Het mitochondrium is een boonvormig organel dat omgeven wordt door een dubbel membraan waarvan het binnenmembraan geplooid is. Mitochondriën bevatten een kleine hoeveelheid ribosomen en eigen mitochondriaal DNA waarmee, onafhankelijk van de celkern, eiwitten en enzymen kunnen worden gemaakt.
Mitochondriën bevinden zich in bijna elke cel waaruit ons lichaam is opgebouwd. Een belangrijke functie van mitochondriën is het maken van energie; het zijn de 'energiefabrieken' van de cel. Voordat energie gemaakt kan worden, vinden heel veel chemische processen plaats waarvoor enzymen of enzymcomplexen nodig zijn.
Blijf in beweging, maar blijf binnen je fysieke grenzen.Denk aan gelijkmatige bewegingen, zoals wandelen, fietsen, zwemmen, yoga, tai-chi, Qi- gong en pilates. Dit bevordert de aanmaak van nieuwe, goede mitochondriën en helpt bij het afvoeren van oude, disfunctionele mitochondriën.
Beweging verhoogt het energieniveau door het stimuleren van de aanmaak van mitochondriën, de 'energiefabriekjes' in de cel. Hoe meer spiermassa je hebt, hoe meer mitochondriën. In deze mitochondriën worden koolhydraten en vetten in energie omgezet (verbrand) onder invloed van zuurstof.
Eiwitten worden omgezet in aminozuren, vetten worden omgezet in vetzuren en suikers worden in stukjes gehakt. Dit levert glucose op. Lichaamscellen halen hun energie vooral uit de verbranding van glucose. Mitochondriën verbranden glucose waardoor ATP ontstaat.
Het grootste deel van het adenosinetrifosfaat (ATP) dat tijdens glucosemetabolisme wordt gesynthetiseerd, wordt in de mitochondriën geproduceerd door oxidatieve fosforylering . Dit is een complexe reactie die wordt aangestuurd door de protongradiënt over het binnenste membraan van de mitochondriën, die wordt gegenereerd door mitochondriale ademhaling.
ATP ontstaat in de mitochondriën na verbranding van glucose. ATP moleculen zijn de energieaccu's van de cel. Als de cel energie nodig heeft wordt ATP omgezet in ADP.
5. Oefening. Regelmatige fysieke activiteit stimuleert mitochondriale biogenese , het proces waarbij nieuwe mitochondriën worden gevormd. Aerobische oefeningen, zoals hardlopen en zwemmen, en weerstandstraining kunnen de mitochondriale efficiëntie verbeteren en hun aantal vergroten, wat de algehele energieproductie en het uithoudingsvermogen verbetert.
Belangrijke toxinen die mogelijk schade aan de mitochondriën kunnen veroorzaken, zijn onder andere: Sigarettenrook. Luchtvervuiling, waaronder fijnstof. Polyaromatische koolwaterstoffen (PAK's)
Het is al lang bekend dat duurtraining de mitochondriale functie in skeletspieren verbetert.
Ziekten van de mitochondriën tasten vooral die organen en weefsels aan die het meeste energie nodig hebben, namelijk hersenen, hart, lever, skeletspieren, nieren, hormoonproducerende organen en ademhaling. Er zijn heel wat soorten mitochondriale aandoeningen. De meest voorkomende zijn: MELAS syndroom.
Nicola Jones, stafmedewerker en senior wetenschapper in het celbiologieprogramma bij SickKids en hoofdauteur van de studie, zei: "Ons onderzoek toont voor het eerst aan dat mitochondriën in staat zijn om een lokale verwonding te recyclen, beschadigde cristae te verwijderen en daarna normaal te functioneren ."
Een van de belangrijkste natuurlijke manieren om de aanmaak van ATP een boost te geven is dus het regelmatig beoefenen van een gematigde fysieke inspanning. Duurtrainingen (hardlopen, snelwandelen, fietsen op een lage intensiteit, etc.)
Volwaardige voeding met voldoende vitaminen en mineralen: vitaminen en mineralen spelen een ondersteunende rol in de mitochondriën. Bij tekorten kunnen mitochondriën minder goed energie aanmaken. Gedoseerd bewegen: activiteit verhoogt het aantal mitochondriën waardoor de energieproductie toeneemt.
Vetten zijn 'brandstof' voor de mitochondriën. Om uw mitochondriale gezondheid te ondersteunen, moet u ervoor zorgen dat u een aantal van de volgende voedingsmiddelen in uw dieet opneemt: Vette vis (sardines, makreel, zalm, haring, ansjovis, forel)Avocado's .
Je kunt niet genezen van een mitochondriale ziekte. Er is vaak wel een behandeling om kenmerken minder te maken.
De belangrijkste functie van de mitochondriën is het produceren van energie. Er zijn meer mitochondriën nodig om meer energie te produceren, met name in organen met een hoge energiebehoefte zoals het hart, de spieren en de hersenen. Wanneer het aantal of de functie van mitochondriën in de cel verstoord is, wordt er minder energie geproduceerd en resulteert dit in orgaandisfunctie .
Mitochondriële aandoeningen omvatten de ziektes, waarbij de energievoorziening van het lichaam onvoldoende is door slecht functionerende mitochondria, de energiecentrales van de lichaamscellen. Dat gebrek raakt vooral organen met een hoge energiebehoefte, zoals hersenen en spieren.
Terwijl acute schade kan worden hersteld door replicatie van gezonde en onbeschadigde mitochondriën, veroorzaakt chronische blootstelling aan alcohol herhaaldelijke afbraak van de mitochondriën, wat leidt tot mitochondriale uitputting, ontsteking, fibrose, cirrose en uiteindelijk leverziekte .
Orale natuurlijke supplementen met membraanfosfolipiden, CoQ10 , micro-ingekapseld NADH, l-carnitine, α-liponzuur en andere voedingsstoffen kunnen helpen de mitochondriale functie te herstellen en hardnekkige vermoeidheid te verminderen bij patiënten met chronische ziekten.
Duursporters: Hebben een hoger aantal mitochondriën in hun spiercellen om langdurige, aerobe energieproductie te ondersteunen. Dit maakt hun spieren efficiënter in het produceren van energie over langere tijd.
De mitochondriën zijn bijzonder gevoelig voor voedingstekorten, omgevingstoxines en oxidatieve schade . Hoewel veel voedingsstoffen nodig zijn voor de productie van ATP, staan de belangrijkste vermeld in Tabel 2.
D-ribose speelt een rol in verschillende metabole processen die de beschikbare energie in de cel verhogen. Het is een belangrijk bestanddeel van ATP (adenosinetrifosfaat).
Het lichaam heeft drie verschillende energiesystemen, om deze brandstoffen om te zetten in bruikbare eenheden (adenosinetrifosfaat en ATP). Deze drie energiesystemen zijn: het aerobe systeem, het anaerobe lactische en tot slot het anaerobe a-lactisch systeem.
Hoe langer de inspanning en hoe minder koolhydraten er worden gegeten, hoe groter het aandeel van eiwitten in de ATP productie wordt. Het is mogelijk dat 9% van alle energie die wordt geproduceerd om een marathon te lopen uit eiwitten komt, en op het einde van een ironman kan dit zelfs 15% zijn (21) (22).