Bij spasticiteit zijn bepaalde spieren overactief.Hierdoor ontstaan strakgespannen, stijve spieren en onwillekeurige samentrekkingen (spasmen).
Gevolgen van spasmen en tremoren
Van kleine ergernissen tot grotere problemen die het dagelijks leven moeilijk maken. Denk bijvoorbeeld aan spasmen in de benen, waardoor het lopen lastig wordt. Of een verstijving van het hele lichaam, wat pijnlijk is en het slapen verstoort.
Wat is spierspasme? Bij spierspasmen heeft u last van pijnlijk aanhoudende spiersamentrekkingen na het inspannen.Dit uit zich vaak in een plotselinge en pijnlijke spiersamentrekking. Er wordt van spasticiteit gesproken als er sprake is van een verhoogde spanning en stijfheid in een spier.
De behandeling van spasmen is voor iedere patiënt anders. De behandeling start in ieder geval steeds met uitleg over goede houding in bed en in de stoel, rekoefeningen of doorbewegen en oefentherapie. Als dat onvoldoende helpt, kunnen we overwegen om u injecties te geven voor de lokale behandeling van uw spieren.
Typisch zijn ook de spierspasmen (spierkrampen): een spier trekt plots en ongecontroleerd samen. Dat kan zeer pijnlijk zijn. Bij aanhoudende spasticiteit neemt de kans toe dat de spier zelf ook verkort.
Er bestaat momenteel geen genezing voor spasticiteit.
Voorbeelden zijn hydrokinine, baclofen, botuline A toxine, tizanidine en tolpersion.Benzodiazepines hebben een spierontspannende werking. Hierdoor verdwijnt de pijn van de spierkramp en kan de spier genezen. Voorbeelden zijn diazepam en clonazepam.
Spiertrekkingen zijn vaak onschuldig, maar ze kunnen ook een symptoom zijn van een neurologische aandoening. Zoals ik eerder beschreef trekken bij spiertrekkingen je spieren lokaal onwillekeurig samen. Zonder dat je een ledemaat beweegt en deze spiertrekking is mogelijk zichtbaar onder de huid.
Spasticiteit kan optreden in de spieren of spiergroepen van armen, ellebogen, pols, schouders, handen, duimen, benen, heup, knie, voet en tenen. Spasticiteit in de arm en hand komt het vaakst voor en geeft een onvermogen om de hand te openen, de pols te bewegen of om de arm te strekken.
Wat bepaalt hoe erg de spasticiteit is? Hoeveel last u heeft en welk deel van uw lichaam is aangetast, hangt af van welk deel van de hersenen of het ruggenmerg beschadigd is. Ook is het afhankelijk van hoe erg de schade is. Soms kunnen de ''spasmen'' erger worden na verloop van tijd, om verschillende redenen.
Hypertonie, of verhoogde spierspanning, is een aandoening die een breed scala aan personen kan treffen. Bijzonder vatbaar zijn mensen met neurologische aandoeningen zoals cerebrale parese, multiple sclerose en patiënten die herstellen van een beroerte.
Het is belangrijk dat u probeert de spieren en pezen op lengte te houden. Verkorting van spieren verergert namelijk de spasticiteit. Dagelijks zelf oefenen is dan ook noodzakelijk. De fysiotherapeut en ergotherapeut kunnen u hiervoor oefeningen leren.
Spierkrampen/spasme
Bij spasticiteit of spierstijfheid zijn de spieren stijf, omdat ze altijd een beetje aangespannen zijn en moeilijk kunnen ontspannen. Dit kan leiden tot problemen bij het staan, het lopen of het gebruik van de armen en handen. Bij ernstige spasticiteit kan een pijnlijk gevoel in de spieren optreden.
Afhankelijk van de ernst van de spasticiteit kunnen medicijnen ingezet worden om de spasmes te remmen. Daarnaast kan de ergotherapeut uw leefomgeving aanpassen om zo zelfstandig mogelijk te blijven. Ook kan de ergotherapeut hulpmiddelen, zoals een spalk of orthese, adviseren om de spasmes tegen te gaan.
Veel voorkomende symptomen bij MS zijn slecht zien of dubbelzien, duizeligheid, dove gevoelens, tintelingen, verlammingen en stuurloosheid. Ook vermoeidheid en problemen met het denken, geheugen en spreken (cognitie) komen vaak voor.
Een van de meest effectieve manieren om spierspanning te verminderen is massage. Massage helpt om de bloedcirculatie in je spieren te verbeteren, waardoor ze kunnen ontspannen. Het werkt ook direct op de gespannen gebieden door knopen en strakke plekken in je spieren los te maken.
Recenter zijn deze termen in onbruik geraakt en vervangen door het meer sociaal geaccepteerde en generieke " disabled ". Het woord "spastic" werd zo negatief geladen dat The Spastic Society of Victoria haar naam moest veranderen in Scope.
Een aanval kan komen door spanning, stress en slaaptekort. Meestal is er geen duidelijke aanleiding. Het is niet mogelijk om na één aanval te zeggen of u epilepsie heeft. Vraag de mensen in uw omgeving goed op te letten als u weer een aanval krijgt.
Koortsstuipen zijn hevige schokken van de benen en de armen die bij mensen met koorts kunnen voorkomen. Een koortsstuip lijkt op een epileptische aanval en kan enkele minuten tot een kwartier duren.
Massagetherapie is een nuttige behandeling voor cliënten met spierspasmen, omdat het spieren manipuleert door middel van aanraking om pijn te verlichten en stress te verminderen. Daarnaast kunnen isometrische oefeningen die specifieke spiergroepen aanspannen en ontspannen, stijfheid helpen voorkomen.
Het is belangrijk om te weten dat er medische aandoeningen zijn, zoals artrose of een hernia die nekpijn en krampen kunnen veroorzaken. Als je regelmatig last hebt van nek kramp en er is geen duidelijke aanwijsbare oorzaak, is het altijd een goed idee om een arts te raadplegen.
De beste voorgeschreven spierontspanners zijn baclofen, carisoprodol, methocarbamol, tizanidine, dantroleen, cyclobenzaprine, orfenadrine, chlorzoxazone en metaxalone . Naproxen (Aleve) is een van de sterkste OTC-medicijnen voor spierpijn, krampen en spasmen.
Spasmen in de pols en hand wordt meestal veroorzaakt door schade of letsel aan het centrale zenuwstelsel, dus bijvoorbeeld hersenen of ruggenmerg. Door de schade worden belangrijke signalen tussen het zenuwstelsel en de spieren onderbroken. Er ontstaat onbalans, waardoor overmatige spieractiviteit of spasmes ontstaan.
De meest voorgeschreven spierverslappende medicijnen zijn Diazepam en Tramadol. Beiden hebben een andere werking en vaak wordt de combinatie van beide medicijnen gekozen om de spieren optimaal te behandelen.