Het herstel van een longembolie kan even duren, vaak wel 3 maanden. In die periode blijft u onder controle van uw arts. Houd rekening met het feit dat u bloedverdunners gebruikt. Hierdoor kunnen sneller bloedingen ontstaan.
Hebt u een bloedstolsel in uw been (trombosebeen) of in uw longen (longembolie), dan komt u op de Spoedeisende Hulp. Er wordt gestart met bloedverdunnende medicijnen. Bij een longembolie is een ziekenhuisopname nodig van ongeveer vier dagen om u de juiste injecties te kunnen geven.
Bij een longembolie geeft de arts u altijd antistollingsmedicijnen. De behandeling begint met een snel werkend middel (meestal fraxodi) via een kleine injectie in de huid. Daarna krijgt u antistollingtabletten (meestal sintrommitis). Dit antistollingsmedicijn blijft u zes maanden gebruiken.
Stop met roken en voorkom meeroken, dit verkleint de kans op een longembolie. Leef op een gezonde manier, beweeg voldoende, eet gezond en behoud een gezond gewicht. Overgewicht is een risicofactor voor een longembolie. Gebruik u een anticonceptiepil?
Tijdens een langere behandeling is de kans op een nieuwe longembolie laag zolang de behandeling duurt, maar bij het stoppen is de kans op een recidief ook in dat geval 10%/jaar in het eerste jaar. Ongeveer 1/20 van deze recidieven is fataal, dus 0.5%/jaar.
Dat hangt af van hoe groot de arts de kans op herhaling inschat. Omdat bloed- verdunners bloedingen kunnen veroorzaken, is dat zo kort mogelijk. » Als u naast de longembolie ook last van uw hart heeft, zal u in de meeste gevallen worden opgenomen in het ziekenhuis.
Bij een longembolie zit er een bloedpropje in een bloedvat in de longen. Hierdoor kan het bloed er niet goed doorheen stromen. Een stukje van de longen krijgt dan geen bloed meer en werkt niet meer goed. Soms kan een stukje long hierdoor doodgaan.
Volgens voorzichtige schattingen sterven elk jaar 1250 Nederlanders aan trombose en 7000 aan een longembolie die niet op tijd is ontdekt. “Bij een kwart tot de helft van hen was de dood mogelijk te voorkomen.
De vernauwing door het vastgegroeide stolsel kan hoge bloeddruk in de longslagader veroorzaken. Dat is gevaarlijk voor je longen en je hart, en uiteindelijk ook voor je leven. Veel patiënten zijn te laat voor een operatie.
Herstel bij een longembolie
Hoe lang hangt af van de ernst en de oorzaak van de longembolie. Vaak duurt het tussen drie en twaalf maanden. In sommige gevallen moet je de bloedverdunners altijd blijven gebruiken, bijvoorbeeld als je meerdere longembolieën hebt gehad.
Hoe lang, dat wordt bepaald in overleg met uw behandelend arts. Meestal is dat 3 tot 6 maanden, maar soms ook voor een langere periode. Dit hangt van de oorzaak, en of u voor de eerste keer of al vaker een longembolie of trombose heeft gehad.
Een longinfarct ontstaat wanneer een deel van het longweefsel geen bloed meer krijgt en daarmee dus ook geen zuurstof. Als dit te lang duurt, gaat dit weefsel dood. Dit noemen we een longinfarct. Een ernstige longembolie kan levensbedreigend zijn.
Het korte antwoord: ja, dat kan. “Als iemand bloedverdunners gebruikt voor de behandeling van trombose, longembolie of boezemfibrilleren, en diegene neemt de medicatie zorgvuldig alle dagen in, is de kans om trombose of longembolie te krijgen laag”, aldus dr. Gerdes.
Belangrijke klachten bij een longembolie zijn:
Hartkloppingen en / of pijn op de borst. Flauwvallen. Bloed of slijm ophoesten. Benauwdheid.
Matige alcoholconsumptie is geassocieerd met een lager risico op hart- en vaatziekten2, waaronder een lager risico op de vorming van bloedstolsels in slagaderen3. Er is minder onderzoek naar de relatie tussen alcoholconsumptie en veneuze trombo-embolie.
Een longembolie treedt op als een gedeelte van een stolsel losraakt uit de ader van het been of de buikholte. Dit stolsel wordt meegevoerd met de bloedstroom en komt via de ader door het hart in de longslagader terecht. Het longweefsel achter de bloedprop kan afsterven als niet snel genoeg behandeld wordt.
Een hartfilmpje (ECG). Dit filmpje geeft informatie over de toestand van uw hart en kan aanwijzingen geven dat u misschien een longembolie heeft. Een longfoto (X-thorax). Deze wordt vaak gemaakt om te kijken of u andere ziektes heeft die uw klachten zouden kunnen verklaren, zoals een longontsteking of een klaplong.
Een gezond voedingspatroon met veel vezels, groente en fruit, vis en weinig rood vlees, geraffineerde graanproducten en fastfood kan de kans op het ontwikkelen van een trombose in de aders of slagaders verkleinen. Noot 1.
Bij een longembolie zit een bloedvat naar je longen verstopt. Hierdoor komt er minder zuurstof in je bloed en krijg je het benauwd. Dat kan een angstig gevoel geven. De longslagader loopt van je hart naar je longen.
Bij het vermoeden van een longembolie, wordt er meestal een CT-scan van de bloedvaten van de longen gemaakt. Hierbij wordt contrastvloeistof met jodium gebruikt.
Vaak voelt u iets op de plek van de blokkade. Bij een bloedpropje in uw voet of been voelt u kramp, tintelingen of uw been gaat opzwellen.
Vier uur of langer in een vlieg- tuig, auto, trein of boot? Neem dan voorzorgsmaatregelen om het risico op trombose te verkleinen.
Onderzoek longembolie
Allereerst heeft u een gesprek met de arts, die u ook lichamelijk zal onderzoeken: Het bepalen van de D-dimeerwaarde in uw bloed. Met deze test worden afbraakproducten van de stolling in het bloed gemeten. Als de waarde verhoogd is, bestaat er een verhoogde kans dat u een longembolie heeft.
Wel is het zo dat bepaalde mensen verhoogd risico lopen op trombose. Denk bijvoorbeeld aan ouderen, rokers, mensen met overgewicht, mensen met bepaalde vormen van kanker. Dat geldt ook voor ziekenhuispatiënten, vrouwen die de anticonceptiepil gebruiken, zwangere vrouwen en vrouwen in het kraambed.