Pollak is een beenvis, die tot de orde van de kabeljauwachtigen behoort en familie is van de kabeljauwen. Je treft de vis aan in Noorwegen, IJsland en de Faeröer tot in de Golf van Biskaje. Volwassen vissen hebben een lengte van 30-50 cm, maar pollak kan tot 1,3 meter lang worden.
Witte koolvis staat ook bekend als pollak en is voornamelijk beroemd geworden als visstick en soortgelijke krokante snacks, zo ook kibbeling. Ook wordt het verwerkt tot surimi. Grote exemplaren houden zich op bij scheepswrakken en olieplatforms. Het heeft een voorkeur voor een rotsachtige ondergrond.
Het vlees van Alaska Pollak is iets grijzer dan van kabeljauw, iets droger en iets vaster van structuur. De vis heeft een milde smaak en is één van de meest efficiënte eiwitbronnen. Alaska Pollak is één van de meest veelzijdige vissoorten en is bovendien een gezonde keuze want laag in calorieën, koolhydraten en vetten.
Vissend vanaf de boot boven een wrak kun je pollak vangen met onder meer verenpaternosters, deltavisjes, shads en pilkers. Daarbij vis je in een rechte lijn en mag je gerust flink wat tempo maken, want pollakken houden van kunstaas dat snel omhoog wordt gedraaid.
De Alaska koolvis is namelijk bijzonder vetarm en is dan ook een magere vissoort. Ook is de Alaska koolvis rijk aan hoogwaardige eiwitten, vitaminen, mineralen en sporenelementen zoals jodium. Deze vis bevat daarnaast ook nog eens waardevolle omega-3 vetzuren.
Dorade, inktvis, paling, poon, rog, blauwvintonijn, wijting en zeewolf zijn voorbeelden van vissen die nooit een goed idee zijn. De redenen kunnen uiteenlopend zijn: overbevissing, habitatvernietiging, vervuilende kweektechnieken, de kweek is niet duurzaam of de vis is met uitsterven bedreigd.
Roofvissen zoals zwaardvis, marlijn, snoekbaars, tonijn en haai zijn ook minder veilig. Dat komt doordat roofvissen aan het eind van de voedselketen zitten en andere dioxine houdende vissen eten. Deze vissen bevat vooral veel methylkwik. Tonijn bijvoorbeeld kunt u beter niet meer dan één keer per maand eten.
Om op kabeljauw te vissen heb je een sterke hengel met pilker nodig. De ideale lengte van een boothengel varieert van 2.10 meter tot 2.40 meter. We raden voor het kabeljauwvissen zo'n 250 tot 300 gram lood aan. Om hem te vangen moet je de interesse van de kabeljauw lokken.
De meest gebruikte vistechniek voor het vissen op koolvis is het gebruiken van kunstaas. Je kunt hier veel verschillende soorten in proberen. Kunstaas van zacht rubber zoals shads en wormen kunnen heel goed zijn en hebben het voordeel dat ze niet heel veel zeewier meepakken tijdens het binnenhalen van je aas.
Wanneer je de slip van de molen / reel goed gebruikt kun je verbazingwekkend grote vis met licht materiaal vangen. Dit is natuurlijk ook een kwestie van uitproberen. Als lichte hengel kun je bijvoorbeeld je zoetwater (roofvis) hengel meenemen. Let er wel op dat je in dat geval je hengel goed schoonmaakt.
Pangasius heeft de reputatie een ongezonde vis te zijn die veel zware metalen, bacteriën en antibioticaresten bevat. In 2012 controleerden wij de pangasius in de Belgische winkels onder meer op de aanwezigheid van zware metalen, pesticidenresiduen en sporen van antibiotica, en stelden weinig problemen vast.
Goede keuzes zijn bijvoorbeeld zalm, garnalen, ansjovis, krab, forel en haring. Deze bevatten weinig zware metalen. Eet vis zoals tonijn, zwaardvis en haai maximaal 1 keer per week anders krijg je snel te veel kwik binnen en dat is schadelijk voor je gezondheid.
Echte kibbeling wordt van oudsher van kabeljauw gemaakt. De stukjes worden door een beslag gehaald, gefrituurd en eventueel bestrooid met viskruiden. Kabeljauw is schaarser geworden en daardoor duurder. Daarom wordt in plaats van kabeljauw vaak de goedkopere vissoort Alaska-koolvis gebruik.
Ondanks dat veel mensen de voorkeur hebben voor kabeljauw, het 'zusje' van de koolvis, is er niets mis met de smaak van deze vis. Alleen het visvlees van de kabeljauw is iets witter. Toch eten we met z'n allen vaker dan we denken koolvis, omdat het veel wordt gebruikt in vriesverse visproducten en bijvoorbeeld surimi.
Heek, schelvis en wijting bijvoorbeeld zijn duurzame alternatieven voor kabeljauw.
Deze twee visjes worden wel eens met elkaar verward, zeker doordat het visvlees van de zwarte koolvis witter is dan dat van de witte koolvis of pollak, dat eerder grijsachtig is. De smaak is, net zoals die van kabeljauw, neutraal.
De koolvis is een zoutwatervis die voorkomt in het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan van de Barentszzee en Svalbard tot de Golf van Biskaje en rond IJsland.
Koolvis is een beenvis, die behoort tot de orde van de kabeljauwachtigen en familie is van de kabeljauwen. De soort leeft van Noorwegen tot Marokko en in de Middellandse Zee en Zwarte Zee. Volwassen vissen hebben een lengte van 55 cm, maar koolvis kan tot maar liefst 1,3 m lang worden.
Kabeljauw heeft een voorkeur voor water van rond de 10°C en komt overal in de Noordzee voor. Gewoonlijk zwemmen ze rond op een diepte van 150 tot 200 meter maar gaan wel tot 600 meter diep. Kabeljauw kan een lengte van 1,6 meter bereiken en 40 kilo wegen. Ze jagen op andere vis, kreeftachtigen, inktvissen en wormen.
Gul vissen diep water
Net als zoetwatervissen hebben de meeste zeevissen een voorkeur voor warmer water. Dit betekent dat ze in de winter wegtrekken uit de relatief koudere ondiepe wateren en op zoek gaan naar de diepte. Diepe wateren bevinden zich veelal ver buiten de kust maar laat je hier niet door misleiden.
De vissen zullen goed bijten net voordat de zon opkomt en net na zonsondergang, wanneer er veel voedsel voor ze is. Tijdens het midden van de dag, wanneer de zon op het hoogste punt staat, zullen de vissen zich terugtrekken naar kouder, dieper water.
Voor een gezond voedingspatroon is het advies om 1x per week vis te eten, of schaal- en schelpdieren. Kies bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm. Daarin zit het meeste omega-3: een gezond visvetzuur. Een portie van 100 gram bevat ongeveer 7 keer de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.
Wilde zalm bevat namelijk meer omega-3-vetzuren, vitaminen, mineralen en minder verzadigd vet en calorieën per portie. Tonijn – laag in calorieën en boordevol vitamines van eiwitten. Een portie van zo'n 100 gram bevat 22 gram eiwit. Echter, wees wel bewust van het feit dat deze vis wordt bedreigd door overbevissing.
Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm.