Het doel van een anamnese is inzicht verkrijgen in de gebruikelijke levens- en gezondheidspatronen van de patiënt, de verstoringen die zich hierin hebben voorgedaan als gevolg van de gezondheidsproblematiek en de reacties van de patiënt hierop, zodat de aangeboden zorg een optimaal persoonsgericht karakter krijgt .
De anamnese dient om de essentiële informatie te verkrijgen bij degene die bij je komt. Dit is van groot belang voor de behandeling die je gaat geven. Bij een massage met een therapeutisch karakter ben je verplicht rekening te houden met de sterke vegetatieve effecten.
Het doel van een anamnese is het verzamelen van gegevens over het functioneren van de patiënt in zijn omgeving. De reacties van de patiënt op zijn gezondheidsproblemen staan centraal. De verpleegkundige verzamelt de gegevens aan de hand van de 11 zorgpatronen van Gordon.
Nu is een goed moment om een aantal algemene vragen te stellen, zoals: - De voorgeschiedenis van de patiënt; heeft de patiënt bepaalde ziektes, is hij of zij ooit opgenomen geweest in het ziekenhuis of operaties ondergaan? - Familie anamnese; komen er bepaalde ziektes voor in de familie?
Het doel van een anamnese is inzicht verkrijgen in de gebruikelijke levens- en gezondheidspatronen van de patiënt, de verstoringen die zich hierin hebben voorgedaan als gevolg van de gezondheidsproblematiek en de reacties van de patiënt hierop, zodat de aangeboden zorg een optimaal persoonsgericht karakter krijgt .
Er wordt onderscheid gemaakt tussen drie verschillende soorten anamnese. Dit zijn algemene anamnese, speciale anamnese en tractus anamnese.
Niet alleen huisartsen kunnen een anamnese doen. Ook medische specialisten en andere beroepen in de zorg, zoals fysiotherapeuten en verpleegkundigen doen dit regelmatig. Zo komen jij en je behandelaar niet voor onverwachte verrassingen te staan.
De anamnese, ofwel vraaggesprek, is een gestructureerde manier van het stellen van vragen aan het slachtoffer om meer informatie te verkrijgen over zijn klachten. Dit wordt met name door verpleegkundigen en artsen gebruikt en heeft voor eerstehulpverleners beperkte waarde in het veld.
Anamnese (Oudgrieks anamnêsis) betekent 'herinnering', en kan zijn: Anamnese (medisch): wat een patiënt zijn arts aan medische voorgeschiedenis kan vertellen. Verpleegkundige anamnese: het verzamelen van gegevens van de verpleegkundige bij de zorgvrager tijdens het verpleegproces.
Het werken met een verpleegplan moedigt de client aan om meer actief te participeren in de zorg. Men is op de hoogte van doelen en evaluatiedata en is er meer mee bezig. Ook is de bijdrage in het meedenken van de client wenselijk en zo leren ze zelf ook hun lichaam beter kennen.
Een anamnese waarin aandacht is voor sociale gegevens waaronder huidige woonsituatie, burgerlijke status, leefstijl met sociale activiteiten (patiënt in systeem), aanwezig mantelzorgsysteem en overige hulpvoorzieningen en biografie, vormt een belangrijk onderdeel van het CGA.
Het lichamelijk onderzoek bestaat uit het bekijken, beluisteren, bekloppen en bevoelen van uw lichaam. Zo kan de arts afwijkingen op het spoor komen van bijvoorbeeld de longen, de lever of het zenuwstelsel. Lichamelijk onderzoek vindt voornamelijk plaats aan de buitenkant van uw lichaam.
De NANDA –I classificatie omvat de verpleegkundige diagnoses, de NIC de verpleegkundige interventies en de NOC de verpleegkundige zorgresultaten, gezamenlijk NNN genoemd. Classificeren is het ordenen van begrippen en het in rubrieken onderbrengen van zaken op grond van indelingscriteria en bepaalde kenmerken .
Daarnaast bestaat nog de mogelijkheid dat ook gevraagd wordt naar de leef- en werkomstandigheden en psychische factoren (o.a. stress), dit is een zogenaamde psychosociale anamnese. Een anamnese kan zowel schriftelijk als mondeling worden afgenomen.
Gordon maakt de classificatie aan de hand van 11 gezondheidspatronen. Hierbij worden waar te nemen patronen van menselijk gedrag omschreven. Ze verondersteld dat iedereen gebruikt maakt van functionele patronen die bijdragen aan gezondheid en kwaliteit van leven.
ALTIS-methode
Gebruik bij huidletsel een wondanamnese volgens de ALTIS methode (Aard, Lokalisatie, Tijdsduur, Intensiteit en Samenhang) Deze dient ervoor om klachten bij wonden steeds op dezelfde manier te beoordelen.
Het diagnose stellen of diagnosticeren is de kunst, techniek of handeling om aan de hand van waargenomen verschijnselen, "klachten" of "symptomen" daarvan de meest waarschijnlijke oorzaak te vinden.
Een ontwikkelingsanamnese is een gesprek met de ouder(s) of verzorger(s) dat gaat over de ontwikkeling van hun kind. Hierbij neemt de onderzoeker de verschillende levens- en ontwikkelingsfasen nauwkeurig door.
Het klinisch beeld is de verzameling bevindingen bij anamnese (het medisch vraaggesprek) en lichamelijk onderzoek die typerend is voor een bepaalde ziekte. Zo bestaat het klinisch beeld van een longontsteking uit de klachten hoesten en benauwdheid en koorts en afwijkende longgeluiden bij lichamelijk onderzoek.
Het verzamelen van gegevens tijdens het eerste contact wordt de initiële anamnese genoemd. Daarmee breng je de algemene (gezondheids)toestand van de cliënt in beeld.
Vragenlijst ter opsporing van algemene lichamelijke klachten.