dat komt voor als er verschillende traumatische gebeurtenissen zijn geweest die zijn begonnen toen een kind nog heel jong was en die veroorzaakt werden door volwassenen die voor het kind zouden moeten zorgen en het zouden moeten beschermen.
De tekenen van trauma bij een kind zijn onder andere obsessie met de dood of veiligheid en problemen met slapen, eten, aandacht en het reguleren van emoties . Kinderen die een trauma hebben meegemaakt, kunnen ook school gaan vermijden, vooral als hun trauma op school is gebeurd of verband houdt met school, zoals de dood van een klasgenoot.
Zo'n kind kan 'spacey', losgekoppeld, afstandelijk of niet in contact met de realiteit lijken . Complex getraumatiseerde kinderen vertonen vaker risicovol gedrag, zoals zelfbeschadiging, onveilige seksuele handelingen en buitensporig risicogedrag, zoals het besturen van een voertuig met hoge snelheid.
Traumatische gebeurtenissen zijn gebeurtenissen die jou of iemand in je omgeving blootstellen aan het risico van ernstige schade of de dood . Onze gebruikelijke manieren om ermee om te gaan worden overweldigd, waardoor we ons angstig en onveilig voelen. We kunnen getraumatiseerd raken door: eenmalige gebeurtenissen zoals een ongeluk, gewelddadige aanval of natuurramp.
De meest voorkomende oorzaken van jeugdtrauma's zijn: Ongelukken . Pesten/cyberpesten . Chaos of disfunctie in huis (zoals huiselijk geweld, ouder met een psychische aandoening, middelenmisbruik of opsluiting).
Hoe ouder trauma-overlevenden worden, hoe minder jaren ze nog hebben om te repareren, terug te winnen en te herstellen wat ze verloren hebben . De slijtage van lichamen en geesten door veroudering wordt verder beïnvloed en uitgebreid door langdurige angst, depressie en andere trauma-nawerkingen.
Wat zijn de 4 belangrijkste dingen die een trauma in de kindertijd diep beïnvloedt? Het ervaren van een traumatische gebeurtenis als kind heeft een negatieve impact op de mentale gezondheid, cognitieve functie, het vermogen om bevredigende relaties aan te gaan en het gevoel van eigenwaarde van een individu .
Verschillende gebeurtenissen kunnen traumatisch zijn voor een kind; Ruzies of geweld tussen ouders, (seksueel) mishandeld worden, ernstige ziekte, een ongeluk meemaken of gepest worden. Het kan zijn dat je kind gelijk na de gebeurtenis last heeft van nare gevoelens, maar ook dat hij dit pas later merkt.
Verdrongen jeugdtrauma kan een significante impact op je leven hebben, zelfs als je je niet bewust bent van het trauma . Als je denkt dat je jeugdtrauma hebt verdrongen, zijn hier enkele manieren waarop je verdrongen jeugdtrauma kunt verwerken en de reis naar genezing kunt beginnen.
Fases in verwerking
Je hebt eigenlijk weinig behoefte om met anderen over de gebeurtenis te praten. Je ontkent dat er iets is veranderd en wil de situatie niet onder ogen zien. Je probeert gedachten aan de gebeurtenis te negeren. Ook heb je minder interesse in de dingen die je normaal wel interesseren.
Wanneer je een trauma niet goed kunt verwerken, levert dit langdurig klachten op: er kan PTSS ontstaan. De klachten gaan dan niet vanzelf over. Traumatherapie kan je helpen om te herstellen van het trauma. Sommige mensen vinden het spannend of eng om in therapie te gaan voor PTSS.