Na de miskraam krijg je een controle bij je verloskundige of gynaecoloog. Hij of zij vraagt of je nog buikpijn hebt of bloedverlies. Is er twijfel of je een miskraam hebt gehad, dan krijg je een echo. Op de echo kan je alleen zien of er nog een vruchtzak is.
Meestal heb je bij een miskraam enkele uren bloedverlies waarbij je weefselresten ziet. Vaak heb je ook krampen, vergelijkbaar met hevige menstruatiepijn. Ook kun je bloedstolsels verliezen. Het kan ook dat er geen kloppend hartje te zien is tijdens je eerste echo.
De mate van buikpijn en de hoeveelheid bloedverlies worden meestal onderschat. Aan de andere kant kan een miskraam ook zonder aanwijzing verlopen, of gepaard gaan met weinig (bruin) bloedverlies of geringe buikpijn. Een echo vanaf zeven weken kan meestal constateren of dat de zwangerschap vitaal is of niet goed is.
De eerste tekenen van een (dreigende) miskraam zijn vaginaal bloedverlies eventueel samengaand met krampen in de onderbuik. Alleen bloedverlies of alleen buikpijn hoeft niet per definitie te eindigen met een miskraam. Wanneer er sprake is van bloedverlies en/of buikpijn, kan er een echo gemaakt worden.
Wat je verliest, is vaak moeilijk te herkennen. Het vruchtje kan in de vruchtzak verborgen zijn, tussen klonten bloed. Klonten bloed kunnen lijken op stukjes. De vruchtzak is wittig en glad.
Stolsels kunnen vrij stevig zijn en op leverachtig weefsel lijken. Het is niet altijd duidelijk te zien of de miskraam compleet is. Een stolsel kan op een vruchtzak lijken. Er kan altijd iets achter blijven.
Het bloedverlies kan na een miskraam twee tot vier weken aanhouden. Op deze manier kan je dus alweer zwanger worden in de eerste maand na het stoppen van het bloeden na een miskraam, afhankelijk van wanneer je eisprong plaatsvindt. De eerste menstruatie na een miskraam kan heftiger zijn dan normaal.
Hoe lang een zwangerschapstest positief blijft na een miskraam hangt af van de hoogte van de hCG-waarde in het serum ten tijde van de miskraam. De halfwaardetijd van hCG is circa 3-4 dagen. Daarom duurt het na een abortus provocatus 30-40 dagen voor hCG niet meer aantoonbaar is.
Bij een spontane miskraam zijn de hCG-waarden meestal veel lager dan in een normale zwangerschap omdat er vaak sprake is van een aanlegstoornis. Voor het verdwijnen van hCG na een miskraam wordt 9-35 dagen (mediaan 19 dagen) aangehouden.
Dat kan na een week, maar ook na een paar weken, met of zonder partner. Bespreek het ook als je last hebt van somberheid of angst. Het verschilt van vrouw tot vrouw wanneer je weer kunt beginnen met werken. Je kunt met de bedrijfsarts contact opnemen als de miskraam invloed heeft op je werk.
Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kan een valpartij, vrijpartij of stress geen miskraam veroorzaken. De oorzaak is meestal een chromosoomafwijking die bij de bevruchting is ontstaan. Het vruchtje is niet in orde en het lichaam stoot het zelf af.
Verschijnselen van een miskraam
Denk aan: minder gespannen borsten, minder ochtendmisselijkheid. Meestal begint een miskraam met bloedverlies en buikpijn. De bloeding kan binnen enkele uren tot dagen erger worden en kortdurend (een tot vier uur) hevig zijn.
Soms is er nog enkele weken een beetje bloedverlies. Het kan ook zijn dat je nog geen bloedverlies hebt gehad, maar dat op een echo wordt ontdekt dat het vruchtje niet meer leeft. Je kunt dan binnen enkele dagen (soms weken) een bloeding verwachten waarbij het vruchtje vanzelf wordt afgestoten.
Een miskraam bij 5 weken zwangerschap kan pijnlijk zijn. Meestal voelt het aan als menstruatiepijn. Sommige vrouwen voelen er weinig van en komen erachter door bloedverlies. Andere vrouwen hebben meer pijn en kunnen last hebben van heftige pijnscheuten en buikkrampen.
Een miskraam begint meestal met licht bloedverlies waarna het bloedverlies toeneemt. Tevens kunnen er buikkrampen ontstaan met mogelijk verlies van bloedstolsels. Dit wordt door veel vrouwen als heftig ervaren. Vrouwen die eerder kinderen hebben gekregen herkennen er (lichte) weeën in.
De meeste miskramen in week 7 verlopen ongeveer als volgt. Het begint meestal met een beetje bloedverlies. Dit kan meerdere dagen plaatsvinden. Wanneer het in week 7 doorzet dan verloopt het vervolgens vaak met veel helderrood bloedverlies.
Dit dalen van de hCG spiegel heeft bij veel vrouwen het gevolg dat de zwangerschapsklachten (zoals vermoeidheid en misselijkheid) van de eerste weken minder worden. Het afnemen van deze klachten wil echter niet zeggen dat de zwangerschap niet goed verloopt.
Als het HCG niet goed stijgt en niet goed daalt, dan ontwikkelt de zwangerschap zich niet goed. Het is niet zeker of je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt of een miskraam krijgt. Je krijgt na twee dagen opnieuw bloedonderzoek. De gynaecoloog vervolgt of het HCG voldoende daalt.
Na een miskraam herstelt het lichaam zich meestal binnen 6 weken. Je kunt je een tijdje moe en lusteloos voelen. Dit komt ook doordat de hormoonspiegel weer verandert. De eerste 1-2 weken kun je nog wat bloedverlies en bruinige afscheiding hebben.
We adviseren u tot maximaal 6 weken af te wachten. Ongeveer 50% krijgt een miskraam binnen twee weken. Bloedverlies is vaak het eerste teken van een miskraam. Meestal komt een miskraam binnen een aantal dagen op gang, soms duurt dit nog een week of zelfs een paar weken.
Onderzoek na spontane miskraam
Als het vruchtje is uitgestoten, kunnen we met een vaginale echo kijken of de miskraam compleet was. We bekijken of de baarmoederholte leeg is. De inwendige echo hoeft niet direct na de miskraam plaats te vinden. Dit kan ook een paar dagen later.
Adviezen in de eerste 2 weken na een miskraam: geen tampons gebruiken (wel maandverband) geen seks hebben (niks in de vagina) niet in bad gaan, niet zwemmen (douchen mag wel)
Een miskraam bij 6 weken zwangerschap kan pijnlijk zijn. Meestal voelt een miskraam aan als menstruatiepijn. Sommige vrouwen voelen weinig van een miskraam bij 6 weken en komen erachter door bloedverlies. Andere vrouwen hebben meer pijn en kunnen last hebben van heftige pijnscheuten en buikkrampen.
Wanneer je opnieuw zwanger raakt nadat je een baby hebt verloren, dan wordt het kind een 'regenboogbaby' genoemd. De regenboog ontstaat op de scheidingslijn tussen regenvlagen en zonneschijn en symboliseert zo perfect de plek van deze zwangerschap en dit kind.