De beweegbare achtervleugel (Engels: driver adjustable bodywork), algemeen bekend als drag reduction system (DRS), is een autosporttechnologie gericht op het verminderen van de luchtweerstand om het inhalen verder te bevorderen in de Formule 1.
Wat is DRS en hoe werkt het? DRS gebruikt een activator in het midden van de achtervleugel van een F1-bolide, waarmee de bovenste flap geopend kan worden middels de druk op een knop op het stuur. De achtervleugel opent enkel op specifieke, vooraf aangewezen secties van het circuit, 'DRS-zones' genaamd.
DRS is een afkorting van Drag Reduction System. Het systeem houdt simpel gezegd in dat coureurs op bepaalde momenten hun achtervleugel kunnen openklappen. Zo hebben auto's tijdelijk minder luchtweerstand en kunnen de coureurs elkaar makkelijker inhalen.
De coureur heeft een knop op het stuur om de DRS te activeren. Als hij bij het detectiepunt binnen een seconde van zijn voorganger rijdt, gaat er na het passeren van de activatielijn ter indicatie een lampje branden op het stuur. Bij het inschakelen van de DRS gaat het bovenste gedeelte van de achtervleugel open.
Dankzij het Drag Reduction System (DRS) is het dus mogelijk om de luchtweerstand te verlagen. Minder luchtweerstand zorgt ervoor dat de auto minder kracht tegen zich heeft werken en daardoor harder kan rijden. Gemiddelde kan een Formule 1-auto 12 kilometer per uur harder rijden met een actieve DRS.
Ook in de regen mag DRS niet gebruikt worden, omdat de auto in natte omstandigheden extra neerwaartse druk nodig heeft om niet van het asfalt te glijden. Daarnaast rijden coureurs in geneutraliseerde fases altijd in een langzamer tempo en dus is extra topsnelheid niet nodig.
Er zijn een aantal regels omtrent het gebruik DRS tijdens de race: DRS mag pas gebruikt worden na de tweede ronde.
De rijder drukt op een knop op zijn stuur en daardoor gaat een flap van de achtervleugel plat liggen. Zo ontstaat in de vleugel een opening van maximaal 85 millimeter. De auto klieft nu veel beter door de lucht en dat scheelt, afhankelijk van het circuit, tot 15 km/u aan topsnelheid.
Het gebruik van het drag reduction system is gebonden aan de F1 regels die opgesteld zijn door de FIA. Volgens deze regels mag het DRS alleen gebruikt worden als: De achtervolgende bolide zich binnen maximaal één seconde op zijn voorganger bevindt.
De Formule 1-wagens van het seizoen van 2022 zijn wederom voorzien van het DRS-systeem. Het is echter niet uitgesloten dat mits de nieuwe reglementen het gewenste effect hebben, we het gebruik hiervan gedurende het aankomende seizoen teruggeschroefd zien worden.
Hoewel het misschien als een droombaan klinkt, moet je weten dat het vele jaren duurt om de noodzakelijke ervaring op te doen en dat er aanzienlijke financiële investeringen nodig zijn om een professioneel coureur in de Formule 1 te kunnen worden.
De vonken onder de F1-auto's worden veroorzaakt door titanium 'skid blocks' die bevestigd zijn aan de plank onder de wagen. Deze blokken zijn bedoeld om te voorkomen dat de plank beschadigd raakt. Ze steken niet meer dan drie millimeter uit ten opzichte van de plank.
Zowel vooraf als achteraf wordt een coureur gewogen, inclusief racepak, schoenen én helm. Dat is van belang voor het zogeheten minimumgewicht: iedere auto inclusief coureur moet dit jaar minstens 798 kilo wegen. Dit om ervoor te zorgen dat het totale gewicht van iedere deelnemer zo gelijk mogelijk is.
Op twee plekken op het circuit, de 'DRS-zones', kan DRS gebruikt worden. Die zones zitten op de rechte stukken van het circuit, waar de auto's het hardst op het gas kunnen trappen. Buiten de zones is het systeem geblokkeerd, en kan een coureur zijn DRS niet activeren.
De blauwe vlag wordt getoond aan een coureur om aan te geven dat er een auto aankomt die hem op een ronde achterstand gaat zetten. Het is dan de taak van de langzamere coureur om de snellere auto zonder problemen te laten passeren.
Elke coureur is verplicht om minimaal één pitstop te maken, aangezien er per race op minimaal twee sets banden geracet moet worden.
Tijdelijke of levenslange gevangenisstraf
Een gevangenisstraf kan tijdelijk (maximaal 30 jaar), of levenslang zijn. De levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent. Alleen mensen die de meest ernstige misdrijven hebben gepleegd krijgen deze straf. Het gaat dan bijvoorbeeld om moord of terrorisme.
Tijdens officiële metingen bleek dat een Formule 1-auto en een motor van de MotoGP precies even snel de 100 km/h bereiken. Daarna is een Formule 1-wagen sneller bij de 300 km/h per uur. Een F1-auto heeft hier 10,6 seconden voor nodig, terwijl een motor 11,8 seconden nodig heeft.
De DRS kan door een coureur geactiveerd worden zodra dit is toegestaan door de race-directie. Feitelijk kan dit ook automatisch maar alleen als de achterliggende bolide binnen een seconde van zijn voorganger rijdt.
Formule 1-bolides accelereren in zo'n 2,6 seconden van 0 naar 100 kilometer per uur en bereiken in 10,6 seconden een snelheid van 300 kilometer per uur.
Op dit moment is de regel als volgt: een coureur mag drie keer zonder een gridstraf te ontvangen zijn motoronderdelen (of gehele motor) vervangen. Wanneer je bij de vierde bent aangekomen, leverde je dit per onderdeel een straf van vijf plaatsen op. Verwissel je de gehele motor, dan start je achteraan de grid.
Duur Formule 1 race: gemiddeld 1,5 uur
De reglementen geven aan dat in een officiële Formule 1 race minimaal 305 kilometer gereden moet worden. Zoals net al aangegeven, hebben niet alle circuit dezelfde lengte, waardoor de ene baan meer rondjes heeft dan de andere.
Wanneer een race niet meer hervat kan worden, worden de resultaten genomen zoals die één ronde voor de schorsing was. Als minder dan 75% van de race-afstand is voltooid, dan zal de helft van het aantal punten uitgereikt worden, mits er twee of meer ronden zijn gereden.
In principe zijn track limits simpelweg de grens tussen het circuit en daarbuiten, ofwel de limits van de track. Binnen de Formule 1 worden de track limits doorgaans aangegeven door een heldere witte lijn. Deze dicteert waar het circuit ophoudt en dus waar de coureurs wel en niet mogen komen.
De F1-coureurs die in de top tien van een Grand Prix finishen krijgen WK-punten. De winnaar krijgt 25 punten, de nummer twee 18 punten, de nummer drie 15 punten, de nummer vier 12 punten, de nummer vijf 10 punten en zo gaat het verder tot de nummer tien, die één punt krijgt.