Secundaire verdrinking wordt ook wel uitgestelde verdrinking genoemd. En eigenlijk zegt de naam het al: hierbij overleeft het slachtoffer in eerste instantie een verdrinking, maar kan later toch nog het bewustzijn verliezen.
Symptomen van secundaire verdrinking
Ook deze volgende symptomen kunnen duiden op secundaire verdrinking: Je kind blijft langdurig hoesten. Het lijkt alsof je kind moeite heeft met ademen. Je kind komt moe en lusteloos over, of lijkt graag te willen slapen.
Secondary drowning, of 'late verdrinking' ontstaat enige uren na redding, nadat het slachtoffer in eerste instantie verdronken was. Water in de longen leidt tot irritatie aan de longblaasjes en er ontstaat vaak een een ernstige ontstekingsreactie.
Van 'droge verdrinking' is sprake wanneer je kind bij het zwemmen water binnenkrijgt waarvan hij eerst geen last lijkt te hebben, maar waarvan hij 24 uur later toch nog kan stikken.
Late verdrinking, eigenlijk een complicatie aan de longen, kan gebeuren tot zes uur nadat iemand uit het water is gehaald. Vaak zijn jonge kinderen slachtoffer. Even kopje onder kan genoeg zijn. Het begint vaak met je niet lekker voelen, hoesten, pijn bij het ademhalen en benauwdheid, zegt Bierens.
Bij secondary drowning verdrinkt een kind bijna, maar overleeft het op het nippertje. Het lijkt dan alsof het goed is afgelopen, maar na een paar uur krijgt hij toch nog (ademhalings)problemen.
Goed nieuws: de kans dat je verdrinkt als je in slaap valt is nihil. Mocht je onder water zakken en water binnenkrijgen, ga je in een reflex hoesten. Je strekt automatisch je benen, en voor je het weet zit je weer rechtop.
Als de balans verstoord raakt, hoopt het vocht zich op in de ruimte tussen de vliezen en komt er 'vocht achter de longen'. Er is dan te weinig ruimte voor het longweefsel en er ontstaat benauwdheid of kortademigheid. 'Vocht achter de longen' kan komen door een hart- of leverprobleem, kanker of een infectie.
Bij een natte verdrinking zal er vocht uit de longen lopen bij reanimatie. Bij een droge verdrinking kan het slachtoffer overgeven, waarbij water uit de maag loopt. Maar ook bij een droge verdrinking moeten de longen weer opengaan, zodat er lucht (en zuurstof) naar binnen kan.
Iedereen die mogelijk water heeft 'ingeademd', moet door een arts onderzocht worden. Als er water in de longen terecht is gekomen, kunnen namelijk binnen 48 uur levensgevaarlijke complicaties optreden. Wordt het slachtoffer in de eerste 48 na het ongeval alsnog hevig benauwd? Bel direct 112.
Symptomen van vocht in de longen
De ophoping van vocht en te weinig zuurstof in het bloed uit zich in kortademigheid. De ademhaling gaat steeds sneller en de neusgaten gaan wijder open staan. Door plat te liggen kun je nog meer last krijgen van kortademigheid.
Verdrinkingsproces. Een verdrinkingsproces duurt 3 à 7 minuten, waarvan maximaal 3 minuten bij bewustzijn. Voor de verdrinking zelf (die begint met de onderdompeling) kunnen twee voorfasen optreden, indien het slachtoffer bij bewustzijn te water raakt.
In de 5 à 30 minuten na onderdompeling zal het lichaam in een toestand van 'diepweefsel onderkoeling' terechtkomen. De tijd die dit duurt heeft te maken met de watertemperatuur.
Een kind kan binnen een minuut verdrinken. Als een kind onder water raakt, zal hij eerst proberen zijn adem in het houden. Dat kan een kind een aantal seconden volhouden. Als er vervolgens een ademprikkel komt, zal het kind toch een adembeweging maken.
In principe kan een bij dus niet verdrinken. De hydrofobe waslaag stoot water af.
En: Hoe lang het duurt voor ze weer worden ontdekt. Door het onderzoek weten we nu dat het duurt gemiddeld 41 dagen voordat waterlijken worden gevonden, legt Duijst uit.
Rode, geïrriteerde ogen, hoesten, een kriebel in de keel en een moeilijker ademhaling kunnen het gevolg zijn van zwemmen in met urine vervuild zwembadwater. Meestal worden dergelijke klachten gelinkt aan het chloor in het water maar nu blijkt dus dat er meer aan de hand is.
De pleuraholte is de ruimte tussen het longvlies en borstvlies. Bij een pleuradrainage brengt de longarts een dun slangetje (pleurakatheter) in uw long in de pleuraholte. Met dit slangetje neemt de longarts een teveel aan lucht en/of vocht weg uit de pleuraholte.
Vocht achter de longen verwijderen
Het vocht zit tussen de vliezen van de long en de borstwand. Met een slangetje (drain) kan dit vocht weggehaald worden. Dit heet thoraxdrainage. Hier leest u meer over deze kortdurende behandeling en hoe u zich kunt voorbereiden.
Wanneer het lichaam al enige tijd in het water heeft gelegen, heeft de persoon vaak geen herkenbaar gezicht meer. Een manier om een waterlijk te identificeren is door DNA af te nemen. Wanneer er geen bloed meer aanwezig is, wordt dit uit bot of een tand gehaald. Ook het gebit kan veel vertellen.
'Sleep choking'-syndroom
De patiënt wordt plotseling wakker met een intens gevoel van kortademigheid en het gevoel alsof hij stikt. Zulke episodes treden bijna iedere nacht op en soms vaker in één nacht. De patiënt is direct wakker en heeft grote angst, soms het gevoel dood te gaan. Het angstgevoel neemt vrij vlot af.
Een slaapstuip, ook wel hypnagoge schok genoemd, komt voor in de fase tussen wakker zijn en slapen. Zo'n 60 tot 70% van de mensen heeft last van deze ongecontroleerde bewegingen. Je bent dus zeker niet de enige. Normaal zijn onze spieren ontspannen als we slapen, zelfs tijdens de meest wilde dromen.
Slaapgerelateerde ademdisfuncties zijn korte episodes van geheel of gedeeltelijke obstructie van de luchtwegen tijdens de slaap. De belangrijkste symptomen zijn snurken, benauwdheid, gevoel van stikken, en naar lucht happen. Daardoor wordt de slaap onderbroken en is men overdag overmatig slaperig.
Hij is volkomen verrast en doet niets. Hij ademt water in en verdrinkt, zelfs al in een klein laagje water. Dat is de reden dat je kindje bij het babyzwemmen vertrouwd gemaakt wordt met het onder water gaan. In een veilige setting met jou erbij leert hij zijn adem inhouden en in actie komen als hij in het water valt.