Eerst ga je naast het bed zitten en zo elke keer een stukje verder tot je bij de deur zit, en daarna buiten de kamer op de trap bijvoorbeeld. Deze manier werkt goed als je kind veel last heeft van verlatingsangst. Je leert je kind dan zelf in slaap vallen, maar wel in aanwezigheid van jouw veiligheid.
Het gaat erom hoe het gezin het ervaart', zegt slaapcoach Ewelina de Groot van Eindelijk Slapen. In sommige huishoudens is samen slapen een bewuste keuze, omdat de ouders bijvoorbeeld geloven in de 'natuurlijk ouderschap'-stroming die borstvoeding op verzoek en co-sleeping stimuleert.
Vast ritueel
Zorg ervoor dat smoesjes zoveel mogelijk zijn 'afgevinkt': plassen, iets drinken, kusje. Sommige kinderen hebben genoeg aan een kort ritueel: pyjama aan, tandenpoetsen, verhaaltje lezen, (gebedje) zingen en dan slapen.
Verlatingsangst. Kleine kinderen kunnen soms last hebben van angsten, en voelen zich lang niet altijd veilig in bed. Een donkere slaapkamer, helemaal alleen; het kan een kind tegen gaan staan. Je kind zoekt waarschijnlijk graag jouw aanwezigheid en geborgenheid op, om zich veilig te voelen.
Een goed bedritueel duurt niet te lang! Als vuistregel kan 15 tot 30 minuten aangehouden worden. Het kind moet het ritueel nog wel in verband kunnen brengen met het naar bed gaan.
Zichzelf kalmeren. Ik denk dat kinderen die van jongs af aan alleen leren slapen, zichzelf in de nacht beter kunnen kalmeren als ze niet kunnen slapen of wakker worden dan kinderen die dit niet van jongs af aan geleerd hebben. Best een waardevolle tool om te hebben in je leven. Mijn dochter kan dat althans best goed.
De Nemours Foundation, een Amerikaans instituut voor kindergeneeskunde, vindt dat je je kind aan een eigen bed en kamer moet laten wennen voordat het een half jaar oud is. Anders raakt het gewend aan samen slapen en creëer je scheidingsangst.
Uit onderzoek blijkt dat steeds meer ouders ervoor kiezen samen met hun kinderen te slapen. Dit wordt co-sleeping of samen slapen genoemd. Vanuit het kind gezien kan dat het tot vijf jaar heel goed bij zijn ouders slapen. Een kind kan zich er veiliger door voelen.
Spreek met jezelf (en je partner) af, hoe lang jullie het kind laten huilen. Een richtlijn is minimaal 3 tot maximaal 10/15 minuten.
Er is geen behandeling voor nachtangsten maar als je kind regelmatig door nachtangst overvallen wordt kun je proberen om nachtangsten te voorkomen: Houd daarvoor een dagboek bij met tijden wanneer je kind in slaap is gevallen en hoe laat de nachtangst is geweest om zo mogelijk een patroon te ontdekken.
Er zijn veel verschillende redenen waarom het slapen plots anders gaat dan ervoor: ziek worden. drukke periodes thuis en op het werk. een peuter die volop experimenteert met neen-zeggen.
Een bedritueel is een vast ritueel dat je elke dag voor het slapen gaan gebruikt. Het bestaat uit een aantal activiteiten die je voor elk dutje in een vaste volgorde herhaalt. Door die vaste volgorde weet je baby wat er gaat gebeuren. Je kleine kan zich dan beter ontspannen.
Het ideale slaapritueel: duurt niet langer dan een halfuur; voer je consequent elke dag uit, zeker ook in periodes van grote veranderingen; is voorspelbaar: doorloop elke avond dezelfde stappen in dezelfde volgorde, kondig het op dezelfde manier aan en voer het steeds op dezelfde manier uit.
Een kindje krijgt overdag heel wat indrukken te verwerken. Ook dat kan ervoor zorgen dat hij 's nachts niet doorslaapt. Je merkt dat kinderen ook bij de zogenaamde 'sprongetjes' minder goed slapen. Telkens ze iets nieuw leren (bijvoorbeeld rollen, zitten, staan, kruipen, …) kan dit resulteren in onrustige nachten.
Cry-it-out methode: vrij vertaald als 'je baby laten uitwenen'. Dit is de snelste methode om je baby te laten stoppen met huilen. Het is wel de meest controversiële methode en je hebt er een sterk hart voor nodig. Je laat je kindje huilen tot het stopt en gaat slapen, hoe lang het ook duurt.
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten.
Hoelang duurt een slaapregressie? Slaapregressies kunnen 2 tot 6 weken duren. Het goede nieuws is dat de meeste baby's niet door elke slaapregressie gaan die er is tussen de geboorte en 3 jaar. Sommige kinderen hebben er amper last van, anderen zijn er gevoeliger voor.
Nachtangst kan ontstaan vanaf de leeftijd van 18 maanden tot je kindje een jaar of 6 is. Maar meestal begint het rond de leeftijd van 3 jaar. Nachtangsten kunnen ontstaan als de overgang van de lichte slaapfase naar een wat diepere slaapfase niet helemaal soepel verloopt.
Sommige kinderen die last hebben gehad van nachtangst gaan slaapwandelen als ze groter zijn. Een regelmatige levensstijl aanhouden kan helpen om de night terrors te verminderen. Ook kan het helpen om je kindje in het half uur voor de nachtangst uit bed te halen, bijvoorbeeld om even naar de wc te gaan.
Een nachtmerrie kan zowel bij kinderen als bij volwassenen voorkomen. Bij kinderen komt het vooral veel voor bij kinderen tussen de leeftijd van 3 en 6 jaar. Zowel jongens als meisjes kunnen last hebben van een nachtmerrie, het lijkt vaker voor te komen bij meisjes dan bij jongens.
Al vanaf 6 maanden kan je baby de eerste tekenen van verlatingsangst en eenkennigheid laten zien. Sommige baby's laten het al wat eerder zien. Je kindje heeft er vaak het meest last van als hij tussen de 8 en 18 maanden is. Meestal zijn de ergste klachten verdwenen als je kind 3 jaar is.
Handig is het wel om het middagslaapje af te bouwen zodra je kindje 4 jaar wordt, zodat hij er geen behoefte meer aan heeft zodra hij naar de basisschool gaat. Het beste begin je hier al mee een aantal maanden voordat je kind 4 jaar wordt.