Nakoming vorderen – via de rechter
Reageert de in gebreke blijvende contractspartij niet op de schriftelijke ingebrekestelling/sommatie of laat hij weten dat hij niet zal nakomen, dan is een gang naar de rechter mogelijk de aangewezen route om nakoming te vorderen.
Mogelijkheden na het versturen van een ingebrekestelling
Wanneer de andere partij geen gehoor geeft aan de ingebrekestelling, is deze partij in verzuim. Pas dan kunt u juridische maatregelen nemen zoals het ontbinden van de overeenkomst of het eisen van een schadevergoeding.
Er zijn drie soorten schade wanneer een verbintenis niet wordt nagekomen. Vervangingsschade, vertragingsschade en bijkomende schade. Van vervangingsschade is sprake wanneer de schuldeiser voor een vervangende prestatie op zoek gaat.
Contractbreuk – Conclusie
In het Nederlandse recht moeten overeenkomsten worden nagekomen. Gebeurt dat niet en wordt er contractbreuk, ook wel wanprestatie genoemd, gepleegd, dan staan daar verschillende maatregelen tegen open, waaronder opschorting, ontbinding en het vorderen van schadevergoeding.
De partij die zich op de mondelinge overeenkomst beroept, dient te bewijzen dat partijen een mondelinge overeenkomst zijn aangegaan en wat de inhoud daarvan is. Dit bewijs zou bijvoorbeeld kunnen worden geleverd door getuigen.
De vereisten
Voor het slagen van een actie uit onrechtmatige daad moet aan vijf eisen zijn voldaan: onrechtmatigheid, toerekenbaarheid, schade, causaliteit en relativiteit.
Schadevergoeding wanprestatie
De schadevergoedingsplicht bij wanprestatie is ook gebaseerd op wetsartikel 6:74 BW. De schade die ontstaat door de wanprestatie moet vergoed worden. Tussen de wanprestatie en de schade moet een causaal verband bestaan. De schade moet het rechtstreekse gevolg zijn van de wanprestatie.
Laat de andere partij dan via een aangetekende brief weten dat hij 'in gebreke' is. Dit betekent dat hij zich niet houdt aan de overeenkomst. Gebruik hiervoor onze voorbeeldbrief ingebrekestelling. U geeft de andere partij dan een laatste kans om de afspraken na te komen.
Volgens de wet moet een schuldenaar met een schriftelijke aanmaning in gebreke gesteld worden. In de praktijk betekent dat een ingebrekestelling per e-mail ook is toegestaan. Houd er echter wel rekening mee dat het verzenden of de ontvangst van een e-mail moeilijker te bewijzen is.
Stuurt de schuldeiser een ingebrekestelling? Dan moet de schuldenaar een redelijke termijn krijgen om alsnog na te kunnen komen. Wat een redelijke termijn is, is niet in de wet bepaald. Over het algemeen is een termijn van circa twee weken redelijk.
Heeft u een overeenkomst met een bedrijf of persoon, maar houdt deze zich niet aan de gemaakte afspraken? Dan kunt u de andere partij in gebreke stellen, de overeenkomst ontbinden, uw geld terug vragen of een schadevergoeding eisen.
Als de afgesproken prestatie uit de overeenkomst wordt voldaan, is er sprake van nakoming. Als daarentegen de partij niet, niet binnen de gestelde termijn of onbehoorlijk nakomt, is er sprake van een wanprestatie (ook wel: tekortkoming in de nakoming).
Wanneer er wanprestatie is gepleegd zijn er enkele oplossingen voorhanden. Dit zijn: nakoming met schadevergoeding, vervangende schadevergoeding, opschorting van de verplichtingen en het ontbinden van de overeenkomst.
Nakoming of vervangende schadevergoeding vorderen
De wederpartij kan nakoming van de overeenkomst vorderen. Dit betekent dat de gemaakte afspraken alsnog moeten worden nagekomen. Er kan daarnaast ook nog een schadevergoeding voor de schade die is ontstaan door de wanprestatie worden gevorderd.
We spreken over tekortkoming in de nakoming wanneer een partij zich niet houdt aan een afspraak uit een overeenkomst of vastgelegde afspraken niet behoorlijk nakomt. Dit feit wordt ook wel een wanprestatie genoemd.
Volgens de wet is er sprake van overmacht als een partij er helemaal niets aan kan doen dat hij zijn verplichting niet nakomt. Het is niet zijn schuld en het valt hem niet toe te rekenen. Nakoming van de overeenkomst kan dan in alle redelijkheid niet meer worden verlangd. Denk bijvoorbeeld aan een natuurramp.
Artikel 150 Rv De hoofdregel van artikel 150 Rv bepaalt dat de partij die zich beroept op de rechtsgevolgen van door hem gestelde feiten, de bewijslast van die feiten draagt. Zodoende moet de eiser die iemand aansprakelijk stelt onder andere het door hem gestelde causaal verband bewijzen.
Bij inbreuk op een recht wordt een persoonlijkheidsrecht of een vermogensrecht aangetast. Voorbeelden van persoonlijkheidsrechten zijn het recht op lichamelijke integriteit, niemand mag een ander bijvoorbeeld zonder toestemming verwonden, of privacy.
We spreken van onrechtmatigheid als iemands handelen (of nalaten) een inbreuk op een recht oplevert, in strijd is met een wettelijke plicht of in strijd is met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijke keer betaamt.
Wereldwijd is het contractenrecht het grotendeels eens dat een overeenkomst bindend is wanneer diverse partijen duidelijk hebben aangegeven een verbinding aan te willen gaan. Een handdruk, telefoonopname, fax, papieren handtekening en elektronische handtekening zijn allemaal geldig.
Ook een mondelinge overeenkomst kan worden ontbonden. De systematiek is hetzelfde; ook daar moet eerst een schriftelijke ingebrekestelling worden gestuurd. Het probleem bij mondelinge overeenkomsten is alleen dat niet goed duidelijk is welke afspraken zijn gemaakt, en welke afspraken dan moeten worden nagekomen.
“Een overeenkomst komt tot stand door aanbod en aanvaarding daarvan.” Volgens het Nederlandse recht gelden voor de totstandkoming van overeenkomsten in beginsel geen nadere vormvereisten. Een mondelinge overeenkomst is volkomen rechtsgeldig. Aanbod en aanvaarding kunnen namelijk in iedere vorm geschieden.