Nitraat kan in het lichaam van de mens worden omgezet in nitriet. Ook door het bewaren, bereiden of het eten van groente wordt nitraat gedeeltelijk omgezet in nitriet. Nitriet kan samen met eiwitten in het lichaam mogelijk kankerverwekkende N-nitrosoverbindingen zoals nitrosamines vormen.
Nitraat zelf is niet gevaarlijk voor de gezondheid, maar nitraat kan in het lichaam omgezet worden in nitriet. Nitriet kan schadelijk zijn voor de gezondheid doordat het zuurstofgehalte in bloed verminderd kan worden.
Nitraten worden gebruikt in acute situaties, bijvoorbeeld om snel verlichting te geven bij pijn op de borst bij angina pectoris of acuut hartfalen. Nitraten worden ook gebruikt om een aanval van angina pectoris te voorkomen, bijvoorbeeld bij extra inspanning of hevige emoties. Nitraten worden onder de tong aangebracht.
Aanvaardbare dagelijkse inname (ADI)
De aanvaardbare dagelijkse inname van nitraat is gesteld op 3,7 milligram per kilogram lichaamsgewicht. Dat staat gelijk aan 259 mg nitraat per dag voor een volwassene van 70 kilo.
Door een teveel aan nitraat kan grondwater onbruikbaar worden als bron voor drinkwater. Daarnaast kan er, door een overvloed van voedingstoffen in het water, eutrofiëring plaatsvinden. Bij eutrofiëring vindt er sterke algengroei plaats.
Nitraat kan worden verwijderd door de natuurlijke denitrificatie te stimuleren met houtsnippers. Dit kan door middel van een zogenaamde Woodchip bioreactor: een ondergrondse bioreactor met houtsnippers. De met houtsnippers omhulde drains hebben een vergelijkbare werking als de met ijzerzand omhulde drains.
Hoge nitraatgehaltes in water kunnen wijzen op biologisch afval in de laatste stappen van stabilisering of in de afvloeiing van sterk bemeste velden. Nitraatrijke effluenten die in ontvangend water worden geloosd, kunnen de waterkwaliteit aantasten door de overmatige groei van algen te stimuleren.
De EU (European Union ) waterkwaliteitsnorm voor nitraat is 50 mg/l, dit is gebaseerd op een gezondheidskundig aspect. Dit geldt voor de verbinding NO3. Omgerekend naar stikstof (N) komt dit overeen met 11,3 mg N per liter.
In de natuur breken bacterieën nitriet en nitraat af tot stikstof (N2), het onschadelijke gas waar lucht voor 80% uit bestaat. Dit is een gecompliceerd proces, waar een aaneenschakeling van enzymen aan te pas komt. Rioolwaterzuiveringsinstallaties gebruiken bassins met bacterieën om nitraat en nitriet af te breken.
Nitraten (NO3) zitten in heel wat groenten, vooral bladgroenten zoals spinazie, snijbiet, selder en bieten. Ze zijn van nature aanwezig in de bodem en nemen nog toe door (stikstofhoudende) meststoffen.
Hypotensie is een veelvoorkomende bijwerking van nitraten; dit wordt veroorzaakt door dilatatie van arteriën en venen. Dit kan geassocieerd zijn met (reflex)tachycardie, hartkloppingen en soms zelfs een circulatoire collaps. Hoofdpijn wordt veroorzaakt worden door dilatatie van de cerebrale vaten.
Bij infecties aan de urinewegen met nitraatreducerende bacteriën (o.a. E.coli, Proteus, Klebsiella en Aerobacter) wordt nitraat in de urine omgezet in nitriet. Foutief-negatief resultaten kunnen voorkomen bij een verhoogd vitamine C in de urine of bij personen die een (nitraat-arm) dieet volgen.
Nitraat is in de scheikunde de algemene naam van een polyatomisch anion (NO3−) of functionele groep (R-O-NO2) die één stikstofatoom (N) en drie zuurstofatomen (O) bevat. In nitraten heeft stikstof formeel een oxidatietoestand van +5. Chemisch gezien is salpeterzuur (HNO3) de stamverbinding van de nitraatgroep.
Drie belangrijke vormen van stikstof in bodem en water zijn: Stikstof in organische stoffen. Ammonium. Nitraat.
Uit analysegegevens blijkt dat de consumptie van nitraatrijke groente een verwaarloosbaar risico vormt voor de gezondheid. Daarom zijn de adviezen om maximaal 2 keer per week een nitraatrijke groenten te eten en nitraatrijke groenten niet te combineren met vis opgeheven.
Nitraatarme groente:Asperges, aubergine, bloemkool, boerenkool, broccoli, courgette, doperwten, knolselderij, komkommer, paprika, prei, rodekool, savooiekool, snijbonen, sperziebonen, spruiten, snijbonen, tuinbonen, uien, witlof, witte kool, wortelen.
De consumptie van nitraat zelf is niet gevaarlijk voor de gezondheid, maar nitraat kan in het lichaam deels omgezet worden in nitriet. Nitriet kan schadelijk zijn voor de gezondheid doordat het zuurstofgehalte in bloed verminderd kan worden.
Nitraat komt voor in kraanwater dat men uit grondwater wint. Dat grondwater is in de meeste gevallen vervuild met dierlijke mest of kunstmest. In ons land wint men op ruim 200 punten drinkwater uit grondwater. Helaas raakt dat grondwater toenemend vervuild met nitraat dat afkomstig is uit mest.
Hoewel nitraat in kleine hoeveelheden niet schadelijk is, kan een teveel aan nitraat problemen veroorzaken, zoals algenbloei en gezondheidsproblemen bij vissen en andere aquariumbewoners.
Alleen door het oogsten van planten (regelmatig snoeien) verwijdert u daadwerkelijk voedingstoffen (nitraten) uit uw vijver. Een derde methode is het toepassen van nitraathars. Dit kunsthars is in staat nitraat uit de vijver te adsorberen. Wanneer het verzadigd is, kunt u het regenereren met zout en opnieuw gebruiken.
Nitraat voedt de aanwezige waterplanten in de vijver en zorgt er tevens voor dat de waarde van de nitraat stabiel blijft. Een ideale nitraatwaarde ligt tussen de 0 en 20 milligram per liter. Een te hoog nitraatgehalte kan opgelost worden door het water te verversen.
Nitraat (NO3)
Nitraat is, wanneer het in een normale hoeveelheid aanwezig is, niet schadelijk voor vissen. Nitraat is een voedingsstof voor de aanwezige planten in de vijver. De planten nemen nitraat op als voedingsstof en de waarde van nitraat zal om deze reden redelijk stabiel blijven.
Verder is het ten strengste verboden om illegaal vuurwerk te kopen, af te steken en in bezit te hebben. Vuurwerk dat als illegaal betiteld kan worden zijn producten als lawinepijlen, strijkers, mortierbommen, cobra's, vlinders en nitraten.
Nitraten zijn eigenlijk al in de basis een bestandsdeel van explosieven. Als je vervolgens stoffen toevoegt aan ammoniumnitraat, wordt het explosief.
Urineonderzoek kan duidelijk maken of er sprake is van geslachtsziekten (soa's), urineweginfecties, nierziekten, urinewegproblemen of stofwisselingsziekten. Wat u hiervoor precies moet doen, is afhankelijk van het type onderzoek dat door uw zorgverlener is aangevraagd.