Vulkanisatie is het proces waarbij men dwarsverbindingen tussen verschillende monomeerketens bijmaakt. Dit wordt het meest toegepast op latex, in feite een polyisopreenketen.
Vulkaniseren is een methode waarbij de rubber tot een hoge temperatuur wordt verhit. De rubber wordt vloeibaar. Door deze te “bakken” in de hitte ontstaat een ijzersterke verbinding van moleculen en vormt zich een stevig, flexibel product dat duurzaam en slijtvast is.
Wat is vulcaniseren? Dit is een proces waarbij de beschadiging in de band bewerkt wordt. Het gat of de scheur wordt netjes geschuurd. Vervolgens wordt met behulp van geavanceerde apparatuur dit gat of scheur opgevuld met nieuw rubber.
Charles Goodyear – Uitvinder van het vulkaniseren van rubber
Charles Goodyear ontdekte in 1839, na talloze proeven en tests, dat dit probleem verdwijnt nadat het rubber is verhit in combinatie met zwavel. Dit proces, vulkaniseren genaamd, wordt momenteel nog steeds gebruikt.
Natuurrubber (latex) is afkomstig uit de rubberboom Hevea Brasiliensis. In deze boom zit een witte, melkachtige vloeistof, een mengsel van rubberdeeltjes en eiwitten in water. Van deze vloeistof wordt natuurrubber gemaakt, vooral op rubberplantages in Azië.
EPDM is bestand tegen glycol, hydraulische vloeistoffen en ozon- en uv-straling. Daarentegen is dit rubber niet bestand tegen aardolie, benzine, diesel, kerosine en propaan (gas).
Onderzoek EU
' De Europese Unie zou bezig zijn met een onderzoek om te bepalen hoeveel van de giftige stoffen in een kilogram rubber mogen zitten. Die grens ligt nu op 1 milligram per kilogram voor volwassenen en een halve milligram per kilogram voor kinderen.
Simpelweg kun je zeggen dat er twee soorten rubber zijn. Natuurrubber en synthetisch rubber. Synthetisch wil zeggen dat het door de mens wordt gemaakt.
Rubber kan duurzaam uit de bomen gewonnen worden voor ongeveer 35 jaar. Tijdens deze periode neemt de boom ongeveer 20 kg CO2 op uit de lucht. Op deze manier gaan HEVEA producten de opwarming van de aarde tegen. Rubber bomen groeien in tropische klimaten over de hele wereld.
Hierbij wordt de inrijding uitgefreesd totdat er een komvormig gat ontstaat wat weer met warm rubber ( +/- 85 graden ) opgevuld wordt. Vervolgens wordt de reparatieplek onder druk gezet om bij een temperatuur van +/- 130 graden in enkele uren uit te vulkaniseren zodat daarna de buitenkant netjes bijgewerkt kan worden.
Beide kanten van de folie besmeer je met de primer (totale breedte 20 cm). Vervolgens plaats je de vulkaniserende tape hierop en verkleef je de tape met de vlakke hand op de folie zodat er geen luchtbelletjes meer onder zitten. Als laatste rol je met een handroller over de naadverbinding.
De lucht in een autoband ondersteunt het rubber en zorgt ervoor dat de band een goed draagvermogen heeft. Als de bandenspanning te laag is, gaat de band vervormen. Gevolg: de rolweerstand en het brandstofverbruik van de auto nemen toe. Als de bandenspanning te laag is, wordt de band in elkaar gedrukt.
Roet, gebruikt om de rubbermassa te versterken, heeft een zodanig kleine deeltjesgrootte dat het het rubber zwart kleurt. In de toekomst kunnen we mogelijk roet vervangen als een versterkende verbinding en dan kunnen we in principe banden van elke kleur maken.
Met weinig zwavel, dus weinig dwarsverbindingen krijg je een hele soepele, zachte rubber. Met veel zwavel wordt de rubber steviger en harder. En met heel veel zwavel (eigenlijk te veel zwavel) heb je zoveel dwarsverbindingen dat je eigenlijk een thermoharder hebt gekregen.
Voor het synthetisch produceren van rubber is polymerisatie vereist, een proces dat ook gebruikt wordt in de productie van plastics. Voorbeelden van synthetische rubbers zijn chloropreenrubbers, 1,3-butadieenrubbers en butylrubbers. Als grondstof voor synthetisch rubber wordt doorgaans aardolie gebruikt.
NBR is een synthetisch polymeer en geschikt voor neutrale vloeistoffen zoals water of hydraulische olie bij temperaturen tot ongeveer 75°C. EPDM en FKM hebben meestal betere eigenschappen en het wordt aanbevolen om één van deze stoffen te kiezen in plaats van NBR.
De bestendigheid tegen oliën, brandstoffen en vetten is goed.
NBR rubber
Door zijn slijtvaste eigenschappen gaat het nitrile rubber erg lang mee. Het is daarnaast erg goed bestand tegen vetten, oliën, smeermiddelen, koolwaterstoffen en een aantal verdunde zuren. Ook heeft het een goede hittebestendigheid, NBR kan namelijk gebruikt worden bij temperaturen tussen de -30°C en 120°C.
Het is erg goed bestand tegen oliën, vetten, smeermiddelen, koolwaterstoffen en een aantal verdunde zuren. Daarnaast is het goed bestand tegen hitte, NBR rubber kan namelijk gebruikt worden bij temperaturen tussen de -30°C en 120°C.
Een natuurlijk rubber moet zo min mogelijk worden blootgesteld aan UV, terwijl een synthetisch rubber wordt behandeld om de zon te weerstaan, het ene is bestand tegen chloor en het andere is bestand tegen oliën.
Eigenlijk is het een beetje gek om rubber op deze website te bespreken. Het is namelijk geen kunststof. Rubber wordt niet door mensen gemaakt. Rubber is een natuurproduct, het komt uit een boom.
Natuurrubber wordt doorgaans geproduceerd uit latex (caoutchouc), gewonnen uit de Braziliaanse rubberboom. Ongeveer 33% van dit sap bestaat uit rubber. De latex wordt vervolgens gefiltreerd en verdund met water. Het resultaat hiervan wordt met zuur behandeld om de rubberdeeltjes te doen stollen.
Rubberkorrels kunnen als instrooimateriaal worden gebruikt. De rubberkorrels zorgen ervoor dat het kunstgrasveld dezelfde eigenschappen krijgt als een gewoon grasveld, zodat de bal niet te snel rolt en niet te hoog stuitert. Daarnaast wordt het kunstgras beter geschikt voor slidings.
Dit vulkaniseren is een onomkeerbaar chemisch (bak)proces, daardoor kan rubber niet smelten.