Magnetisme is een natuurkundig verschijnsel dat zich uit in krachtwerking tussen magneten of andere gemagnetiseerde of magnetiseerbare voorwerpen, en een krachtwerking heeft op bewegende elektrische ladingen, zoals in stroomvoerende leidingen.
De wetenschappers hebben ontdekt dat magneten de doorbloeding stimuleren of een regulerend effect op de doorstroming van het bloed kunnen hebben. Ze hebben bovendien geconstateerd, dat uitgerekte aders krimpen en vernauwde bloedvaten ontspannen. Zwellingen en ontstekingen verdwenen, wonden genazen beter en sneller.
De elektromagnetische kracht is de kracht die elektrische geladen deeltjes "voelen" door elektromagnetische velden. Het is een van de vier fundamentele natuurkrachten, naast zwaartekracht, sterke kernkracht en zwakke kernkracht. De elektromagnetische kracht zorgt ervoor dat elektronen om de kernen van atomen draaien.
Een magneet heeft een noord- en een zuidpool. De magnetische kracht is bij deze polen het sterkst. Als je twee magneten hebt en je houdt twee gelijke polen tegen elkaar dan zullen ze elkaar afstoten.Maar als je twee verschillende polen tegen elkaar houdt dan trekken ze elkaar juist aan.
Wanneer een elektrische stroom door een geleider vloeit, dan wordt er rond de geleider een magnetisch veld opgewekt. Dit komt tot uiting doordat op een magneetnaald of op metalen deeltjes krachtwerking ontstaat. Elk magnetisme wordt door elektrische stroom veroorzaakt.
Als twee magneten steeds naar elkaar toe worden gebracht en vervolgens uit elkaar worden getrokken, zoals een accordeon, creëert dat een magnetisch veld dat steeds van kracht wisselt. Dankzij die fluctuatie kun je stroom opwekken. Tot zover 'gewoon' elektromagnetisme.
Een magneet heeft twee plaatsen (polen) waar de magneetwerking het sterkst is en wordt daarom ook dipool genoemd. Door het aardmagnetisch veld wijst een vrij opgehangen magneet naar de geomagnetische noordpool. Die plaats op de magneet wordt de noordpool genoemd.
Neodymium magneten, ferriet magneten, magneetband en magneetfolies behouden hun magnetisme onder normale omstandigheden vrijwel onbeperkt lang. Invloeden zoals temperatuur, schokken of magneetvelden kunnen echter een negatieve uitwerking op de houdkracht van een magneet hebben.
Magnetisme wordt veroorzaakt door het feit dat elektronen elkaar afstoten en daardoor een lading aan een object kunnen geven. Magneten hebben twee polen, de noordpool en de zuidpool. De noordpool wordt aangetrokken door de zuidpool.
Alle magneten beschikken over een noord- en zuidpool. Hierbij trekken twee magneten elkaar uitsluitend aan de tegengestelde pool aan. Gelijke polen kunnen niet worden gecombineerd, maar stoten elkaar af.
Magneten hebben twee polen: een noordpool en een zuidpool. De twee verschillende polen trekken elkaar aan, terwijl twee dezelfde polen elkaar juist afstoten.De kracht tussen de twee polen komt van het magnetisch veld dat magneten opwekken.
Een permanente magneet bestaat uit ferromagnetisch materiaal waarin de magnetische dipolen alle permanent dezelfde kant op staan. Hij oefent een aantrekkende dan wel afstotende werking uit op andere magneten en een aantrekkende werking op van zichzelf niet magnetisch ferromagnetisch materiaal, zoals ijzer en nikkel.
Juist in de vier elementen ijzer, nikkel, kobalt en gadolinium bestaat interactie tussen zogenaamde 'ongepaarde spins'. Deze interactie zorgt ervoor dat de magnetische momenten van atomen zich blijvend evenwijdig aan elkaar kunnen richten.
Magneten zullen versplinteren en het geproduceerde stof is uiterst brandbaar. Houd magneten op afstand bij vuur. Neodymium magneten verliezen kleefkracht bij een bepaald (80 grd) temperatuurbereik (demagnetisering). Magneten zijn van metaal en geleiden elektrische stroom.
Veel ijzerlegeringen vertonen magnetisme. Naast ijzer vertonen ook nikkel, kobalt en gadolinium magnetische eigenschappen. Er zijn natuurlijke en kunstmatige magneten (bijvoorbeeld Alnico, Fernico, ferrieten). Alle magneten hebben twee polen die de noordpool en de zuidpool worden genoemd.
Wanneer een rood bloedlichaampje zuurstof heeft gebonden (zuurstofrijk bloed), is het niet magnetisch en wanneer het rode bloedlichaampje geen zuurstof heeft gebonden (zuurstofarm bloed) is het wel magnetisch.
Wanneer we over de 'sterkte' van een magneet spreken, dan bedoelen we daar meestal ofwel de houdkracht bij direct contact met een metalen plaat, ofwel de aantrekkingskracht op een stuk ijzer (of een andere magneet) op een bepaalde afstand mee.
Kleine magneetjes hebben maar heel weinig tesla. Een deurmagneetje is ongeveer 0,5 T sterk. Dit is een permanente magneet: het materiaal is altijd magnetisch. Het aardmagnetisch veld is tienduizend keer minder sterk: 0,00005 T.
Een neodymium magneet kan bijvoorbeeld bij blootstelling van meer dan 80 graden Celsius aan kracht gaan verliezen. Ook herhaalde schokken of stoten kunnen een negatieve invloed hebben op de magnetisering. Denk hierbij aan hamerslagen en herhaaldelijk vallen van grote hoogte.
Deze magnetische domeinen gedragen zich als heel kleine magneetjes, en vormen samen de magneet. Als je een magneet doormidden breekt, doorbreek je als het ware een keten van kleinere magneetjes. Daardoor heb je aan alle uiteinden nog steeds een noordpool of een zuidpool, en krijg je dus twee nieuwe magneten.
Hoe kan dat? Om een magneet te maken heb je een stroombron (batterij), geleider (koperdraad) en een stuk metaal (spijker) nodig. Doordat de koperdraad in één richting loopt, gaat de stroom van de batterij ook in één richting. Hierdoor ontstaat een magnetisch veld om de spijker heen.
Sterke afkoeling (bijv. in vloeibaar stikstof) schaadt de neodymium magneten niet. Ferriet magneten verliezen echter beneden -40 °C een gedeelte van hun magnetisering, magneetband en magneetfolie reeds beneden -20 °C.
William Gilbert (Colchester, 24 mei 1544 – Londen, 30 november 1603), ook bekend als Gilberd, was een Engelse arts en natuurfilosoof.
Neodymium magneten zijn de sterkste magneten op de markt. Het zeldzame-aarde metaal neodymium zorgt voor de grote houdkracht.
Voor natuurkundig onderzoek worden magneten gebruikt met een stationair magnetisch veld tot 22 tesla. Deze magneten bestaan uit een elektrische spoel met windingen van supergeleidend draad waardoor een elektrische stroom loopt (meer dan 10 ampère).