Een peesschedeontsteking (tendovaginitis) is een ontsteking van een peesschede. Meestal betreft tendovaginitis de grote peesscheden van de spieren aan de onderarm bij het gewricht van pols en hand.
Een peesontsteking veroorzaakt pijn en irritatie rondom de hand.Daarnaast kan er ook een gezwollen, rode zone ontstaan boven de ontstoken pees en kan de plek warm aanvoelen.
Een peesontsteking treedt vooral op rondom de gewrichten van de schouder, elleboog, knie en heup. Tendinitis komt nogal eens samen voor met een slijmbeursontsteking.
De pijn zit bij de pols, maar kan doortrekken naar de onderarm. De pijn wordt erger door het gebruik van de hand en duim, met name bij het krachtig beetpakken van voorwerpen en het draaien van de pols. Soms is er een zwelling aan de duimzijde van de pols.
Niet doen dus, maar blijf in beweging. Verstandig is wel iets minder te doen, geen 10KM rennen, maar 5KM bijvoorbeeld. Springen of sprinten zijn hoog intensieve oefeningen voor pezen; langzame zware krachttraining juist niet. Dit laatste kun je dus veilig doen, maar springen en sprinten is niet onbeperkt mogelijk.
Welke zalf moet ik gebruiken bij een peesontsteking? Tijdens de eerste 2-3 dagen kan een zalf op basis van diclofenac de intense pijn verlichten.We raden echter aan om over te schakelen naar een olie of gel op basis van arnica.
Warmte kan nuttiger zijn bij aanhoudende peespijn , vaak tendinopathie of tendinose genoemd. Warmte kan de bloedstroom stimuleren, en dat kan de pees helpen genezen. Warmte kan ook pijn verlichten door spieren te ontspannen.
Ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's), zoals naproxen, ibuprofen of diclofenac, zorgen ervoor dat de ontstekingsreactie in of rondom de pees vermindert. Ze werken dus niet alleen goed als pijnstiller, ze kunnen ook een helend effect hebben op de pees zelf.
Klachten van De Quervain
Wordt u niet behandeld, dan kan de pijn zich uitbreiden naar de duim en de bovenzijde van de onderarm. In ernstige gevallen ontstaat er een zwelling rond het gebied van de peesschede. De pijn is vaak erger bij het maken van een vuist, het vastpakken van voorwerpen of het draaien van de pols.
Voldoende rust nemen en bewegen binnen de pijngrens zijn hierbij van grote waarde. Een fysiotherapeut is bij uitstek geschikt om de begeleiding binnen dit herstelproces te verzorgen. Daarnaast kan deze van waarde zijn met mogelijke behandelmethodes als massage, taping of fricties van de pees.
Massages: ook massages maken de pees niet sterker en kunnen zelf meer pijn geven. Andere passieve behandelingen: denk aan manueel therapie of een chiropractor. Met deze therapie maakt u ook de pees niet sterker. Een korte termijn effect is er soms wel maar op de lange termijn zal uw klacht weer terug komen.
Klachten. De patient heeft lokale drukpijn aan de binnenzijde van de handpalm waar deze overgaat in de vinger, in sommige gevallen hokt de vinger tijdens buigen en strekken. De klachten zijn vaak in wisselende mate aanwezig. In uitzonderlijke gevallen hokt een vinger zonder pijn.
Fysiotherapie peesontsteking
Een fysiotherapeut richt de behandeling op het verminderen van pijnklachten. Na de acute fase kan een fysiotherapeut ondersteuning bieden in het geleidelijk opbouwen van de belasting om spierbalans te garanderen en terugkerende klachten te voorkomen.
U zult binnen de kortste keren pijn in uw pols en hand opmerken als u uw handen en polsen veel gebruikt . Bij peesontstekingen van de hand en de wist begint deze pijn als zwakte en neemt toe tot een doffe klopping die uitstraalt vanuit het aangetaste gebied. Het kan ook beginnen als gevoeligheid op en neer langs een of meer vingers langs de palm van uw hand.
De belangrijkste symptomen van een peesontsteking zijn pijn en irritatie. Soms is de plek waar de pees zit rood en gezwollen, soms voelt het 's ochtends stijf. In het beginstadium doet de pijn zich alleen voor na een zware inspanning en ebben de klachten binnen een paar uur weg.
De oppervlakkige pees zit vast aan de handpalmzijde van het middelste vingerkootje en buigt het basisgewricht en het middengewricht van de vinger. De diepe pees zit vast aan het eindkootje van de vinger en buigt alle drie de gewrichten van de vinger. Pezen worden in de vinger omgeven door een buigpeeskoker.
Pijn bij tillen en krachtig knijpen. Een zwelling aan de binnenkant van de pols. Een uitstralende pijn naar de duim, elleboog of schouder. Hoorbare haperingen (crepitaties) bij het bewegen van je duim.
Een duimbrace biedt effectieve verlichting voor Quervain, een pijnlijke aandoening die de duim en pols aantast. Door stabiliteit te bieden aan het duimgewricht, vermindert de brace de belasting op de pezen, waardoor ontstekingen verminderen en genezing wordt bevorderd.
De ziekte van De Quervain (uitgesproken als da-KWUHR-vanes teena-sine-ah-VITE-us ) is een ingewikkelde naam voor een aandoening die ook wel 'moederduim', 'moederpols' en 'gamersduim' wordt genoemd. Deze aandoeningen worden allemaal geassocieerd met herhaaldelijk gebruik van de handen en polsen.
Wat is de beste crème voor tendinitis? Milde tendinitispijn kan effectief worden behandeld met lokale NSAID-crèmes zoals Myoflex of Aspercreme .
Een peesontsteking aan de onderarm of pols kan ontstaan door langdurige overbelasting van de spieren. De belangrijkste klacht is pijn bij het bewegen van de pols of hand.
Uit nieuw onderzoek blijkt dat sporters die vitamine C en gelatine nuttigen, sterker peesweefsel krijgen. Door deze simpele aanpak kunnen sporters wellicht peesblessures voorkomen.
Magnesium, Calcium, Kalium en Vitamine D spelen een rol bij het sterk en soepel houden van spieren en pezen. Ook Omega-3 is van belang en ondersteunt het herstel van pezen en spieren.
Wanneer de symptomen van tendinitis zich voor het eerst ontwikkelen, kan het behandelen van de verwonding met ijs de ontsteking verminderen . Het zou ook helpen als u het gebied een paar dagen rust geeft. Als er geen tekenen van verbetering zijn, moet u contact opnemen met een arts om de toestand te beoordelen.
Koude kan zo'n ontsteking helpen afzwakken. Hoe? Eerst en vooral dankzij het fenomeen vasoconstrictie: door de koude verkleint de diameter van de bloedvaten waardoor er minder bloed naar de ontstoken zone stroomt. Een ontsteking ontstaat immers wanneer de bloedvaten verwijd zijn.